Ψαλμοί στο χιόνι
Μια αντιπολεμική μπαλάντα - ωδή στον πατέρα είναι το ποιητικό κείμενο του θεατροποιημένου αναλογίου που συνοδεύεται από τη μουσική του πολυοργανίστα θρύλου Stephan Micus. Με βασικές θεματικές το πώς η εξουσία οργανώνει το χώρο και τα σώματα, πώς επιβάλλεται, πώς μεταβιβάζεται, πώς οι άνθρωποι είτε την ασκούν είτε υποτάσσονται σε αυτήν, πώς το άτομο και το έθνος βαδίζουν μέσα στην Ιστορία και τη λήθη, πώς οι ιδέες και τα αφηγήματα δομούν την πραγματικότητα που ζούμε, η ηρωίδα του έργου δεν τοποθετείται μέσα στην ιστορία, αλλά μπροστά στην ιστορία. Θρηνεί για την απώλεια του πατέρα. Ο ρόλος του πατέρα, ή ευρύτερα του πατρικού/πατριαρχικού αρχέτυπου, εμφανίζεται μεταμορφωμένος και πολλαπλά συμβολικός. Είναι το Βαθύ Τραύμα - συμβολίζει την απώλεια, τη σιωπή, την ίδια την Ιστορία. Η αναζήτηση του "πατέρα" είναι η αναζήτηση νοήματος, ρίζας, ή εθνικής ταυτότητας. Είναι το ανεκπλήρωτο αίτημα του ανήκειν, της σύνδεσης, της ιστορικής συνέχειας. Είναι μια απουσία που στοιχειώνει.
Ερμηνεύει: Λ. Μιχαλοπούλου. Φωτ.: Τ. Παλαιορούτας.
