Δέκα χρόνια μετά τα αποκαλυπτήρια του γλυπτού "Κρίση", το δημόσιο έργο του Αναστάσιου Νυφαδόπουλου εξακολουθεί να προκαλεί συζητήσεις και να εμπνέει καλλιτέχνες και κοινό. Σε ηλικία μόλις 22 ετών, ο Νυφαδόπουλος δημιούργησε ένα έργο με έντονη πολιτική και κοινωνική χροιά, αποτυπώνοντας την εμπειρία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης μέσα από μια συμβολική και φορτισμένη μορφή. Ο "δύτης" που αιωρείται ανάμεσα στην απόγνωση και την ελπίδα δεν είναι μόνο εικόνα προσωπικής αγωνίας, αλλά και κάλεσμα συλλογικής αντίστασης και αναστοχασμού.
Διαβάστε Επίσης
Με αφορμή τη δεκαετή επέτειο του "Κρίση" (Αργυρούπολη, Λεωφόρος Βουλιαγμένης 602Α), ο καλλιτέχνης οργανώνει την έκθεση "Τέχνη για το εδώ και τώρα", μια διεθνή παρουσίαση που φέρνει μαζί 42 δημιουργούς από την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική, οι οποίοι μέσα από γλυπτική, ζωγραφική, χαρακτική, φωτογραφία και ποίηση επιχειρούν να διαλογιστούν πάνω στο ίδιο θέμα: την ανθρώπινη ανθεκτικότητα και την κοινωνική μνήμη. Η ομαδική έκθεση θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου, στο Art Showroom Nyfadopoulos (Κέρκυρας 9, Μαρούσι).
"Η δημόσια τέχνη αγγίζει και αλλάζει τη συλλογική συνείδηση όσο βαθιά αλλάζει και τον ίδιο τον δημιουργό"
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο "α", ο Αναστάσιος Νυφαδόπουλος μιλά για την εμπειρία της δημιουργίας ενός δημόσιου έργου τέχνης σε νεαρή ηλικία, για τη σχέση της τέχνης με τη συλλογική συνείδηση και για τη σημασία της σημερινής έκθεσης, η οποία συνδέει το παρελθόν με το παρόν, αναδεικνύοντας τη λειτουργία της τέχνης ως εργαλείο κοινωνικού διαλόγου και επούλωσης τραυμάτων.
Τι σε ώθησε να παρουσιάσεις ένα τόσο πολιτικά φορτισμένο και τολμηρό έργο σε δημόσιο χώρο;
Η κινητήρια δύναμη προήλθε από την έμπνευση, συνοδευόμενη από μια αίσθηση επείγοντος. Μια ώθηση να μετατρέψω το αρνητικό βίωμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης σε ενωτικό και νέο βίωμα. Η έμπνευση είναι αλληλένδετη με την προσωπική ευθύνη, γιατί απαιτεί ειλικρίνεια, αμεσότητα και δράση. Η προσωπική ευθύνη ίσως αποτελεί τη μέγιστη ώθηση.
Δημιουργώ για να αναδείξω την αλήθεια, συμβάλλοντας στην επούλωση και τη μεταμόρφωση του μικρού μας κόσμου. Η έκθεση του συλλογικού τραύματος μέσα από την τέχνη είναι θεραπευτική καθώς ανοίγει χώρο για απελευθερωτικό διάλογο. Ευνοεί την έκφραση καταπιεσμένων συναισθημάτων και πυροδοτεί αναστοχασμό. Όπως τα δημόσια γλυπτά για τη γενοκτονία των Ποντίων, βαθιά ριζωμένη στην πατρική μου κληρονομιά, κρατούν ζωντανή τη μνήμη αυτής της τραγικής απώλειας, έτσι και το δημόσιο γλυπτό Κρίση διατηρεί τη μνήμη όσων βιώσαμε τότε.
Κίνητρο ήταν και η μάχη απέναντι σε χαρακτηρισμούς όπως χαμένη γενιά, που αποκαλούσαν τη γενιά μας τότε. Με δική μου πρωτοβουλία και όχημα συμμαχίες μεταξύ πολιτών και εταιρειών, τόσο τοπικών όσο και διεθνών, δημιουργήσαμε στο αποκορύφωμα της κρίσης στην Ελλάδα ένα πρωτοφανές δημόσιο έργο τέχνης που ασκεί κριτική στο κράτος αναδεικνύοντας ότι ακόμη και σε τόσο αντίξοες συνθήκες τα τολμηρά όνειρά ανθίζουν. Συνδυάζοντας υπερσύγχρονες ύλες όπως το ανθρακόνημα με διαχρονικές όπως ο χρυσός, οι σκληρές πραγματικότητες της κρίσης μεταμορφώθηκαν σε θετική, ανανεωτική δράση που ένωσε και εξακολουθεί να ενώνει ανθρώπους όλων των γενιών.
Ο άνθρωπος στο έργο σου, ο "δύτης", μοιάζει να αιωρείται ανάμεσα στην απόγνωση και την ελπίδα. Πώς προέκυψε αυτή η καλλιτεχνική επιλογή;
Όσο πόλεμο βιώσεις, τόσο το βάρος σε κρατά. Μπορεί και εσύ να κρατάς τόσο βάρος για τόσο καιρό που στην αναταραχή, να το ρίξεις πάνω σου, να το ρίξεις πάνω στον συνάνθρωπό σου. Ο σκοπός όμως, είναι να γνωρίσεις το βάρος σου γιατί αυτός είναι ο τρόπος να απελευθερωθείς τελικά. Έτσι ο άνθρωπος στο γλυπτό βιώνει την απόγνωση γιατί τολμά να έρθει αντιμέτωπος με τους βαθύτερους πόνους του. Μέσα από αυτή την εξερεύνηση αναγνωρίζει την αλήθεια, και την ελπίδα να στέκει νικητής. Στο μέσα από το μέσα μου, η πίστη δημιουργεί επιλογή. Ανοίγει τον χώρο για κατανόηση, αλλαγή, ελευθερία.
Ποια ήταν η εμπειρία σου από τη δημιουργία του σε ηλικία μόλις 22 ετών; Δέκα χρόνια μετά, νιώθεις ότι το γλυπτό "Κρίση" έχει βρει μια νέα σημασία μέσα στη σημερινή κοινωνική συγκυρία;
Όταν το Associated Press ανέδειξε το γλυπτό Κρίση, και ακολούθησαν οι New York Times και η Washington Post, ένιωσα μια συναρπαστική δικαίωση. Η δημόσια τέχνη αγγίζει και αλλάζει τη συλλογική συνείδηση όσο βαθιά αλλάζει και τον ίδιο τον δημιουργό. Το γλυπτό πυροδότησε μια αλυσιδωτή αντίδραση, γεφυρώνοντας κοινωνικά χάσματα και ενώνοντας ετερόκλητες κοινότητες: χορηγούς, εθελοντές, ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους και το κοινό. Πολλοί ήρθαν σε επαφή μαζί μου για να μοιραστούν τα συναισθήματα και τις ιστορίες τους αλλά και σε επαφή με το γλυπτό, με παιδιά και μεγάλους να αφήνουν λουλούδια και στεφάνια μπροστά σε αυτό.
Νιώθω τυχερός και ευγνώμων που ανακάλυψα ένα κοινό νήμα που υπερβαίνει στενά όρια, που συνδέει τον παλμό της κοινωνίας με τον ρυθμό της αγοράς. Με τη στήριξη καινοτόμων εταιρειών όπως η Mapei, η Elastotet και η Ράμμος από τη δημιουργία μέχρι τη συντήρηση του γλυπτού Κρίση, δείξαμε πως ο σύγχρονος πολιτισμός μπορεί και πρέπει να ανθίσει ανεξάρτητα από την περιορισμένη κρατική υποστήριξη. Η νοοτροπία μας συμβάλλει στο να κάνουμε εύφορο το έδαφος στην Ελλάδα ώστε να παράγονται ανεξάρτητα σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά έργα, χωρίς κομματικές δεσμεύσεις. Έτσι η σημασία του γλυπτού Κρίση λειτουργεί σήμερα ενωτικά με καλλιτέχνες από την Αγγλία, την Αμερική, την Αυστρία, την Ελβετία, την Ελλάδα, την Ιταλία και τον Καναδά να συμμετέχουν στην έκθεση που διοργανώνουμε με αφορμή την δεκαετή επέτειο του, μία διεθνής έκθεση με ανεξάρτητη φωνή.
Η έκθεση "Τέχνη για το εδώ και τώρα" θα πραγματοποιηθεί στις 28 Νοεμβρίου εώς τις 23 Δεκεμβρίου στο Art Showroom Nyfadopoulos, Κέρκυρας 9 Μαρούσι. Από γλυπτική, ζωγραφική, χαρακτική μέχρι φωτογραφία και ποίηση, έργα τους θα παρουσιάσουν 42 καλλιτέχνες: Αθανασιάδης Θάνος, Αλμαλιώτης Θεόδωρος, Αραβίδης Γιώργος, Αρσενίδου Έλενα, Βολανάκη Γιούλη, Γιαννοπούλου Άννα, Γκίζα Χριστίνα, Ιωαννίδη Ιωάννα, Καραμολέγκου Έλενα, Καπνιστή Μυρτώ, Καψουλή Φωτεινή, Kersh Daniel, Κοκκινάκη Κατερίνα, Κολάτση Μαρία, Kris Tsatala, Κουκουλά Μαρία Ιωάννα, Κύρτσου Ελένη, Λιάπης Πάνος, Μαντζούκα Αντωνία, Μαραθού Ελένη, Mary Sahy, Μαυρουδέας Νίκος, Μητσόπουλος Πάνος, Μπαντήλα Ουρανία, Nemeth Athena, Νίκα Γεωργία, Νυφαδόπουλος Αναστάσιος, Μακρυδημήτρη Θεοδώρα, Παπαδόπουλος Κυριάκος, Παπαδοπούλου Μιμή, Παπακωνσταντίνου Αγγελική, Parsley Clive, Πλιάκα Μαριλένα, Ποιμενίδης Ιορδάνης, Segattini Gaia, Σιμόπουλος Αλέξανδρος, Schrottenbacher Brigitte, Στασινός Φώτης, Στασινού Μαρία, Τατσιόπουλος Πέτρος, Φακάρου Δήμητρα, Ψιμούλη Γιούλικα.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Το τρέχον διάστημα έχω ανοίξει πολλούς σημαντικούς δρόμους. Προετοιμάζω με μεγάλη χαρά τον χώρο για να υποδεχτεί τα έργα των καλλιτεχνών για την έκθεση "Τέχνη για το εδώ και τώρα". Παράλληλα, βρίσκομαι σε συζήτηση με τους ατζέντηδες που εκπροσωπούν το έργο μου στην Αμερική για να εκθέσω έργα μου εκεί. Επιπλέον, βρέθηκα στη Silicon Valley τον προηγούμενο Σεπτέμβριο για να παρουσιάσω την έρευνα που προέρχεται από τη γλυπτική μου και έκτοτε εργάζομαι εντατικά σε αυτό. Περισσότερα για αυτό θα μπορώ να πω αφού ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία στο Αμερικανικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών και Σημάτων. Θα χαρώ πολύ να σας δω όλους στη διεθνή μας έκθεση στις 28 Νοεμβρίου!
Ωράριο λειτουργίας έκθεσης
Εγκαίνια: Παρασκευή 28 Νοεμβρίου, 19:00 - 00:00
Τρίτη - Παρασκευή: 17:00 - 22:00
Σάββατο & Κυριακή: 10:00 - 14:00 & 17:00 - 20:00
Δευτέρα: Κλειστά
> Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
