Ηδη με το πρώτο του αυτό έργο, ο Τσίρος έχτισε τη ρεαλιστικού ύφους δραματουργία του που καταπιάνεται με διάφορες εκφάνσεις της σύγχρονης Ελλάδας. Εδώ τον απασχολεί το ανδρικό βλέμμα στη γυναικεία υπόσταση και συνεπακόλουθα ο σεξισμός, η εκμετάλλευση και η εμπορευματοποίησή της από μία φαλλοκρατική, πατριαρχική κοινωνία. Το ωραίο εύρημά του βάζει στο επίκεντρο του δραματικού ενδιαφέροντος μία στρίπερ, μια ξένη γυναίκα που βρισκόταν παράνομα στην Ελλάδα, όμως στη σκηνή βλέπουμε τρεις άνδρες.
Είναι όλοι τους εργαζόμενοι στο νεκροτομείο όπου βρίσκεται πια το νεκρό σώμα της, ενώ και οι τρεις εμπλέκονται με διαφορετικό τρόπο μαζί της. Έτσι, το έργο παρουσιάζει έντεχνα μια ανδρική μικροκοινωνία, στην οποία κάθε ήρωας αντιπροσωπεύει και μια διαφορετική στάση απέναντι στη γυναίκα, την ξένη, την κατώτερη. Χωρίς διδακτισμούς και μανιχαϊστικές κατηγοριοποιήσεις, ο Τσίρος κάνει ωραίο θέατρο που και βάθος έχει και απαιτήσεις.
Ο Γιώργος Παλούμπης στην παράστασή του πιάνει το αίσθημα του έργου και επιτυγχάνει ωραίες ερμηνείες. Ο Αντώνης Κρόμπας, ο Ηλίας Βαλάσης και ο Στέλιος Δημόπουλος στιγματίζουν ευδιάκριτα τους διαφορετικούς χαρακτήρες των ηρώων τους και χτίζουν μια σωστή σχέση μεταξύ τους. Η σκηνοθετική ιδέα να δοθεί μεγαλύτερος ρόλος από αυτόν που ορίζει το έργο στη γυναίκα (Μαρία Νεφέλη Δούκα) είναι ωραία, καθώς το προκλητικό γυμνό σώμα της πρώτης σκηνής μάς ξανασυστήνεται αλλιώς και η ανώνυμη γυναίκα αποκτάει ταυτότητα. Από την παράσταση όμως λείπει η κλιμάκωση, ενώ, επιπροσθέτως, μεταδίδει μια αίσθηση συναισθηματικής «αποστασιοποίησης». Ωραία τα σκηνικά της Νατάσας Παπαστεργίου, μεταφέρουν καίρια την ψυχρή, θλιβερή ατμόσφαιρα της συγκεκριμένης πτέρυγας ενός δημόσιου νοσοκομείου.
ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, 2105232097. Διάρκεια: 90΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Αξύριστα πηγούνια
Το βραβευμένο έργο φλερτάρει με το χιούμορ, το ρεαλισμό και το σασπένς, μιλώντας για την ανθρώπινη εκμετάλλευση, τους μετανάστες, το σεξισμό, τις οικονομικές ανισότητες και τις σχέσεις εξουσίας.
