
Προδανεισθείς Χρόνος. Ο Κόπος του Καλλιτέχνη μέσα από το έργο του Γιάννη Παππά
Μέχρι την Κυριακή 27/07 | Πειραιώς 138
Μέσα από μια πολυδιάστατη συλλογή σχεδίων, ζωγραφικών έργων, γλυπτών και φωτογραφιών του διακεκριμένου γλύπτη Γιάννη Παππά, η έκθεση προσφέρει μια σπάνια ματιά στη σύνθετη καλλιτεχνική διαδικασία πίσω από τη δουλειά του αλλά και τη δουλειά κάθε καλλιτέχνη. Η έκθεση θέλει να ξεφύγει από την παρουσίαση του ολοκληρωμένου έργου ως μιας μοναδικής, απομονωμένης οντότητας, και να αποκαλύψει τα στρώματα κόπου, έμπνευσης και πειραματισμού που οδηγούν στη δημιουργία. Μέσα από τη συνύπαρξη διαφορετικών μέσων, διερευνάται πώς οι ιδέες εξελίσσονται, αλληλοεπιδρούν και μορφοποιούνται μέσα από χρόνια αφοσίωσης και σκληρής δουλειάς. Ο τίτλος αντανακλά την αντίληψη του καλλιτέχνη για τον χρόνο—όχι ως περιορισμό, αλλά ως έναν δανεικό πόρο που εμπλουτίζει και διαμορφώνει τα έργα του.
Οι επισκέπτες καλούνται να βυθιστούν στον κόσμο του Γιάννη Παππά και να γίνουν μάρτυρες του κοπιώδους ταξιδιού που μεταμορφώνει φευγαλέες ιδέες σε διαχρονικά έργα τέχνης.
Michael Kliën. Parliament
Μέχρι την Κυριακή 27/07 | Πειραιώς 138

Για επτά εβδομάδες, το "Parliament", έργο του χορογράφου και εικαστικού Michael Kliën, μεταμορφώνει το Μουσείο και άλλους συνεργαζόμενους θεσμούς σε έναν ζωντανό οργανισμό - ένα δίκτυο σχέσεων που υπερβαίνει τις κυρίαρχες δομές εξουσίας και ιεραρχίας. Κάθε μέρα, οι συμμετέχοντες συναντώνται για να υφάνουν μια χορογραφία σχέσεων και με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι συνδέσεις θα εξελιχθούν σε ένα πυκνό μωσαϊκό συλλογικής σκέψης και δράσης. Το "Parliament" αποτελεί ορόσημο στο αναδυόμενο δημιουργικό πεδίο της "κοινωνικής χορογραφίας" (social choreography). Ξεκίνησε ως έργο-δράση του Μουσείου Μπενάκη το 2013 και θα παρουσιαστεί φέτος για πρώτη φορά ως έκθεση πλήρους κλίμακας στο ισόγειο του Μουσείο Μπενάκη / Πειραιώς 138. Βέβαια, το "Parliament" είναι κάτι περισσότερο από μια έκθεση. Εξελίσσεται ως ένας συμμετοχικός τόπος, όπου επαναπροσδιορίζεται η δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων.
Σε έναν κόσμο ταλαιπωρημένο από διχαστικές ταυτότητες και κατεστημένες κοινωνικές συμβάσεις, το Parliament προσφέρει μια αναγκαία απόσταση - έναν χώρο για ενσώματη συνεργασία και συλλογική παρουσία. Μας προ(σ)καλεί να οραματιστούμε μια εναλλακτική ηθική τάξη, μια ψυχική μετακίνηση, που επιτελείται μέσω του σώματος. Είναι μια εμπειρία που απαιτεί την παρουσία μας - ένα κάλεσμα σε δράση για όλους όσοι τολμούν να ονειρεύονται έναν κόσμο που δημιουργείται από την αρχή. Δηλώστε συμμετοχή εδώ.
Στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη
Μέχρι την Κυριακή 27/07 | Πειραιώς 138

Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης στήνει ένα μνημειακό εργαστήρι, έναν χώρο υβριδικό, όπου η τέχνη της χαρακτικής γνωρίζει νέα όρια και το έργο του χαράκτη δεν εκτίθεται απλώς – αποκαλύπτεται. Τα χαρακτικά του Κατσαδιώτη πλαισιώνονται από τα ίδια τα υλικά που τον συγκροτούν: σημειώσεις, αποκόμματα, φωτογραφίες, αντικείμενα που έχει μαζέψει από τα σκουπίδια – "παράσιτα" της πόλης που ανακυκλώνονται σε χαρακτικά έργα. Μαζί, video και ήχος, ολοκληρώνουν μια εμπειρία όχι απλώς εικαστική, αλλά οπτικοακουστική. Σε αυτό το προσωπικό cabinet de curiosités, το ιδιότυπο animation που προτείνει ο ανήσυχος δημιουργός λειτουργεί σαν προέκταση της χαρακτικής. Δίνει κίνηση στην ακινησία, φωνή στη σιωπή. Τα έργα του Κατσαδιώτη στο Μπενάκη αποκτούν αυτονομία, σαν σκηνές ενός υπόγειου φιλμ, ενός αφηγήματος που δεν υπονοεί, αλλά φανερώνει.
Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στο Παρίσι και την Αθήνα, προετοιμάζει στη Γαλλία τις χαρακτικές του μήτρες και τις τυπώνει, χειρωνακτικά, στο αθηναϊκό του ατελιέ. Εκεί, ανάμεσα σε πρέσες, παλιά ραδιόφωνα και χαρτιά, γεννιούνται φιγούρες αταξινόμητες. Πρόσωπα ζωόμορφα, παραμορφωμένα, βγαλμένα από κάποιο σκοτεινό παραμύθι ή αλληγορία. Δεν έχουν ηρωισμό, δεν διεκδικούν λύτρωση. Είναι οι "απάτριδες" της καθημερινότητας – πρόσωπα της παρακμής, της κραιπάλης, του περιθωρίου. Κι όμως, σ’ αυτά εντοπίζει ο Κατσαδιώτης "τη λύσσα για ζωή". Τη διχοστασία ανάμεσα στην ομορφιά και τον πόνο. Σ’ αυτά τα πρόσωπα αναγνωρίζει ήρωες καθημερινούς, εκείνους που επιβιώνουν, χωρίς να ανήκουν πουθενά.
Homo Animalis. Το ανθρωποζωικό σύμπλεγμα
Μέχρι την Κυριακή 27/7 | Εργαστήριο Γιάννη Παππά

Η έκθεση προσκαλεί τους επισκέπτες σε έναν συναρπαστικό διάλογο γύρω από το σύμπλεγμα Ανθρώπου/Ζώου. Στο επίκεντρο της έκθεσης βρίσκονται τα έργα φοιτητών του ΣΤ’ Εργαστηρίου Ζωγραφικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, τα οποία συνομιλούν με τα έργα του κορυφαίου Έλληνα γλύπτη Γιάννη Παππά, από τη μόνιμη συλλογή του μουσείου.
Ο Γιάννης Παππάς, μέσα από τα αμέτρητα σχέδια και τα επιβλητικά γλυπτά του, αναδεικνύει τη βαθιά και μυστηριώδη σχέση του ανθρώπου με το ζώο, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην εικόνα του Έφιππου, μια εμβληματική φιγούρα που συνδέει τις δυο αυτές υπάρξεις σε έναν κοινό κόσμο, τόσο φυσικό όσο και συμβολικό. Οι φοιτητές της ΑΣΚΤ αναλαμβάνουν να συνεχίσουν και να επεκτείνουν αυτή τη θεματική, προσφέροντας νέες ερμηνείες και εικαστικά έργα που πραγματεύονται το σύμπλεγμα Ανθρώπου/Ζώου.
Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα, σε έναν διάλογο με το έργο του Γιάννη Παππά, επιτρέποντας στον θεατή να ανιχνεύσει τις διαφορετικές προσεγγίσεις και τα σύγχρονα ερωτήματα που προκύπτουν από αυτή τη σύνθετη και πολύπλευρη θεματική. Ο επισκέπτη μπορεί να αναστοχαστεί την αλληλεπίδραση του ανθρώπου με τα ζώα, μέσω της τέχνης, και να αναγνωρίσει τις βαθύτερες συμβολικές και υπαρξιακές συνδέσεις που διαμορφώνουν την εικόνα του ζώου στην ανθρώπινη συνείδηση.
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Περισσότερες πληροφορίες
Homo Animalis: Το ανθρωποζωικό σύμπλεγμα
Στο επίκεντρο της έκθεσης βρίσκονται τα έργα φοιτητών του ΣΤ’ Εργαστηρίου Ζωγραφικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, τα οποία συνομιλούν με τα έργα του κορυφαίου Έλληνα γλύπτη Γιάννη Παππά, από τη μόνιμη συλλογή του μουσείου. Ο Γιάννης Παππάς, μέσα από τα αμέτρητα σχέδια και τα επιβλητικά γλυπτά του, αναδεικνύει τη βαθιά και μυστηριώδη σχέση του ανθρώπου με το ζώο, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην εικόνα του Έφιππου, μια εμβληματική φιγούρα που συνδέει τις δυο αυτές υπάρξεις σε έναν κοινό κόσμο, τόσο φυσικό όσο και συμβολικό. Οι φοιτητές της ΑΣΚΤ αναλαμβάνουν να συνεχίσουν και να επεκτείνουν αυτή τη θεματική, προσφέροντας νέες ερμηνείες και εικαστικά έργα που πραγματεύονται το σύμπλεγμα «ανθρώπου-ζώου».
Προδανεισθείς Χρόνος. Ο Κόπος του Καλλιτέχνη μέσα από το έργο του Γιάννη Παππά
Μέσα από μια πολυδιάστατη συλλογή σχεδίων, ζωγραφικών έργων, γλυπτών και φωτογραφιών του διακεκριμένου γλύπτη Γιάννη Παππά, η έκθεση προσφέρει μια σπάνια ματιά στη σύνθετη καλλιτεχνική διαδικασία πίσω από τη δουλειά του αλλά και τη δουλειά κάθε καλλιτέχνη. Το αφιέρωμα ξεφεύγει από την παρουσίαση του ολοκληρωμένου έργου ως μιας μοναδικής, απομονωμένης οντότητας, και να αποκαλύψει τα στρώματα κόπου, έμπνευσης και πειραματισμού που οδηγούν στη δημιουργία. Μέσα από τη συνύπαρξη διαφορετικών μέσων, διερευνάται πώς οι ιδέες εξελίσσονται, αλληλοεπιδρούν και μορφοποιούνται μέσα από χρόνια αφοσίωσης και σκληρής δουλειάς. Οι επισκέπτες καλούνται να βυθιστούν στον κόσμο του Γιάννη Παππά και να γίνουν μάρτυρες του κοπιώδους ταξιδιού που μεταμορφώνει φευγαλέες ιδέες σε διαχρονικά έργα τέχνης.
Στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη
Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης στήνει ένα μνημειακό εργαστήρι, έναν χώρο υβριδικό, όπου η τέχνη της χαρακτικής γνωρίζει νέα όρια και το έργο του χαράκτη δεν εκτίθεται απλώς – αποκαλύπτεται. Τα χαρακτικά του Κατσαδιώτη πλαισιώνονται από τα ίδια τα υλικά που τον συγκροτούν: σημειώσεις, αποκόμματα, φωτογραφίες, αντικείμενα που έχει μαζέψει από τα σκουπίδια – «παράσιτα» της πόλης που ανακυκλώνονται σε χαρακτικά έργα. Μαζί, video και ήχος, ολοκληρώνουν μια εμπειρία όχι απλώς εικαστική, αλλά οπτικοακουστική. Σε αυτό το προσωπικό cabinet de curiosités, το ιδιότυπο animation που προτείνει ο ανήσυχος δημιουργός λειτουργεί σαν προέκταση της χαρακτικής. Δίνει κίνηση στην ακινησία, φωνή στη σιωπή. Τα έργα του Κατσαδιώτη στο Μπενάκη αποκτούν αυτονομία, σαν σκηνές ενός υπόγειου φιλμ, ενός αφηγήματος που δεν υπονοεί, αλλά φανερώνει.
Parliament
Ένα έργο που αποτελεί πολύ περισσότερο από μία έκθεση, έναν συμμετοχικό τόπο, ένα ορόσηµο στο αναδυόµενο δηµιουργικό πεδίο της «κοινωνικής χορογραφίας», όπου επαναπροσδιορίζεται η δυναµική των ανθρώπινων σχέσεων. Το «Parliament» του πρωτοπόρου Αυστριακού χορογράφου και εικαστικού είναι ένα πείραµα δηµοκρατίας πέρα από τη γλώσσα, που μάς προ(σ)καλεί να οραµατιστούµε µια εναλλακτική ηθική τάξη, µια ψυχική µετακίνηση, που επιτελείται µέσω του σώµατος. Πρόκειται για έναν ζωντανό οργανισµό που µας ζητά να κατοικήσουµε εντός του.