Αντωνία Κάντα©
"Ο γλάρος"
Το πώς διαμορφώνεται η ταυτότητα του ανθρώπου σε περιόδους μετάβασης διαπραγματεύεται το κλασικό έργο που φέρνει τους ήρωες αντιμέτωπους με τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής. Στην παράσταση της ομάδας Σημείο Μηδέν, ο Σάββας Στρούμπος αξιοποιεί αυτή την πτυχή του τσεχοφικού έργου για να μιλήσει για τη σύγχρονη εποχή. Παίζουν ο σκηνοθέτης και οι Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Γιάννης Σανιδάς, Ελπινίκη Μαραπίδη, Ρόζυ Μονάκη. (Άττις-Νέος Χώρος, από 15/12)
"Ολεάννα"
Για τρίτη χρονιά ο Φίλιππος Σοφιανός σκηνοθετεί και μοιράζεται τη σκηνή με τη Δένια Μιμερίνη στο έργο του Ντέιβιντ Μάμετ που αγγίζει το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης και της έλλειψης επικοινωνίας, μέσα από το παιχνίδι εξουσίας που δημιουργείται ανάμεσα σε μια φοιτήτρια και έναν καθηγητή πανεπιστημίου. (Θέατρο Καλλιρόης, από 15/12)
"Η αδερφή μου"
Το βαθιά εξομολογητικό υπαρξιακό αφήγημα του Σταύρου Ζουμπουλάκη για την αδελφή του ανεβάζει ξανά ο Περικλής Μουστάκης. Μέσα από τη συγκλονιστική αφήγησή του ο συγγραφέας μιλά για την αρρώστια, τον πόνο, τη χαρά, την πίστη και την αγάπη. Παίζουν: Δώρα Στυλιανέση, Άλκης Ζούπας. (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, από 18/12)
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ολεάννα
Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου και μια νεαρή φοιτήτρια που ανησυχεί για τις εξετάσεις, οδηγούνται σε μια βίαιη αντιπαράθεση με αφορμή την πρότασή του για ιδιαίτερα μαθήματα, που σκιαγραφεί τις σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στα δύο φύλα, αγγίζοντας παράλληλα το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης και της έλλειψης επικοινωνίας. Γραμμένη το 1992, η «Ολεάννα» ανέβηκε ένα χρόνο αργότερα στο διεθνούς φήμης Royal Court Theatre σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Νόμπελ Χάρολντ Πίντερ. To 1994 o ίδιος ο Μάμετ μετέφερε το έργο του και στον κινηματογράφο με τον ομώνυμο τίτλο.
Ο γλάρος
Τη στάση του ανθρώπου σε περιόδους μετάβασης εξερευνά η παράσταση της ομάδας Σημείο Μηδέν, συνεχίζοντας την έρευνά της πάνω σε θεμελιώδη κείμενα σημαντικών συγγραφέων. Οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν τους κλασικούς ήρωες που βρίσκονται στη δίνη του έρωτα και του δίπολου ζωή-τέχνη, αντιμέτωποι με τα μεγάλα θέματα της ζωής και το αέναο κυνήγι της ευτυχίας.
Η αδερφή μου
Μέσα από την επιληψία της αδερφής του, που σφράγισε τη ζωή της και, με έναν άλλο τρόπο αυτή του συγγραφέα, ο Στ. Ζουμπουλάκης πλάθει ένα βαθιά εξομολογητικό υπαρξιακό αφήγημα, όπου συνομιλεί με την Βέιλ, τον Λεβινάς και τον Καμί, για την αρρώστια, τον πόνο, τη χαρά, την πίστη και πάνω απ’ όλα για την καλοσύνη και την αγάπη. Η αφοπλιστική απλότητα της αφήγησής του προκαλεί εσωτερικό ρίγος, οδηγώντας τελικά στη λύτρωση και τη συνειδητοποίηση ότι τα καθημερινά, κοινά πράγματα και οι καταστάσεις της ζωής έχουν αξία. Το κείμενο - κατάθεση ψυχής μετουσιώνεται σε μια συγκλονιστική παράσταση.Το κείμενο - κατάθεση ψυχής μετουσιώνεται σε μια συγκλονιστική παράσταση.
