
Κυκλοφόρησε μόλις από τις εκδόσεις Carnivora το βιβλίο "Ρημαγμένοι Τόποι" του Εμιλιάνο Μόνχε (μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος). Διαβάστε περισσότερα για το μυθιστόρημα στη συνέχεια του κειμένου.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Στο αχανές σκοτάδι που χωρίζει το Μεξικό από τη Βόρεια Αμερική, εκεί όπου οι σκιές σκοντάφτουν στις Πύλες της Κολάσεως της μετανάστευσης, εκεί όπου άνθρωποι γίνονται εμπόρευμα, χάνουν τα χρήματά τους, τα όνειρά τους, ακόμα και τα ονόματά τους, και ισοπεδώνονται από τη βία, δύο χαρακτήρες –κρίκοι μιας μακράς αλυσίδας εμπορίας ανθρώπων, ταγμένοι στη φαινομενικά σκοτεινή πλευρά της πραγματικότητας–, θα βρουν τον χώρο για να βιώσουν έναν απρόσμενο έρωτα. Η Επιτύμβια και ο Επιτάφιος, διακινητές ανθρώπων, θραύσματα ενός κόσμου όπου η σκληρότητα και η φρίκη θριαμβεύουν και στον οποίο δεν χώρεσαν ποτέ, θα κραυγάσουν για λίγη ομορφιά σε μια ασυνήθιστη και συγκινητική ιστορία αγάπης. Και ο Εμιλιάνο Μόνχε θα βυθίσει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο ωμής βίας και σκληρότητας, για να αποδομήσει στο μυαλό του τις πολλαπλές αποχρώσεις αυτού που θεωρείται πολιτισμένο και αυτού που θεωρείται βάρβαρο.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Εμιλιάνο Μόνχε γεννήθηκε στην Πόλη του Μεξικού το 1978. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού, όπου και δίδαξε για αρκετά χρόνια. Αρθρογραφεί για διάφορα έντυπα, ενώ έχει μόνιμη στήλη στην εφημερίδα El País. Το πολυμεταφρασμένο έργο του περιλαμβάνει τις συλλογές διηγημάτων Arrastrar esa sombra (2008) και La superficie más honda (2017), και τα μυθιστορήματα Morirse de memoria (2011), El cielo árido (2012), Ρημαγμένοι Τόποι [Las tierras arrasadas] (2018), No contar todo (2018), Tejer la oscuridad (2020), Justo antes del final (2022) και Los vivos (2024). Ο Μόνχε, σε πρόσφατη συνέντευξή του, υποστηρίζει ότι οι συγγραφείς είναι σαν τα χταπόδια: "Υπάρχει ένας κεντρικός εγκέφαλος, που είναι ο συγγραφέας, και μετά κάθε πλοκάμι, που είναι κάθε βιβλίο, επίσης με τον δικό του εγκέφαλο. Το καθένα από αυτά προσλαμβάνει με τρόπο διαφορετικό την πέτρα ή την άμμο στον πάτο της θάλασσας, τη θερμοκρασία του νερού".
Έγραψαν για το βιβλίο
"Ένα οδυνηρό και μοιραίο άσμα, οι Ρημαγμένοι Τόποι ρίχνουν φως στους χιλιάδες ανώνυμους μετανάστες που πετιούνται στους δρόμους. Ανατριχιαστικό και βάναυσο, [το βιβλίο] είναι μια επιτομή της ανθρωπότητας στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής."
Ariane Singer, Le Monde
"Η ρεαλιστική, θανατηφόρα επίκαιρη μυθοπλασία του Μόνχε είναι μια δυσβάσταχτη μεταφορά για τον κόσμο μας που έχει τρελαθεί. Οι χαρακτήρες του, όσο διεφθαρμένοι κι αν είναι, συχνά αποκαλύπτουν ίχνη ενσυναίσθησης, αμφιβολίας για τον εαυτό τους, ακόμα και καταπιεσμένης φρίκης."
Eileen Battersby, The Observer