"Το καπλάνι της βιτρίνας" στο Σινέ Άλεξ - Πόρτο Ράφτη πριν τη νέα σεζόν

Το "Καπλάνι της βιτρίνας" της 'Άλκης Ζέη, ένα σπουδαίο έργο της ελληνικής λογοτεχνίας για παιδιά και εφήβους, που δραματοποιήθηκε από τη Δήμητρα Λαρεντζάκη το χειμώνα (διασκευή, σκηνοθεσία & στίχους), παρουσιάζεται στις 18/8 στο Σινέ 'Άλεξ στο Πόρτο Ράφτη σε καλοκαιρινή περιοδεία. Το θρυλικό έργο, έχοντας λάβει πλήθος διεθνών διακρίσεων, καθώς κυκλοφορεί σε 39 ξένες εκδόσεις, μεταφρασμένο σε 22 διαφορετικές γλώσσες, συμπλήρωσε πρόσφατα 60 χρόνια από την πρώτη του κυκλοφορία και επιστρέφει τη νέα θεατρική σεζόν 2025-26, αφηγείται την συναρπαστική ιστορία της Μέλιας και της Μυρτώς που λατρεύτηκε από γενιές αναγνωστών. 
 

Το έργο που διαδραματίζεται σε δύσκολες εποχές, τη δικτατορία Μεταξά το 1936 και τον εμφύλιο της Ισπανίας, αναδεικνύει την αξία της ελευθερίας και τη δύναμη της φιλίας και του θάρρους. Πρωταγωνιστεί μια παρέα παιδιών από τη Σάμο (το σκηνικό των παιδικών χρόνων της συγγραφέα) που βοηθά τον ξάδερφο Νίκο, που κινδυνεύει με φυλάκιση, μέσα από μυστικές αποστολές. Ο τίγρης –το καπλάνι της βιτρίνας– ζωντανεύει μέσα από τις αφηγήσεις και προστατεύει τα παιδιά. Γράφτηκε το 1963 άλλωστε, την περίοδο που η συγγραφέας βρισκόταν σε εξορία ως πολιτική πρόσφυγας στη Μόσχα. 

Παίζουν: Σοφία Μπλέτσου, Βικτώρια Παπαδοπούλου, Παυλίνα Παπαδοπούλου, Ανδρέας Παπαϊωάννου, Θάνος Πουμάκης, Μαρία Προδρόμου, Κορνηλία Προκοπίου, Σταμάτης Στάμογλου. 

Προπώληση εισιτηρίων: more.com
 

Η παράσταση που κατέκτησε το πρώτο βραβείο καλύτερης παιδικής παράστασης στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2025, επιστρέφει την ερχόμενη θεατρική σεζόν ανανεωμένο και με διαδραστικά εργαστήρια στο 'Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης" από 26 Οκτωβρίου, με αφορμή τη συμπλήρωση 5 χρόνων από τον θάνατο της συγγραφέως.

Το σκηνοθετικό σημείωμα της Δήμητρας Λαρεντζάκη

Η 'Άλκη Ζέη έγραψε ιστορίες που το μαγικό τους στοιχείο, ήταν  το βλέμμα των ίδιων των παιδιών, ο μυστικός εκείνος κήπος που λίγοι ενήλικες κατορθώνουν με τόση ειλικρίνεια, αγάπη και θάρρος να γνωρίζουν που βρίσκεται. Και η 'Άλκη Ζέη φαίνεται ότι γνώριζε πολύ καλά πώς να ανοίγει αυτήν την αόρατη πόρτα και να βρίσκεται μέσα στην ψυχή αλλά και στις σκέψεις των παιδιών.

'Ίσως γιατί και η ίδια έζησε με μόνη πυξίδα την προσωπική της αλήθεια, την τρυφερότητα και το απέραντο χιούμορ που την ακολουθούσε ακόμα και στα πιο δύσκολα γεγονότα της ζωή της. Στοιχεία που η γενναία και ακούραστη ψυχή των παιδιών έχει άπλετα, σε αυτό που όλοι είχαμε κάποτε. Την παιδική μας ηλικία.
Στα βιβλία της υπάρχει ένας κόσμος που τα παιδιά τον αναγνωρίζουν άμεσα και αυθόρμητα, γιατί είναι ο δικός τους κόσμος. Η φαντασία στις ιστορίες που μας διηγείται η 'Άλκη Ζέη δεν είναι ένα μέρος μόνο για να δραπετεύει κανείς αλλά και ένας τρόπος για να φτιάχνει την πραγματικότητα. 

'Ένας κόσμος που οι άνθρωποι μπορούν να συνυπάρξουν  όσο διαφορετικοί κι αν είναι. Με την κατάθεση πάντα μέσα από τους χαρακτήρες της, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα εύκολα, ιδανικά και χαρούμενα. Αλλά με μια προοπτική, μέσα από αυτή την μοναδική οπτική γωνία,  ότι πάντα μπορείς να βρίσκεις μέσα σου εκείνη τη δύναμη να πιστεύεις σε κάτι καλύτερο για την ζωή σου και να έχεις το δικαίωμα να το ονειρεύεσαι.Χωρίς να είναι διδακτική, χωρίς να κρύβει την αλήθεια. Και αυτό είναι νομίζω που μπορεί να κάνει τα έργα της να έχουν αυτήν την διαχρονική δυναμική δημιουργώντας έναν ανοιχτό διάλογο μέχρι σήμερα με τα παιδιά. 
Αυτός ο απέραντος μαγικός κόσμος  που όλοι όταν υπήρξαμε παιδιά γνωρίζαμε ότι εκεί είναι όλα δυνατά. Αυτός ο κόσμος ο μέγας. Η παιδική μας ηλικία. Και η μόνη πατρίδα μας.
 

Σημείωμα από το γιο της 'Άλκης Ζέη, Πέτρο Σεβαστίκογλου

Με την 'Άλκη δεν σταματήσαμε ποτέ να ταξιδεύουμε. Πριν από 10 χρόνια κάναμε ένα ταξίδι - λίγο διαφορετικό από όλα όσα είχαμε κάνει μαζί. Πήγαμε στη Σάμο για να γυρίσουμε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή της. "Ο Μεγάλος Περίπατος της 'Άλκης", που ποτέ δεν σταμάτησε- επέστρεφε στο Βαθύ, στο Λαμαγάρι, εκεί που πέρασε τα πρώτα της παιδικά χρόνια και που το αποτύπωμά τους, είναι τόσο ζωντανό όσο και το Καπλάνι μέσα στη βιτρίνα που ήταν η αρχή για να γράψει το πρώτο της μυθιστόρημα. 

Το Καπλάνι του βιβλίου, ήταν εκεί μέσα στην βιτρίνα του στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Αν και είχαν περάσει πολλά χρόνια και η φθορά του Καπλανιού ήταν εμφανής, όταν το είδε, έσκυψε στη βιτρίνα και του είπε: "Καπλάνι μου όλα από σένα ξεκίνησαν". 
 

Η 'Άλκη δεν ζούσε νοσταλγώντας το παρελθόν, και οι ιστορίες που διηγούνταν ακόμα και για χρόνια περασμένα, ήταν για να μιλήσει με μικρούς και μεγάλους στο σήμερα. Στην παράσταση μας προσπαθήσαμε και εμείς όπως η 'Άλκη, να διηγηθούμε με πολύ αγάπη στα παιδιά σήμερα αυτή την ιστορία από το παρελθόν, με όλα όσα η 'Άλκη ακόμα έχει αφήσει ανοιχτά για να τα διηγείται η ίδια μέσα από το Καπλάνι με τους θεατές.