Εδώ και λίγες ημέρες, στη μία όψη της πολυώροφης πολυκατοικίας πάνω απ’ το βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία στα Εξάρχεια δεν υπάρχει το γκρίζο χρώμα του μπετόν αλλά μια εντυπωσιακή φωτορεαλιστική τοιχογραφία που υμνεί το επάγγελμα της βιβλιοδεσίας και κατ’ επέκταση την ελευθερία της σκέψης.
Πρόκειται για το έργο που υλοποίησε ο διεθνώς καταξιωμένος για τις μεγάλης κλίμακας παρεμβάσεις του Guido van Helten. Ο Αυστραλός street artist, του οποίου οι αναθέσεις τον έχουν ταξιδέψει απ’ όλη την Ευρώπη έως την Αυστραλία και την Αμερική, ενώ πρόσφατα προτάθηκε για το βραβείο Sir John Sulman της Εθνικής Πινακοθήκης της Νέας Νότιας Ουαλίας, επισκέφθηκε την πόλη μας, την αφουγκράστηκε κι έπειτα κατέληξε στο θέμα του mural.
Είναι η συνήθης πρακτική που ακολουθεί σε κάθε του παρέμβαση, ώστε να αναδεικνύει το στοιχείο εκείνο που είναι ταυτοτικό για το μέρος και τους κατοίκους των δρόμων που ζωγραφίζει κάθε φορά. Έτσι, ύστερα από την πρόσκληση του Δήμου Αθηναίων που έγινε σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Αυστραλίας, ο Guido van Helten οδηγήθηκε στα Εξάρχεια –μια από τις πλέον πολύχρωμες γειτονιές της Αθήνας– και συνομιλώντας με κατοίκους και επιχειρηματίες, συλλέγοντας φωτογραφικό υλικό και παρατηρώντας πώς κυλάει η καθημερινότητα στην περιοχή, αποφάσισε να μιλήσει για τους "εργάτες" πίσω απ’ τις σελίδες των βιβλίων.
Το ενδιαφέρον είναι ότι όλη την εικόνα την διατρέχει ανεπαίσθητα ένα εφέ "υδαρότητας", ενώ απεικονίζονται αντικατοπτρισμοί, σαν να βλέπεις το θέμα πίσω από τζάμια. Είναι ένα δεύτερο, λιγότερο εμφανές, σχόλιο για την ταυτότητα της περιοχής και τα ισόγεια καταστήματα μικρών (οικογενειακών) επιχειρήσεων με γυάλινη βιτρίνα που κυριαρχούν.
"Το έργο εστιάζει στα βιβλιοπωλεία και βιβλιοδετεία των Εξαρχείων που για εμένα συμβολίζουν την ελευθερία της σκέψης, τη φιλοσοφία, τη δημοσιογραφία, αλλά και την σταδιακή έκλειψη οικογενειακών επιχειρήσεων και παραδοσιακών εμπορικών δραστηριοτήτων", αναφέρει ο καλλιτέχνης.
"Σε ένα από τα καταστήματα που επισκέφθηκα, συνάντησα τους βιβλιοδέτες Γεώργιο και Βασίλη. Ο Γεώργιος μού διηγήθηκε ότι σε ηλικία 12 ετών μπήκε στο μαγαζί του Βασίλη και επέμεινε να μαθητεύσει δίπλα του. Η ιστορία του μού έδωσε την ευκαιρία να αναδείξω τον χαρακτήρα της περιοχής και τη ζωηρή τοπική ταυτότητα μέσω της ευρύτερης έννοιας της λογοτεχνίας και της πολιτικής θεωρίας. Το συγκεκριμένο ζευγάρι δασκάλου-μαθητή ξεχώρισαν στα μάτια μου μέσα από την αφοσίωση, τη δέσμευσή τους και τη σχέση ζωής που ανέπτυξαν".
