Ζαν Κλαβέλ: A Sitting Poetry

Ο καλλιτέχνης εξερευνά την ποίηση των άδειων καρεκλών που φωτογράφισε στην Ελλάδα. Σιωπηλοί μάρτυρες, οι καρέκλες γίνονται σημεία αναφοράς, αντικείμενα-πρόσωπα όπου διασταυρώνονται η μνήμη, η απουσία και η φαντασία. Κάθε καρέκλα, φαινομενικά συνηθισμένη, μετατρέπεται σε εσωτερικό τοπίο, σε απόσπασμα αφήγησης, σε μια απούσα παρουσία που προσκαλεί τον θεατή να βυθιστεί σε έναν χρόνο σε αναστολή και να προβάλλει τη δική του φαντασία.