Η διεθνούς φήμης ζωγράφος Charline von Heyl παρουσιάζει την πρώτη της έκθεση στην Ελλάδα

Η διακεκριμένη Γερμανο-αμερικανίδα καλλιτέχνιδα καταλαμβάνει τρεις ορόφους της Συλλογής Γιώργου Οικονόμου.

Charline von Heyl The Giddy Road to Ruin © Charline von Heyl. Ευγενική Παραχώρηση Galerie Gisela Capitain, Κολωνία and Petzel Gallery, Νέα Υόρκη. Φωτο: Butcher Walsh

Η Συλλογή Γιώργου Οικονόμου παρουσιάζει τον Ιούνιο την έκθεση "The Giddy Road to Ruin", την πρώτη έκθεση της Γερμανο-αμερικανίδας καλλιτέχνιδας Charline von Heyl (γεν.1960) στην Ελλάδα.

Η έκθεση που ξεδιπλώνεται στους τρεις ορόφους της Συλλογής Γιώργου Οικονόμου παρουσιάζει επιλεγμένα έργα των τελευταίων δεκαετιών. Το παλαιότερο έργο της έκθεσης είναι ο εξαιρετικός πίνακας Untitled (11/93, I) (1993) από τη Συλλογή Γιώργου Οικονόμου, χαρακτηριστικό παράδειγμα της πρακτικής της καλλιτέχνιδας, ενώ το πιο πρόσφατο είναι η πρώτη φωτογραφική ενότητα Athens, του 2024.

Ο τίτλος της έκθεσης προέρχεται από τον ομώνυμο πίνακα του 2015 και μπορεί να ερμηνευτεί ως αντανάκλαση του τρόπου σκέψης και των προβληματισμών της καλλιτέχνιδας σχετικά με τη φύση της ζωγραφικής. Ο πίνακας παρουσιάζεται στην αρχή της έκθεσης και αν λογιστεί στο πλαίσιο του αρχαίου και σύγχρονου τοπίου της Ελλάδας, αποκτά μεγαλύτερη σημασία, ειδικά σε διάλογο με τα κολάζ του Athens (2024). Μέσα από αυτές τις φωτογραφίες βιώνουμε τους απόηχους και τους υπόκωφους θορύβους τόσο του παρόντος όσο και της ιστορίας.

Η Charline von Heyl είναι μια από τις σημαντικότερες ζωγράφους της γενιάς της. Με σπουδές στη Γερμανία τη δεκαετία του ‘80, και εμπνευσμένη τόσο από παλαιότερους καλλιτέχνες όσο και από σύγχρονούς της, όπως οι Martin Kippenberger, Rosemarie Trockel, και Michael Krebber αλλά και οι Albert Oehlen, Jutta Koether, και Cosima von Bonin, άρχισε να εξερευνά νέους δρόμους στη ζωγραφική, ιδιαίτερα μετά τη μετακόμισή της στη Νέα Υόρκη το 1994. Παρόλο που οι πίνακές της αποπνέουν τη σχολαστικότητα και την ένταση που συναντά κάποιος στη δουλειά των προαναφερθέντων καλλιτεχνών, η δουλειά της von Heyl απέχει από την ειρωνεία προτιμώντας μια πιο ανοιχτή αίσθηση του χιούμορ και μια σχετική ευελιξία ανάμεσα στο χειρωνακτικό και διανοητικό κομμάτι της σύνθεσης.

Όταν πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες, η von Heyl ανέπτυξε μια καινοφανή, εποικοδομητική και στρατηγική προσέγγιση στην καλλιτεχνική δημιουργία που επιτρέπει σε κάθε πίνακα να είναι "μια αυτοδημιούργητη μηχανή παραγωγής με τη δική της ψυχή". Το έργο της von Heyl δεν είναι ούτε εντελώς αφηρημένο ούτε παραστατικό, αλλά είναι ταυτόχρονα και τα δύο. Η τέχνη της συνταιριάζει οπτικές και εννοιολογικές αντιθέσεις με επιτυχία, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή μέσω φαινομενικά αδύνατων συνδυασμών θεμάτων, συνθέσεων και στυλ, καταλήγοντας σε αμείωτης έντασης αινιγματικά έργα. Σε πολλούς από τους πίνακές της, οι μορφές εμφανίζονται ταυτόχρονα στατικές και σε διαρκή κίνηση, όπως για παράδειγμα στο Demons Dance Alone (2022) ή στο World Rabbit Clock (2022). Τα σχήματα μοιάζουν να είναι ταυτόχρονα στο προσκήνιο και στο βάθος, όπως φαίνεται στην απεικόνιση της κορίνας του bowling, μιας επαναλαμβανόμενης εικόνας στο εικαστικό της λεξιλόγιο, ιδιαίτερα έντονη σε δύο πίνακες ζωγραφισμένους πάνω σε ύφασμα από φλοιό δέντρου του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα που δημιούργησε η καλλιτέχνιδα το 2015 και που βρίσκονται στον δεύτερο όροφο της έκθεσης. Τα αντιφατικά στυλ μπορεί να φαίνονται ασυμβίβαστα εκ πρώτης όψεως, όμως μια πιο διακριτή ματιά επιβεβαιώνει τη συνύπαρξή τους σε ένα μοναδικά συνεκτικό σύμπαν.

Ενώ η ενότητα των τεσσάρων πυκνών συνθέσεων σε ύφασμα φλοιού αποτελεί μια κοινή θεματική στον πρώτο όροφο, η εμφάνιση δύο μονόχρωμων και εμβληματικών έργων στον δεύτερο όροφο σηματοδοτεί μια αλλαγή διάθεσης στην έκθεση. Τα διακριτικά αξιώματος στο Untitled (11/93, I) (1993) φέρουν δυσοίωνες, σχεδόν μιλιταριστικές αποχρώσεις, σε αντίθεση με τα ανέμελα ασπρόμαυρα σχήματα του Time Waiting (2010), τα οποία παραπέμπουν σε μια εκδοχή του Κυβισμού μέσα από ταξιδιωτικές διαφημίσεις των μέσων του αιώνα. Αυτά τα έργα βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τους πίνακες με τις κουκουβάγιες του 2020–2021, στους οποίους τα μοναχικά αυτά πουλιά, που θεωρούνται σύμβολα καλής τύχης και σοφίας είναι παραδόξως μαζεμένα σε σμήνος. Αυτό το ανεξάντλητο θέμα, σε μεγάλη και αξιοζήλευτη παραλλαγή, αποτελεί ένα ευχάριστο διάλειμμα για τη ζωγράφο και για το θεατή στον τρίτο όροφο της έκθεσης.

Εδώ o εναρκτήριος χαιρετισμός (στον τρίτο όροφο) έρχεται από ένα πουλί σε τολμηρό μπλε χρώμα, μέρος της σύνθεσης του μεγάλου, ορθογώνιου πίνακα Animal Delinquency (2021). Τα πουλιά ζωγραφισμένα σε έντονο μπλε χρώμα καλύπτονται μερικώς από δύο βεβαρυμμένες και διαφοροποιημένες μορφές άλλων όντων, που έχουν αποδοθεί με κραγιόν ζωγραφικής, σαν να πρόκειται για κουκουβάγιες. Η κατάρρευση των θεμάτων και των χώρων που καταλαμβάνουν δημιουργεί μια τρομακτική εμπειρία. Η δομή του Banish Air from Air (2017) επίσης εμπεριέχει λέξεις, γράμματα, σχήματα που θυμίζουν πουλιά. Στο κέντρο του έργου βρίσκεται μια παραλλαγή της επαναλαμβανόμενης, ασυμβίβαστης αλλά και παιγνιώδους θηλυκής φιγούρας, που εμφανίζεται και στο The Giddy Road to Ruin.

Ο πίνακας Ninfa (2021) συνεχίζει το λεπτό θέμα της γυναικείας δύναμης. Η ομορφιά καθίσταται εξωφρενική, με μπλε χείλη και μια χαριτωμένη γραμμή που υποδηλώνει πηγούνι, προϊόν της συνένωσης ώχρας και μαύρων βιομορφικών μορφών που μοιάζουν με πουλιά. Το ίδιο το κεφάλι μεταμορφώνεται σε ένα πυκνό πεδίο μοτίβων και γίνεται ολοένα και πιο αφηρημένο. Τα δεκαπέντε διαφορετικά, αυστηρά αλλά και ιδιοσυγκρασιακά, ασπρόμαυρα σχέδια που περιλαμβάνονται στην ενότητα Drawings Group 2 (2006) επεξεργάζονται επιγραφικά στοιχεία, άλλοτε με τη μορφή ιδεογραμμάτων, και άλλοτε ως σχεδιάσματα που παραπέμπουν στο τεστ ψυχολογίας Rorschach, με όχι πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι στο έργο Banish Air from Air. Επιπλέον, απηχούν τη δομή και την παλέτα του Athens. Κάθε έργο της έκθεσης είναι γεμάτο με τέτοιες επαναλαμβανόμενες συνδέσεις, δυσαρμονίες και ασυνέχειες. Η οπτική διέγερση και η εγκεφαλική αφύπνιση καραδοκούν.

Την έκθεση συν-επιμελήθηκαν ο Adam D. Weinberg και η Skarlet Smatana, διευθύντρια της Συλλογής Γιώργου Οικονόμου, σε στενή συνεργασία με την καλλιτέχνιδα. Μια έκδοση με κείμενα του Weinberg και της καλλιτέχνιδας Helen Marten συνοδεύει την έκθεση.

Το Σάββατο, 14 Ιουνίου από τις 11 π.μ. έως τις 12 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση της έκθεσης από την καλλιτέχνιδα Charline von Heyl, τον επιμελητή Adam D. Weinberg, και τη διευθύντρια της Συλλογής Γιώργου Οικονόμου, Skarlet Smatana. Κράτηση θέσης στο info@economoucollection.com

Εγκαίνια: 14/6 (12-8 μ.μ.)

Info: Συλλογή Γιώργου Οικονόμου | 14/6-Μάρτιος 2026 | Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Παρ. 10 π.μ. – 6 μ.μ., Τετ. 10 π.μ. – 8 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη

Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.

Διαβάστε Επίσης

Περισσότερες πληροφορίες

Συλλογή Γιώργου Οικονόμου

Λεωφ. Κηφισίας 80, Μαρούσι
  • Βινιέτες Τεχνών - City life

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Τέχνες

Τρεις εκθέσεις που πρέπει να δεις πριν κατεβάσουν αυλαία

Πρωτότυπα εγχειρήματα από γυναίκες εικαστικούς και μία ομαδική έκθεση που ολοκληρώνονται τις επόμενες μέρες.

"Οι μεταλλάξεις": Νέο σουρεάλ και χιομοριστικό βιβλίο από τις εκδόσεις Carnivora

Ο Χόρχε Κομενσάλ αφηγείται την παράδοξη ιστορία ενός δικηγόρου που δεν μπορούσε πια να μιλήσει εξαιτίας μιας αρρώστιας κι έτσι ανατράπηκε η ζωή του.

"Spiritus Loci": Πώς εξερευνάς την "επιδερμίδα" του τοπίου;

Γλυπτικά και ζωγραφικά έργα διερευνούν την εννοιολογική κατασκευή του τοπίου.

Τρεις συγγραφείς μιλούν για τη ζωγραφική του Αλέκου Κυραρίνη

Με αφορμή την έκθεση "Χρώμα Κόκκινο" στην γκαλερί Citronne.

"Soft Walls": Ένα πολυεπίπεδο πρότζεκτ αφιερωμένο στη φωτογραφία

Η φωτογραφική ομάδα blink παρουσιάζει το αποτύπωμα μιας τριετούς φωτογραφικής διαδικασίας.

Τι δεν θα χάσουμε στο πρώτο τριήμερο του 53ου Φεστιβάλ Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως

Συναυλία με τους Vanila Swing, πάρτι, δραστηριότητες για παιδιά όπως παράσταση μάγου και έκθεση Playmobil, και όλα όσα κάνουν άχαστο το πρώτο τριήμερο του φεστιβάλ 5-7/9.