Η έκθεση αντλεί από τη συμβολική μορφή του Καταγραφέα Αγγέλου, έναν ουράνιο γραφέα που συγκεντρώνει τις πράξεις, τις σκέψεις και τα λόγια κάθε ανθρώπου. Η ταινία της καλλιτέχνιδας αρθρώνεται μέσα από τους καθρέφτες ενός αυτοκινήτου που διασχίζει τη Θήβα και την γύρω ύπαιθρο, καταγράφοντας το τοπίο μέσα από περαστικές αντανακλάσεις. Καθώς στο ραδιόφωνο ακούγεται μια εκπομπή που παρουσιάζει τις υδατογραφίες και τα κείμενα του James Skene, Βρετανού ζωγράφου, διπλωμάτη και περιηγητή του 19ου αιώνα, η ταινία δημιουργεί μια σύνδεση ανάμεσα σε παρελθοντικές και σύγχρονες πράξεις παρατήρησης. Αυτή η χειρονομία επεκτείνεται σε μια νέα σειρά γλυπτών που βασίζονται σε τηλεκάρτες που παρήχθησαν το 2003 από το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Ελλάδας, με πανοραμικές απεικονίσεις Ελληνικών τοπίων ζωγραφισμένες από τον Skene. Χρησιμοποιώντας κατοπτρικές επιφάνειες και συσκευές όπως το πραξινοσκόπιο, τα γλυπτά της Ηούς, θολώνουν τα όρια μεταξύ καταγραφής και αντανάκλασης, υποδεικνύοντας ότι η κίνηση είναι αυτή που συνθέτει τη μνήμη.