Κυκλοφόρησαν μόλις από τις εκδόσεις Loggia δύο νέα βιβλία, ένα μυθιστόρημα κι ένα θεατρικό. Πόσο μονότονη μπορεί να γίνει η τελειότητα για δύο ψηφιακούς νομάδες που τικάρουν όλα τα κουτιά του "εναλλακτικού"; Τι έχει να μας πει ακόμη η τραγική ηρωίδα του Σοφοκλή; Οι απαντήσεις στις δύο φρέσκιες εκδόσεις. Διαβάστε περισσότερα για αυτές στη συνέχεια.
Η τελειότητα - Βιντσέντζο Λατρόνικο
Μετάφραση: Δήμητρα Δότση
Όλοι θα ήθελαν τη ζωή της Άννας και του Τομ. Ένα νεαρό ζευγάρι ψηφιακών νομάδων ζει το όνειρό του στο Βερολίνο, σε ένα φωτεινό διαμέρισμα γεμάτο φυτά και αντικείμενα ντιζάιν. Η καθημερινότητά τους περιστρέφεται γύρω από το εκλεπτυσμένο φαγητό, την προοδευτική πολιτική ατζέντα, τον σεξουαλικό πειραματισμό και τα ατελείωτα πάρτι. Η ιδανική συνθήκη, κοινή για μια ολόκληρη γενιά, που ζει και ανασαίνει μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα.
Σταδιακά, η τελειότητα αποδεικνύεται μονότονη και οι ισορροπίες τους εύθραυστες. Οι φίλοι τους επιστρέφουν στην πατρίδα, κάνουν παιδιά, ωριμάζουν. Ο ακτιβισμός τους, τόσο άρτιος επιφανειακά, πρακτικά περιορίζεται στο να μποϊκοτάρουν το Uber, να αφήνουν φιλοδώρημα σε μετρητά ή να μην τρώνε τόνο. Η ζωή τους, πίσω από τα άψογα φωτογραφικά καρέ που οι ίδιοι δημιουργούν, αρχίζει να μοιάζει με χρυσό κλουβί. Η Άννα και ο Τομ προχωρούν σε ολοένα και πιο ριζοσπαστικά βήματα, αναζητώντας την αυθεντικότητα και τον σκοπό που διαρκώς ξεγλιστρούν μέσα από τα χέρια τους.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Βιντσέντζο Λατρόνικο (Ρώμη, 1984) έζησε για χρόνια στο Βερολίνο και σήμερα κατοικεί στο Μιλάνο. Είναι συγγραφέας, μεταφραστής και κριτικός τέχνης. Έχει μεταφράσει έργα σπουδαίων συγγραφέων, όπως του Τζορτζ Όργουελ, του Όσκαρ Ουάιλντ, του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ και του Χανίφ Κιουρέισι. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην Corriere della Sera και στη La Stampa, ενώ είναι τακτικός συνεργάτης του Internazionale. Η Τελειότητα, το τέταρτο μυθιστόρημά του, το πρώτο που μεταφράζεται στα ελληνικά, πρόκειται να κυκλοφορήσει σε περισσότερες από 29 χώρες και είναι υποψήφιο για το Διεθνές Βραβείο Booker 2025.
Ο τάφος της Αντιγόνης - Μαρία Θαμπράνο
Μετάφραση - Επίμετρο: Μαίρη Γιόση, Χρήστος Σιορίκης
Θεατρικό
"Στο σπίτι μας μεγαλώνουμε σαν τα φυτά, σαν τα δέντρα. Η παιδική μας ηλικία είναι ακόμα εκεί, δεν έχει φύγει, μα έχει ξεχαστεί. Στο σπίτι μας, στον κήπο μας, δεν είναι ανάγκη να τα έχουμε όλα συνεχώς γύρω μας, με την ψυχή συνεχώς στο στόμα, όλη μας τη ζωή σε αγωνία. Όχι. Στο σπίτι μας ξεχνούμε, ξεχνιόμαστε. Η πατρίδα, το σπίτι μας, είναι πάνω απ’ όλα ο τόπος όπου μπορούμε να ξεχνιόμαστε. Γιατί αυτό που έχεις αποθέσει σε μια γωνιά δεν χάνεται. Κι αρκεί μια μέρα να λάμψει το φως με έναν συγκεκριμένο τρόπο για να αναδυθεί κάτι που έμοιαζε για πάντα χαμένο, σαν να βγήκε απ’ τη θάλασσα, καθαρό και γεμάτο ζωή. Κι αν αυτό το κάτι είναι μια θλίψη, βρίσκεις ανακούφιση αφήνοντάς τη σε μιαν άκρη για να την αναζητήσεις όταν θα έχεις το κουράγιο".
Η φωνή της Αντιγόνης, ρωμαλέα και καθαρή, κάποτε παραληρηματική και προφητική, πάντα όμως γνήσια και ρέουσα από τα σπλάγχνα της τραγικής ηρωίδας –και πάντα σε συνομιλία με τα πρόσωπα που συμπορεύονται μαζί της στον μύθο–, ταυτίζεται στο έργο αυτό με τη φωνή της Ισπανίδας φιλοσόφου και συγγραφέα Μαρία Θαμπράνο, η οποία έζησε εξόριστη για περισσότερα από σαράντα χρόνια.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Μαρία Θαμπράνο Αλαρκόν (María Zambrano Alarcón, Βέλεθ-Μάλαγα, 1904 – Μαδρίτη, 1991) ήταν Ισπανίδα φιλόσοφος, ποιήτρια και δοκιμιογράφος. Εγκατέλειψε την Ισπανία το 1939 με την άνοδο του Φράνκο στην εξουσία. Έζησε εξόριστη στο Μεξικό, την Κούβα και το Πουέρτο Ρίκο πριν επιστρέψει στην Ευρώπη, όπου έμεινε για πολλά χρόνια στο Παρίσι και τη Ρώμη, με τελευταίο σταθμό το La Pièce, στα σύνορα Γαλλίας – Ελβετίας. Στην Ισπανία επέστρεψε το 1984, μετά από σαράντα και πλέον χρόνια εξορίας, διάστημα κατά το οποίο συνέθεσε το μεγαλύτερο μέρος του έργου της. Ο Τάφος της Αντιγόνης (Μεξικό, 1967) είναι το μοναδικό θεατρικό της έργο.
Διαβάστε Επίσης
