
Κυκλοφόρησαν μόλις τις εκδόσεις Ψυχογιός δύο από τα γνωστότερα θεατρικά του Γρηγόριου Ξενόπουλου που διαδραματίζονται στη Ζάκυνθο. Ανακαλύψτε τα στη συνέχεια του κειμένου.
Ο Ποπολάρος
Είνε μια γοργή, αλλά δραματικωτάτη ερωτική ιστορία μιας μικρής μα φλογερής αριστοκράτισσας, που ξετρελαίνεται για έναν νέο του λαού, έναν ωραίο "ποπολάρο", αλλά που τον εγκαταλείπει ερωτευμένο, αφού έπαιξε λίγο μαζί του σε μια εξοχή, για να παρ έναν άλλον από την τάξη της. Τι κάνει τότε ο "ποπολάρος"; Πώς εκδικείται, εξαγριωμένος, την αριστοκράτισσα εκείνη που από ένα καπρίτσο του άναψε τέτοιο πάθος και τον πέταξε ύστερα σα σκουπίδι; Ας μην το πούμε από τώρα… Θα χαλούσαμε την ευχαρίστησι εκείνων που θα παρακολουθήσουν τον υπέροχον αυτόν Ποπολάρο…
[Αναγγελία (στο μονοτονικό) της δημοσίευσης στην εφημ. Έθνος, φ. 21 Αυγούστου 1924.]
Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας
"Τούτο το σπίτι το φτωχό και το μικρό είναι για μένα το ίδιο με τ' άλλο, το παλάτι που 'χε τις κολόνες τις χρυσές στα πόρτεγα και τη βαλερέικη άρμα με τα λιοντάρια πάνω από κάθε πόρτα. Κι όσο μ' έγνοιαζε για την τιμή κείνου του σπιτιού, άλλο τόσο με γνοιάζει και για τούτου εδώ· γιατ' είναι το ίδιο, το ίδιο! Τίποτα δεν άλλαξε από μέσα, βαθιά, κι όσο ζω εγώ, τίποτα δε θ' αφήσω ν' αλλάξει".
Γρηγόριος Ξενόπουλος: "…δε θα μπορούσα παρά ν' αγαπώ αυτό μου το έργο περισσότερο από κάθε άλλο. Το συνέλαβα νέος, το έγραψα άντρας, το ξανάγραψα μεσόκοπος, το τελείωσα σχεδόν γέρος".