Είναι συζητήσεις όπως η παρούσα, αυτές που... θέτουν υπό αμφισβήτηση το όποιο βαθυστόχαστο νόημα υποτίθεται πως έχουν οι αναλύσεις επί αναλύσεων για το μέλλον των video games. Πριν από τρία χρόνια, όλοι είχαμε εστιαστεί στο τί θα συμβεί στην οικιακή αρένα, με τα PS3, Χbox 360 και Wii έτοιμα να διεκδικήσουν για ακόμη μια φορά ουκ ολίγα χρήματα από τους gamers για να τους προσφέρουν "νέες εμπειρίες" (το καθένα με τον τρόπο του). Μικρό fast forward στα μέσα του 2009 και... το hot ζήτημα συζήτησης δεν είναι το αν και πότε το PS3 θα αποδειχθεί κερδοφόρο, το αν και κατά πόσο επιβραδύνονται οι ρυθμοί πώλησης του Wii ή αν το Xbox 360 θα καταφέρει να διεισδύσει στο αληθινά mainstream κοινό. Είναι το πώς τα φορητά συστήματα διασκέδασης, τα δύο γνωστά και το ένα που εμφανίστηκε κυριολεκτικά "από το πουθενά", θα περισώσουν τους ισολογισμούς της αγοράς του gaming και να την ωθήσουν σε νέα ύψη (και έσοδα). Οι συζητήσεις αυτές βρίσκονται στο μεταίχμιο της μετάβασης από το θεωρητικό, στο απολύτως πρακτικό - και μάλιστα μέσα στο έτος.
Όλα, φυσικά, άλλαξαν και πάλι μέσω του Internet. Η Sony και η Nintendo σαφώς είχαν "στα χαρτιά" και για "κάποια στιγμή στο μέλλον" την πρόθεση να δημιουργήσουν ηλεκτρονικά καταστήματα μέσα από τα οποία θα πωλούσαν απευθείας τόσο games, όσο και άλλο περιεχόμενο για τα PlayStation Portable και DS. Όμως η απρόσμενα μεγάλη επιτυχία του iPhone ως συσκευή για games, καθώς και το εύχρηστο μοντέλο λειτουργίας του App Store της Apple όχι απλώς... επιτάχυναν τις εξελίξεις για τις δύο ιαπωνικές εταιρείες, πρακτικά τις επέβαλλαν. Η Sony είναι πλέον βέβαιο ότι θα ανακοινώσει σύντομα μία έκδοση του PSP προσανατολισμένη στη λήψη games από το PlayStation Store και την αποθήκευσή τους σε ενσωματωμένη μνήμη, η Nintendo έχει ήδη θέσει σε λειτουργία το DSiWare Store για το άρτι αφιχθέν φορητό της σύστημα, ενώ η Apple θα αποκαλύψει σε λίγο τη νέα, ακόμη καλύτερη για games εκδοχή του iPhone. Ποιά από τις τρεις εταιρείες είναι, λοιπόν, καλύτερα τοποθετημένη στην αγορά ώστε να εκμεταλλευτεί το καινούργιο αυτό μοντέλο λειτουργίας στο mobile gaming;
Κάθε φορμά έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Το DSi, για παράδειγμα, είναι σαφέστατα το τεχνολογικά κατώτερο σύστημα εκ των τριών. Τα games του είναι τα λιγότερο εντυπωσιακά απ' όλες τις απόψεις και έχει πρόσβαση στο DSiWare Store μόνο μέσω Wi-Fi (και όχι μέσα από τα 3G δίκτυα κινητής τηλεφωνίας). Από την άλλη πλευρά αξιοποιεί τον χειρισμό αφής, διαθέτει παράλληλα και συνήθη πλήκτρα χειρισμού, έχει επεκτάσιμο αποθηκευτικό χώρο και είναι εύκολο στον προγραμματισμό. Μπορεί επίσης να αντλήσει θέματα από τη μεγάλη γκάμα των franchises της Nintendo, το κοινό του είναι "εκπαιδευμένο" στην αγορά τίτλων και κλεψίτυπα αντίτυπα DSiWare δεν έχουν ακόμη εμφανιστεί. Στα μείον, ωστόσο, θα πρέπει να συνυπολογιστεί η απειρία της Nintendo στο χώρο των online πωλήσεων, η πρωτόλεια μορφή του DSiWare Store, καθώς η σαφώς περίπλοκη διαδικασία ανάπτυξης, έγκρισης και διάθεσης games για τo DSi από τρίτους. Το DSi, άλλωστε, έχει αυτή τη στιγμή και τη μικρότερη γκάμα τίτλων, καθώς αυτοί που διατίθενται στο DSiWare Store δεν αξιοποιούνται από τα άλλα μοντέλα DS.
