Το "ΑΤΙΤΛΟΝ" της Αντωνίας Οικονόμου ξεκινάει δεύτερο κύκλο παρουσίασης

Η παρασταστική αλληγορία της Ελληνίδας χορογράφου έρχεται στο Σύγχρονο Θέατρο.

ΑΤΙΤΛΟΝ Christos Andrianopoulos©

Στις 11, 12 και 13 Ιουνίου στο Σύγχρονο Θέατρο θα παρουσιαστεί για ένα δεύτερο κύκλο παραστάσεων το χοροθεατρικό έργο "ΑΤΙΤΛΟΝ" της Αντωνίας Οικονόμου, μετά την πρώτη επιτυχημένη παρουσίασή του το φετινό χειμώνα. Πρόκειται για μία παραστατική αλληγορία για την οικουμενική ανάγκη του ανθρώπου να δημιουργεί διαμέσου του σώματος, του οποίου η μνήμη, και το οποίο ως μνήμη, είναι καταδικασμένο πάντα να επιστρέφει στις πληγές που νομίζει ότι έχει ξεχάσει.

Η παράσταση έχει έντονες επιρροές από τη μελέτη της δημιουργού πάνω στην απεικόνιση του σώματος, και συγκεκριμένα του γυναικείου, στην αναγεννησιακή και μοντέρνα ζωγραφική και γλυπτική. Όπως δήλωσε σε συνέντευξή της στο "α": "Η γυναίκα, ενώ αρχικά απεικονίζεται ως ένα παθητικό εξιδανικευμένο αντικείμενο θέασης, μετατρέπεται σε υποκείμενο, σε μια 'συγκεκριμένη' γυναίκα, την οποία πλέον κοιτάζει το αντρικό μάτι που τη ζωγραφίζει. Με ενδιαφέρουν επίσης, ακίνητες εικόνες που μπορούν να κυοφορήσουν τόσα νοήματα, αλλά και να γίνουν έναυσμα για τη δημιουργία κίνησης στον τρισδιάστατο χώρο της σκηνής".

Άτιτλον Αντωνία Οικονόμου
Christos Andrianopoulos©

Στην παράσταση, ένα αόρατο χέρι ζωγραφίζει και τα φαντάσματα του δημιουργού παίρνουν σάρκα και οστά. Σε έναν στοιχειωμένο τόπο σύγκρουσης, παραμένει ένας απλός θεατής. Ο πίνακας που σταδιακά εμφανίζεται σε τρισδιάστατη μορφή, απαθανατίζεται μέσα σε ένα λευκό καμβά. Οι διαστρεβλωμένες φιγούρες που γεννιούνται αφήνουν πίσω τα ίχνη και το αποτυπωμα της διαδρομής τους τεκμηριόντας στο χώρο του καμβά μια ιστορία που οδεύει από την αρχή προς το τέλος της. Σαν ένα ακατανόητο χάος που, όπως η ίδια η φύση, δημιουργεί τάξη.

Για τη δημιουργία της, η χορογράφος έχει δηλώσει: "Το 'ΑΤΙΤΛΟΝ' ξεκίνησε το 2019 και η διαδικασία δημιουργίας του διακόπηκε λόγω lockdown. Σε αυτό το διάστημα άρχισα να πειραματίζομαι με την κινούμενη εικόνα, με κινηματογραφικά και εικαστικά μέσα. Αυτές οι διαδικασίες είχαν ως αποτέλεσμα τη νέα εκδοχή του, επαναπροσεγγίζοντάς το μέσα από νέους φακούς πέρα από την χορογραφικό γίγνεσθαι. Σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Σκουρλή δημιουργήσαμε ένα νέο score με στόχο ο ήχος, το φως, τα κινούμενα σώματα και ο εικαστικός χώρος να είναι σε συνεχή διάλογο και να 'οδεύουν' μαζί προς μία ακίνητη εικόνα, ένα ασπρόμαυρο σύμπαν".

Αντωνία Οικονόμου
© Klaus Shehaj
Αντωνία Οικονόμου

Η Αντωνία Οικονόμου έχει σπουδάσει χορό και χορογραφία στο Λονδίνο αλλά και Ιστορία της Τέχνης, είναι δημιουργός ταινιών μικρού μήκους, ενώ πειραματίζεται με την κινούμενη εικόνα και με κινηματογραφικά και εικαστικά μέσα, στοιχεία που είναι έκδηλα στα έργα της. Έχει επηρεαστεί από κινήματα έκφρασης όπως ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, η αναγεννησιακή ζωγραφική και γλυπτική και ο σουρεαλισμός, καθώς και από σημαντικούς χορογράφους, όπως η Πίνα Μπάους. Επίσης, στις δουλειές της εντοπίζονται επιρροές από κινηματογραφικούς σκηνοθέτες (Λιντς, Φελίνι, Μπέργκμαν, Ταρκόφσκι).

Στο "ΑΤΙΤΛΟΝ", η Αντωνία Οικονόμου υπογράφει τη σύλληψη, τον εικαστικό χώρο, τη σκηνοθεσία και τη χορογραφία. Η πρωτότυπη μουσική είναι του Constantine Skourlis, η σκηνογραφία της Λυδίας Λαμπροπούλου, οι φωτισμοί του Βαγγέλη Μούντριχα, τα κοστούμια και οι ειδικές κατασκευές του Κωνσταντίνου Χαλδαίου. Ερμηνεύουν οι: Ξένια Σταθούλη, Παύλος Λυκούδης, Νίκος Τσόλης, Ορέστης Αλεξιάδης, Ξένια Ταμπούρλου, Αλεξάνδρα Δρανδάκη, Klaus Shehaj, Ειρήνη Δαμιανίδου.

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε Επίσης

Περισσότερες πληροφορίες

Άτιτλον

  • Χοροθέατρο
  • Διάρκεια: 40 '

Ένα αόρατο χέρι ζωγραφίζει και τα φαντάσματα του δημιουργού παίρνουν σάρκα και οστά. Σε έναν στοιχειωμένο τόπο σύγκρουσης, παραμένει ένας απλός θεατής. Ο πίνακας που σταδιακά εμφανίζεται σε τρισδιάστατη μορφή, απαθανατίζεται μέσα σε ένα λευκό καμβά. Οι διαστρεβλωμένες φιγούρες που γεννιούνται αφήνουν πίσω τα ίχνη και το αποτύπωμα της διαδρομής τους ιχνογραφώντας στο χώρο του καμβά μια ιστορία που οδεύει από την αρχή προς το τέλος της. Σαν ένα ακατανόητο χάος που, όπως η ίδια η φύση, δημιουργεί τάξη. Μία παραστατική αλληγορία για την οικουμενική ανάγκη του ανθρώπου να δημιουργεί διαμέσου του σώματος, του οποίου η μνήμη, και το οποίο ως μνήμη, είναι καταδικασμένο πάντα να επιστρέφει στις πληγές που νομίζει ότι έχει ξεχάσει.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

Πέντε ραντεβού στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Με σύγχρονα ελληνικά έργα, μία επανάληψη, δύο πολυαναμενόμενες ξένες μετακλήσεις και μια σημαντική πολιτική μαρτυρία συνεχίζεται το πρόγραμμα του Φεστιβάλ, σε Μικρή Επίδαυρο και Πειραιώς 260, την εβδομάδα 10-16 Ιουλίου.

ΓΡΑΦΕΙ: ΤΩΝΙΑ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
09/07/2025

Ακρόαση από το θέατρο Αγγέλων Βήμα με προορισμό τη θεατρική Αυστραλία

Ένα θεατρικό αφιέρωμα στη σύγχρονη δραματουργία της Αυστραλίας ετοιμάζει το Αγγέλων Βήμα για τη σεζόν 2025-26.

"Η θάλασσα και ο γέρος": Ο Τάσος Νούσιας στον συγκλονιστικό ρόλο του Σαντιάγο, στην Ηλιούπολη

Ο βραβευμένος Τάσος Νούσιας πρωταγωνιστεί, για 2η χρονιά, στην παράσταση "Η Θάλασσα και ο Γέρος" – μια θεατρική μεταφορά του αριστουργήματος του Έρνεστ Χέμινγουεϊ "Ο Γέρος και η Θάλασσα", σε σκηνοθεσία Μαρλέν Καμίνκσι.

"Στο τσακ!" της Δήμητρας Παπαδοπούλου – Η ξεκαρδιστική κωμωδία επιστρέφει

Η ανατρεπτική κωμωδία της Δήμητρας Παπαδοπούλου "Στο τσακ!" επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης και υπόσχεται γέλιο μέχρι δακρύων, μέσα από παρεξηγήσεις, σύγχρονες σχέσεις και... εκπλήξεις στο τσακ.

Η "Ορέστεια" του Θεόδωρου Τερζόπουλου συνεχίζει την καλοκαιρινή της περιοδεία

Έχοντας ήδη επισκεφτεί κάποια θέατρα της Ελλάδας και του εξωτερικού, η κατά Τερζόπουλο "Ορέστεια" συνεχίζει να περιοδεύει με τελευταίο σταθμό το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.

Αποκλειστικό: Ένα θερινό σινεμά γεννιέται στο Επί Κολωνώ

Το Επί Κολωνώ είναι μια κυψέλη πολιτισμού που δεν σταματά να ονειρεύεται και να μοιράζεται ιδέες και εμπειρίες. Φέτος, μετατρέπει την αυλή του σε θερινό σινεμά, προσκαλώντας μας σε βραδιές ποιοτικού ανεξάρτητου κινηματογράφου, κάτω απ’ τον πλάτανο.

"Ιφιγένεια / Βορά": Από τον βωμό της Αυλίδας, στη σκηνή της Πειραιώς

"Ήρθα εδώ, να δω τη θάλασσα, να διαλογιστώ, ν’ αλλάξω. Πάντα μπορείς να ξαναρχίζεις…". Με αυτή τη φράση ξεκινά το ταξίδι της Ιφιγένειας, όχι στην Αυλίδα αυτή τη φορά, αλλά στην Πειραιώς 260, μέσα από τον θεατρικό μονόλογο "Ιφιγένεια / Βορά", σε κείμενο της Βίβιαν Στεργίου και σκηνοθεσία της Αικατερίνης Παπαγεωργίου.