"Και ο κόσμος τις θα πει" αναρωτιέται η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας που αναδείχθηκε στα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2024

Διαβάστε το βιβλίο για το οποίο βραβεύτηκε η Σταυρούλα Παπαδάκη, το οποίο κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική.

Και ο κόσμος τι θα πει;

"Και ο κόσμος τις θα πει;": Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική και χάρισε στη δημιουργό του, Σταυρούλα Παπαδάκη, το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2024 για Πρωτοεμφανιζόμενο Συγγραφέα (κάτω των 35 ετών). Διαβάστε περισσότερα για την ποιητική συλλογή στη συνέχεια.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Τι είναι αυτό που δεν αντέχεται –εκτός από όλα; Πως ο ξενιστής γεννάει τον ξένο Επιτρέπεται οι κήποι μας να κοιτούν προς τα έξω; Γιατί τα κορίτσια βιάζονται; Είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που διατυπώνει η ποιητική συλλογή της Σταυρούλας Παπαδάκη με τίτλο "Και ο κόσμος τις θα πει;" πιάνοντας το νήμα των λέξεων και επιχειρώντας μέσα από αυτές να δώσει λύση στο εξής πρόβλημα: Γιατί μεγαλώνοντας μαθαίνουμε να δίνουμε βαρύτητα στο "τι θα πει ο κόσμος” και απομακρυνόμαστε από τους δικούς μας μικρόκοσμους, προδίδοντας ό,τι υπάρχει ή θα μπορούσε να υπάρξει σε αυτούς;

Ποιος είναι αυτός ο κόσμος που όλο λέει, τι λέει στα αλήθεια και πότε θα σταματήσουμε να τον ακούμε περισσότερο από την ίδια μας τη φωνή; Τα ποιήματα της συλλογής αποτελούν μιαν άσκηση του ανθρώπου, που επιχειρεί να διεκδικήσει την ελευθερία του ψηλαφώντας τον δρόμο από και προς τα μέσα και λεκτικό αντηχείο παράλληλα όλων των ανησυχιών της γυναικείας ύπαρξης που αγωνίζεται να πραγματωθεί πέρα από δοσμένους ρόλους και νόρμες.

Μια προσπάθεια αποτύπωσης της ιδανικής εκείνης συνθήκης κατά την οποία μάς επιτρέπουμε να ζούμε στον κόσμο μας διατηρώντας τη θέα στον κόσμο των άλλων και καταγραφής μιας ανθρώπινης πορείας που πασχίζει για την έμφυλη χειραφέτηση και την κάθε είδους ελευθερία.

Ένα απόσπασμα

Υπάρχουν κάποιες μέρες
πιο ήσυχες από τις άλλες
που δε χτυπούν τηλέφωνα
οι καμπάνες

και οι φλέβες μας για ζωή

εκείνες τις μέρες προσέχω μετράω ξανά και ξανά ό,τι έχω στις μύτες πατάω
την ανάσα κρατάω
και στον φόβο μου λέω
αν έρθει
κάπως έτσι θα είναι
του θανάτου μου η βόλτα
μια παχιά ησυχία
να ξαπλώσουν πουλιά
και εγώ πια απρόσεχτη

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Τέχνες

Ημερίδα για τη διαχρονικότητα των Κυκλάδων ετοιμάζει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Η Πρωτοβουλία Cycladic Identity αναδεικνύει τα ελληνικά νησιά ως ένα ζωντανό εργαστήριο συμμετοχής και συνεργασίας.

"Τα Ντοκουμέντα του Πειραιά": Ένα νέο φεστιβάλ αλλάζει τον πολιτιστικό χάρτη της πόλης

Σε ένα ζωντανό σκηνικό ιστορίας, τέχνης και συλλογικής μνήμης μετατρέπεται ο Πειραιάς αυτό το Σαββατοκύριακο.

Μουσείο Μπενάκη: Πώς ο Δημήτρης Πικιώνης σημάδεψε την ελληνική αρχιτεκτονική

Το εκθεσιακό αφιέρωμα για τον Έλληνα αρχιτέκτονα εγκαινιάζεται σήμερα (22/10).

"Ατμόσφαιρες στα πόδια μου": Προβολές για τη βιωσιμότητα της Γης στην Ταινιοθήκη

Βίντεο προτείνουν νέους τρόπους κατανόησης της σχέσης του ανθρώπου με τη γη.

Επαγγελματίες του πεδίου του χορού αποκαλύπτουν όσα δεν βλέπουμε στα παρασκήνια μιας καλλιτεχνικής παραγωγής

Το "remnants of ongoing activity" προβάλλει επισφαλείς και συχνά αόρατες συνθήκες ενός καλλιτεχνικού πρότζεκτ.