How Many Aphrodites Do I Have to Kill?
Πόσες μνήμες, ιστορίες, ιδανικές εικόνες ομορφιάς και θηλυκότητας κατοικούν μέσα μας και τις αναπαράγουμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε; Εμπνεόμενη από την Κνιδία Αφροδίτη του Πραξιτέλη, η εικαστικός Ιωάννα Νατσίκου διερευνά και αποδομεί τις εξιδανικευμένες, στερεότυπες εικόνες της θηλυκότητας που την στοιχειώνουν. Η Νατσίκου δημιουργεί "τσαλακωμένες” εκδοχές της θεάς της ομορφιάς αλλά και του εαυτού της, συνδυάζοντας στοιχεία ποπ κουλτούρας, κιτς και σουρεαλισμού.
Εγκαίνια: or.artspace, 10/4 (7 μ.μ.)
Other Suns Other Planets
Για διπλά εγκαίνια ετοιμάζεται η γκαλερί Dio Horia, φιλοξενώντας τους Μαρίνα Βελησιώτη και Πέτρο Ευσταθιάδη. Υφάσματα, κεραμικά, βίντεο, ήχο και εγκαταστάσεις θα δούμε στην έκθεση της Βελησιώτη, η οποία καταπιάνεται με τις θεματικές της εσωτερικότητας και των εικοτολογικών πραγματικοτήτων, ως πεδίο διερεύνησης εναλλακτικών ιστορικών αφηγημάτων. Από την άλλη, ο Ευσταθιάδης χρησιμοποιεί τη φωτογραφία αλλά και τη φυσική υλικότητα των καθημερινών καταναλωτικών απορριμμάτων για να δημιουργήσει μοναδικά έργα, που συνθέτουν έναν υστεροκαπιταλιστικό εφιάλτη.
Εγκαίνια: Dio Horia, 10/4 (7 μ.μ.)
Στα μονοπάτια της ιαπωνικής αισθητικής
Οι εικαστικοί Ντίνα Αναστασιάδου, Μαρία Κ. Γκίζη και Γεωργία Γκρεμούτη συνδέουν την εντυπωσιακή ιαπωνική τέχνη με τον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο, μέσα από έργα origami, χαρτοδιπλωτική, sumi-e ζωγραφική και netsuke.
Εγκαίνια: Μουσείο Γουναρόπουλου, 8/4 (7 μ.μ.)
Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος… και βλέποντας απέναντι
Ένα εικαστικό αφιέρωμα για τη ζωή και το έργο του εθνικού μουσουργού Νικόλαου Μάντζαρου, με υλικό από το Αρχείο του Κέντρου Έρευνας της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού (ΚΕΙΝΕ) της Ακαδημίας Αθηνών, τη Βιβλιοθήκη της, τη Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας, τα τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη και το Αρχείο του Αναστασίου-Ιωάννου Μεταξά - Μαριάτου.
Εγκαίνια: Ακαδημία Αθηνών, 10/4 (7 μ.μ.)
Παναγιώτης Τέτσης: Η εμμονή του βλέμματος
Με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του Παναγιώτη Τέτση, η ΕΠΜΑΣ παρουσιάζει μία μεγάλη αναδρομική έκθεση αφιερωμένη στο έργο του. Στόχος του αφιερώματος είναι να προβάλλει την καλλιτεχνική πορεία του Τέτση, εστιάζοντας στην ιδιαίτερη ματιά του αλλά και τονίζοντας την πολύπλευρη τέχνη του.
Εγκαίνια: Εθνική Πινακοθήκη, 10/4 (6.30 μ.μ.)
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Περισσότερες πληροφορίες
Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος…και βλέποντας απέναντι
Η έκθεση αφηγείται τη ζωή και το έργο του εθνικού μουσουργού Νικόλαου Μάντζαρου. Το εκθεσιακό υλικό προέρχεται από το Αρχείο του Κέντρου Έρευνας της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού (ΚΕΙΝΕ) της Ακαδημίας Αθηνών, τη Βιβλιοθήκη της Ακαδημίας Αθηνών, τη Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας (“Παλαιά”, ιδρ. 1840), τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, το Αρχείο του Αναστασίου-Ιωάννου Μεταξά - Μαριάτου.
Ιωάννα Νατσίκου. How Many Aphrodites Do I Have to Kill?
Πόσες μνήμες, ιστορίες, ιδανικές εικόνες ομορφιάς και θηλυκότητας κατοικούν μέσα μας και τις αναπαράγουμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, υποκύπτοντας σε επιβεβλημένους αυτοματισμούς; Μπορούμε, άραγε, εμείς οι ίδιες να φτάσουμε σε ένα δικό μας, “καθαρό” γυναικείο βλέμμα; Ή μήπως είναι το παιχνίδι των αντικαθρεπτισμών και των ρευστών μεταμορφώσεων που διαρκώς μας ζωογονεί και μας συνεπαίρνει; Με αφετηρία την Κνιδία Αφροδίτη του Πραξιτέλη, , η Ιωάννα Νατσίκου διερευνά, σχολιάζει και αποδομεί τις εξιδανικευμένες, στερεότυπες εικόνες της θηλυκότητας που την στοιχειώνουν. Η ιδιαίτερη εικαστική πρόταση της Νατσίκου παρουσιάζει “τσαλακωμένες” εκδοχές τόσο της θεάς του κάλλους όσο και της ίδιας της καλλιτέχνιδας μέσα από μια οπτική αφήγηση με στοιχεία αυτοσαρκασμού και χιούμορ. Τα έργα αντλούν στοιχεία από την ποπ κουλτούρα, το κιτς και τον σουρεαλισμό και έχουν αναπτυχθεί αλληλένδετα και οργανικά ως εικαστική εγκατάσταση κατά τη διάρκεια πολύμηνης παραμονής της καλλιτέχνιδας στο or.artspace.
Μαρίνα Βελησιώτη & Πέτρος Ευσταθιάδης. Other Suns Other Planets
Η Μαρίνα Βελησιώτη ασχολείται με υφάσματα, κεραμικά, βίντεο, ήχο και εγκαταστάσεις και καταπιάνεται με τις θεματικές της εσωτερικότητας και των εικοτολογικών πραγματικοτήτων ως πεδίο ανακάλυψης και διερεύνησης αδόκητων έως τώρα συνδέσεων και εναλλακτικών ιστορικών αφηγημάτων που ενδεχομένως αντιβαίνουν σε κοινά αποδεκτά δόγματα. Το κύριο μέσο του Πέτρου Ευσταθιάδη είναι η φωτογραφία, ωστόσο η πρακτική του βασίζεται στη φυσική υλικότητα των καθημερινών καταναλωτικών απορριμμάτων και στη γλυπτική χειρονομία. Τα δύο σώματα έργων που εκτίθενται συνέχονται από την κοινή φιλοδοξία να επιτελέσουν μια έξοδο από τις κανονιστικές λογικές και τα κίβδηλα ήθη της αμείλικτης επιτάχυνσης του υστεροκαπιταλιστικού εφιάλτη. Με τους πολύ ξεχωριστούς, αλλά και αλληλοσυμπληρωματικούς τρόπους τους, τα έργα των καλλιτεχνών προτείνουν διαφορετικές οπτικές γωνίες για μια ριζική επανεξέταση των οικονομικών και πολιτικών μοντέλων που κυριαρχούν σήμερα στον δυτικό κόσμο.
Στα μονοπάτια της Ιαπωνικής Αισθητικής
Αντιπροσωπευτικά έργα τριών εικαστικών, της Ντίνας Αναστασιάδου (sumi-e ζωγραφική Ζεν με μελάνι), της Μαρίας Κ. Γκίζη (Ιαπωνική μικροτεχνία-γλυπτική μινιατούρας netsuke) και της Γεωργίας Γκρεμούτη (origami χαρτοδιπλωτική), εκφράζουν τη φιλοσοφία της ιαπωνικής τέχνης στον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο. Η έκθεση προβάλλει τον ιαπωνικό πολιτισμό, σε συνύπαρξη με τη μεσογειακή καταγωγή των εικαστικών, μέσα από ιδέες περί παροδικής ομορφιάς, του απέριττου και της περιστολής του εντυπωσιασμού, του σιωπηρά φευγαλέου και μεταβλητού, της έννοιας της φθαρτότητας και της μόνιμης ροής του χρόνου, στοιχεία που διαφαίνονται στην επιλογή των υλικών και της συμβολικής τους θεματολογίας.
Παναγιώτης Τέτσης: Η εμμονή του βλέμματος
Ο Π. Τέτσης, ζωγράφος, χαράκτης, δάσκαλος, ακαδημαϊκός, ο οποίος είχε διατελέσει Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής και Πρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης, υπήρξε από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες που με το έργο και τη διδασκαλία τους διαμόρφωσαν την Ελληνική μεταπολεμική ζωγραφική. Στόχος της έκθεσης είναι όχι μόνο να παρουσιάσει την καλλιτεχνική πορεία του καλλιτέχνη αλλά και να εστιάσει στην ιδιαίτερη «ματιά» με την οποία, δίνοντας έμφαση στο φως και το χρώμα, πραγματεύεται τα θέματά του. Στην έκθεση παρουσιάζονται 160 έργα, τα περισσότερα πίνακες ζωγραφικής, χαρακτικά, ακουαρέλες, παστέλ. Η επιλογή έχει σκοπό να προβάλλει την «εμμονική» του ματιά με την οποία παρατηρούσε το περιβάλλον του και το μετουσίωσε εικαστικά και να αποκαλύψει άγνωστες πτυχές της καλλιτεχνικής του παραγωγής και τεχνοτροπίας.
