Πάτροκλος Σκαφίδας©
Η αληθινή ιστορία του Ανθρώπου Ελέφαντα που έγινε γνωστή από την πολυβραβευμένη κινηματογραφική ταινία του Ντέιβιντ Λιντς και συνεχίζει να εμπνέει το κοινό από την πρώτη της καταγραφή το 1920, ζωντανεύει σε μία καινούργια συγκινητική θεατρική εκδοχή στο Θέατρο Άνεσις τη σεζόν 2024-25 με τίτλο "’Ο Άνθρωπος ελέφαντας’, έτσι τον είπαν".
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αγιοπετρίτης-Μπογδάνος συνθέτει μία επίλεκτη ομάδα συντελεστών και ερμηνευτών και αφηγούνται όλοι μαζί τα όσα έζησε κατά τον πολύπαθο και μυθιστορηματικό βίο του ο Τζόζεφ Μέρικ μέσα από ένα πρωτότυπο ελληνικό κείμενο. Ένας εμβληματικός αντιήρωας του οποίου το μονοπάτι είναι αφενός σπαρακτικό αλλά ταυτόχρονα και μία φωτεινή πηγή δύναμης και ελπίδας. Ο Άλκης Μπακογιάννης αναλαμβάνει τον ομώνυμο ρόλο του Τζόζεφ Μέρικ, του ανθρώπου ελέφαντα, στο πλευρό των Βίκυς Παπαδοπούλου, Γιώργου Στάμου, Δημοσθένη Φίλιππα.
"Είσαι αυτός που είσαι. Όχι αυτό που βλέπουν οι άλλοι όταν σε κοιτάζουν”. Το νέο θεατρικό έργο της Τζούλιας Διαμαντοπούλου, βασισμένο στα τεκμήρια που άφησαν πίσω τους οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας, επιχειρεί να φωτίσει κάποια από τα πιο σκοτεινά ερωτήματα της ανθρώπινης φύσης: Τι μας κάνει ανθρώπινους; Η βιολογία μας, ο τρόπος που μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι, ή μήπως η ίδια, η σπαρακτική μας ανάγκη για εκείνους; Σε τι διαφέρει αλήθεια η λαχτάρα μας για αγάπη και αποδοχή από οποιαδήποτε εξάρτηση; Μπορούμε ποτέ να αποδεχτούμε πραγματικά εκείνο που διαφέρει από εμάς; Μπορούμε ποτέ να αγαπήσουμε πραγματικά, αν δεν έχουμε πρώτα αγαπηθεί;
Γεννημένος στην Αγγλία το 1862 με ένα σπάνιο σύνδρομο, ο Μέρικ υπέφερε ήδη ως παιδί από σοβαρές σωματικές δυσμορφίες. Εξαιτίας της όψης του παραγκωνίστηκε πλήρως από την οικογένειά του και φυσικά από την κοινωνία, οδηγώντας τον στη μοναδική του λύση για επιβίωση, το τσίρκο. Παρά τα σκληρά βλέμματα και τη βαναυσότητα που υπέμεινε, κατάφερε να διαφυλάξει την ευγένεια της ψυχής του, το χιούμορ και την ενσυναίσθησή του ανέπαφα. Μέχρι το τέλος της ζωής του το ταλαιπωρημένο σώμα του ήταν γεμάτο από όνειρα.
Σε μια εποχή που αντιμετώπιζε τη διαφορετικότητα με φόβο και αποστροφή, ο Τζόζεφ Μέρικ αντιστάθηκε με σπάνια ψυχική ανθεκτικότητα και αξιοπρέπεια στις αντιλήψεις και τις προκαταλήψεις της κοινής γνώμης. Η οδύσσεια αυτού του ανθρώπου που αναγκάστηκε κατά τη διαδρομή του να αμφισβητήσει κάθε εγγενές χαρακτηριστικό του αλλά και που τελικά είχε τη γενναιότητα να σταθεί ακέραιος μπροστά στον καθρέφτη του, αποτελεί φάρο για κάθε πλάσμα που διαφέρει από την πλειοψηφία.
Το σκηνοθετικό σημείωμα του Δημήτρη Αγιοπετρίτη-Μπογδάνου
"Τι απόσταση έχουμε διανύσει ως κοινωνία και πόσο δρόμο έχουμε ακόμα μέχρι το διαφορετικό να ενταχθεί στο όλον ανώδυνα, εγκάρδια κι αληθινά;".
"Πρόθεσή μας να αναδείξουμε την οικουμενικότητα της ιστορίας του Τζόζεφ Μέρικ. Ενός ανθρώπου που βρέθηκε από το περιθώριο των freak shows, να "πρωταγωνιστεί” στα αστικά σαλόνια του βικτωριανού Λονδίνου. Από θέαμα περιφρόνησης και περίγελου, σε θέαμα της υψηλής τάξης με λαμπερό περιτύλιγμα. Οι δύο όψεις ενός ιδίου νομίσματος. Μέσα από την ιστορία του βασανισμένου αυτού ανθρώπου, αντιλαμβανόμαστε την κοινωνική αλλά και απολύτως ανθρώπινη υποχρέωσή μας να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο. Σήμερα, η ιστορία του Μέρικ αντηχεί πιο δυνατά από ποτέ. Η ζωή του μας υπενθυμίζει τη σημασία της συμπόνιας και της αξίας κάθε ατόμου, ανεξάρτητα από την εμφάνισή του, την καταγωγή του, το φύλο του ή την όψη του. Η ανθρωπιά, η αποδοχή, ο έρωτας, οι γονεϊκές σχέσεις μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Σε έναν κόσμο που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει ζητήματα ένταξης , το παράδειγμα του Μέρικ χρησιμεύει ως ένα οδυνηρό κάλεσμα να κοιτάξουμε κάτω από την επιφάνεια, να αγκαλιάσουμε τη διαφορετικότητα και να γιορτάσουμε τη μοναδική ομορφιά μέσα μας.”
"’Ο Άνθρωπος Ελέφαντας’, έτσι τον είπαν" είναι ένα ταξίδι στα βάθη της ανθρώπινης φύσης, που υμνεί την πίστη απέναντι στο είδος μας και εξετάζει την αντοχή μας ενάντιά του. Τι απόσταση έχουμε διανύσει ως κοινωνία και πόσο δρόμο έχουμε ακόμα μέχρι το διαφορετικό να ενταχθεί στο όλον ανώδυνα, εγκάρδια κι αληθινά;
Η δυστυχία είναι ο κλήρος όλων μας. Αλλά αν αποτελεί ένα μέσο για να σωθούν κάποιοι άλλοι, μήπως τότε η δυστυχία αποκτά νόημα;”.
Την πρωτότυπη μουσική σύνθεση υπογράφει ο Αλέξανδρος Δράκος-Κτιστάκης, τα σκηνικά η Μαριάνθη Ράδου από κοινού με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Αγιοπετρίτη-Μπογδάνο, τα κοστούμια η Αρχοντούλα Τσατσουλάκη και τους φωτισμούς η Σοφία Αλεξιάδου.
Η πρεμιέρα προγραμματίζεται για τις 20 Νοεμβρίου 2024.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Διαβάστε Επίσης
