Η έκθεση "Café Prosodia" της εικαστικού Nicoline van Harskamp στο cross section archive εγκαινιάζεται στις 20/2 (7.30-10 μ.μ.) και σηματοδοτεί το 5ο και τελευταίο κεφάλαιο του προγράμματος "Ανασκευάζοντας Αναµνήσεις", ως ένα συλλογικό πλαίσιο θεώρησης του όρου "Υστερανθρώπινη Αρχαιολογία", την ετήσια θέµατική του χώρου για το 2024-25 σε επιμέλεια των Μαρία Λάλου και Skafte Aymo-Boot.
Δύο άνθρωποι, καθισµένοι σε ένα µικρό καφενείο εγκατεστηµένο στον χώρο του cross section archive, και ένα νευρωνικό δίκτυο µε το όνοµα Prosodia, το οποίο αλλάζει φωνή σε κάθε σκηνή, παίζουν τον ίδιο διάλογο επανειληµµένα µε διάφορους τρόπους ερµηνείας. Το "Café Prosodia" εξερευνά τον τρόπο µε τον οποίο η τεχνολογία της συνθετικής οµιλίας ριζώνεται στην τεχνολογία της υποκριτικής, προτείνοντας µια µελλοντική µορφή "µηχανικής οµιλίας", βασισµένη στις ρυθµικές, πρόσθετες δοµές της ανθρώπινης αφήγησης.
Το "Café Prosodia" εγκαινιάζεται µε για ζωντανή περφόρµανς από τις Αγγελική Παπούλιά και Σοφία Κόκκαλη µε την Prosodia. Ενας µικρός αριθµός ατόµων µπορεί να εισέλθει στο Café Prosodia µε κράτηση µέσω cross-section-archive.org/cafe-prosodia. Η είσοδος είναι ελεύθερη. Η περφορµανς µπορεί να παρακολουθηθεί από τον δηµόσιο χώρο στη γωνία των οδών Ισαυρών και Μαυροµιχάλη.
Διαβάστε Επίσης
Το "Café Prosodia" ερευνά την προσοδία – τον τόνο, την ένταση, το ύφος κ.λπ. – της µηχανικά παραγόµενης οµιλίας. Οι συνθετικές φωνές εκπαιδεύονται µε σύνολα δεδοµένων από κινηµατογραφικές ερµηνείες και οµιλίες τύπου διαλέξεων, και έτσι παράγουν τη δική τους προσοδία βασισµένη σε αυτά. Όπως και η µηχανική παραγωγή οµιλίας, η υποκριτική είναι µια τεχνολογία που λειτουργεί µέσω σεναρίου και οδηγιών και αποκαλύπτεται ως τεχνολογία µέσω µιας ελαττωµατικής προσοδικής παραγωγής. Το έργο ανασκάπτει αυτά τα θεµελιώδη ζητήµατα και των δύο τεχνολογιών, σε µια προσπάθεια να δηµιουργήσει ένα εναλλακτικό φαινόµενο οµιλίας.
Η τεχνητή νοηµοσύνη συχνά απεικονίζεται ως µία µη γραµµική και µη χρονολογική συνέχεια. Είναι, ωστόσο, το αποτέλεσµα µακροχρόνιων συλλογικών διαδικασιών, µία µορφή µετάγγησης γνώσης για τη φύση, την τέχνη, την τεχνολογία και επίσης τη γλώσσα. Όταν κάποιος διαβάζει ένα κείµενο, η δική του φωνή αντικαθίσταται από τις φωνές άλλων – τόσο του συγγραφέα όσο και όλων όσων βοήθησαν στη διαµόρφωση της γλώσσας και των ρυθµικών της µορφών. Η συνθετική φωνή είναι κατα µία έννοια µια αρχαία φωνή, ακόµα και ως ένα σύνολο των φωνών που υπήρξαν ποτέ.
Μια σύντοµη σκηνή µε την Prosodia είναι προσβάσιµη καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης από τον δηµόσιο χώρο της οδού Ισαυρών, µε ένα QR κωδικό που οδηγεί σε διάλογο µε την Prosodia, ως προσωπική ενσάρκωση του συνθετικού διαλόγου και των σωµατικών του επιπτώσεων.
Το πρόγραµµα "Reconstucting Memories" (Ανασκευάζοντας Αναµνήσεις) εξελίσσεται µε την διαδοχή πέντε ατοµικών εγκαταστάσεων, που µαζί αποτελούν το πρωτο κεφάλαιο της ετήσιας θεµατικής PostHuman Archaeology (Υστερανθρώπινη Αρχαιολογία)(Με µια αρχαιολογία που είναι µη κανονιστική και ανοιχτού τύπου ως µέθοδος, παίζοντας µε την αντιληπτή εξουσία του ειδικού, επιτρέπει την ανατοµία ενός θέµατος µε µια διαισθητική και προσωπική προσέγγιση. Το "Ανασκευάζοντας Αναµνήσεις" καλεί τον θεατή να αµφισβητήσει όχι µόνο το ίδιο το έργο και το σκηνοθετηµένο περιεχόµενό του, αλλά και τη δική του αντίληψη για την πραγµατικότητα.
Τη συγκυρία του Reconstructing Memories υπογράφουν : On History, Βαγγέλης Βλάχος(GR), On Media, Rabih Mroue (LB), On Politics, η συλλογικότητα καλλιτεχνών/αρχιτεκτόνων [Πέγκυ Ζάλη, Παναγιώτης Λιανός, Χρήστος-Γ. Κρητικός] (GR),On Nature, Νίκος Αρβανίτης (GR) και On Language, Nicoline van Harskamp (NL). Το Post-Human Archeology(Υστερα-Ανθρώπινη Αρχαιολογία) αποτελεί την ετήσια θεµατική του cross section archive για το 2024-25. Είναι µια προσπάθεια παραγωγής εναλλακτικών αντιλήψεων της σχέσης µας µε την ιστορία και την πόλη, εφαρµόζοντας µια µατιά έξω από τον εαυτό µας, µια µη- ή και µετα-ανθρώπινη µατιά θα λέγαµε. Ένα βλέµµα που δεν κοιτάζει απευθείας το αντικείµενο ενδιαφέροντος αλλά µάλλον µια εκδοχή της πραγµατικότητας που καθρεφτίζεται, εκτός κλίµακας, αρνητική. Σε αυτήν την επεξεργασµένη πραγµατικότητα µπορούµε να περιµένουµε να δούµε πράγµατα που χρειαζόµαστε ως άγνωστα εργαλεία για να ερµηνεύσουµε. To πρόγραµµα PostHuman Archaeology επιµελούνται η Μαρία Λάλου και ο Skafte Aymo-Boot.
Η Nicoline van Harskamp δημιουργεί βίντεο και θεατρικές παραστάσεις με προκαθορισμένο σενάριο, που παρουσιάζονται σε εκθέσεις, θεατρικές σκηνές ή online. Συχνά εστιάζει στην αγγλική γλώσσα, ως μέσο επικοινωνίας, που χρησιμοποιείται παγκοσμίως είτε με επιλογή είτε εξ ανάγκης, ως εργαλείο επιβίωσης. Καθώς η γλωσσική αδικασυνυπάρχει με όλες τις άλλες μορφές αδικίας, οι φαντασιακές απεικονίσεις που σχετίζονται με την ομιλία μπορούν να αποτελέσουν μορφή αντίστασης.Τα έργα της έχουν παρουσιαστεί, μεταξύ άλλων, στο Μ HKA στο Άντβερπ, την Tate Modern στο Λονδίνο, το KW Institute for Contemporary Art στο Βερολίνο, το New Museum στην Νέα Υόρκη, το Arnolfini στο Μπρίστολ, το Urbane Künste Ruhr στο Όμπερχαουζεν, το steirischer herbst στη Γκρατς, το Project Arts Centre στο Δουβλίνο, το Serralves Museum στνΠόρτο και το Kaaitheater στις Βρυξέλλες. Έχει παρουσιάσει τα βίντεο και τις εγκαταστάσεις της διεθνώς, όπως στο Ίδρυμα Kadist στο Παρίσι, την Leonard & Bina Ellen Art Gallery στο Μόντρεαλ, το Edith-Russ-Haus στο Όλντενμπουργκ, το Stedelijk Museum στο Άμστερνταμ, το HKW στο Βερολίνο, το MUAC στην Πόλη του Μεξικού, τηνManifesta 9 και τις Μπιενάλε της Γκέτεμποργκ, του Λίμερικ, του Σίδνεϊ και της Ταϊπέι. Η Nicoline van Harskamp είναι καθηγήτρια παραστατικής τέχνης στην Ακαδημία ΚαλώνΤεχνών (Kunstakademie) στο Μύνστερ της Γερμανίας.
Info: cross section archive | 20/2-8/3 | Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 7-10 μ.μ., µε θέαση στο εσωτερικό του καφέ | Είσοδος ελεύθερη
Το Reconstructing Memories ολοκληρώνεται με την οικονομική υποστήριξη και υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Η παραγωγή του Café Prosodia υποστηρίζεται από το Mondriaan Fund της Ολλανδίας.
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
