Καθώς το 2018 ξεκινά να αποκτά ρυθμό πια στην αγορά της ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας - και μετά από την κυκλοφορία παραγωγών επιπέδου ΑΑΑ όπως των Street Fighter V AE, Dragon Ball FighterZ, Far Cry 5 και God of War - για την συνέχεια της χρονιάς έχουμε να προσβλέπουμε σε ανακοινώσεις και εξελίξεις στο πλαίσιο της Ε3 2018 ή της Gamescom 2018, αργότερα ή κι ανεξάρτητα από αυτές. Η πιθανότητα να κάνει η Microsoft μία μεγάλη εξαγορά για να εξασφαλίσει ποιοτικούς αποκλειστικούς τίτλους για το Xbox One (το οποίο χρειάζεται απεγνωσμένα στήριξη για να αποδειχθεί αξιόμαχο) έχει ήδη εξεταστεί από τα μέσα ενημέρωσης - όμως υπάρχει μία άλλη, νέα συζήτηση που ενδέχεται να μάς απασχολήσει το επόμενο διάστημα. Συζήτηση της οποίας το αντικείμενο, αν αποδειχθεί αληθινό, θα ανατρέψει για... τρίτη φορά "στην ίδια γενιά" τα δεδομένα στον χώρο των συστημάτων οικιακής διασκέδασης. Τα δεδομένα όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, δηλαδή.

Η όλη συζήτηση ξεκίνησε, καθόλου τυχαία, μερικές εβδομάδες μετά από την αποκάλυψη του PlayStation4 Pro, για την οποία είχαμε παρευρεθεί στην Νέα Υόρκη και μιλήσει ήδη με τα στελέχη της Sony. Έχοντας πλήρη ενημέρωση για το πώς ακριβώς το Pro είναι σχεδόν δύο φορές ικανότερο από το PS4 στην διαχείριση γραφικών συγκεκριμένα - υψηλότερα χρονισμένος κεντρικός επεξεργαστής και δεύτερος επεξεργαστής γραφικών δίπλα στον αρχικό, πανομοιότυπος σε όλα - διατηρώντας απολύτως την συμβατότητά του με τα games του αρχικού μοντέλου, η ερώτηση έρχεται... αβίαστα και φυσιολογικά: αν, λοιπόν, είχαμε σε ένα θεωρητικό μοντέλο PlayStation4 ακόμη υψηλότερα χρονισμένο κεντρικό επεξεργαστή και δύο επεξεργαστές γραφικών, ο καθένας με την ισχύ των δύο του Pro;

Δύο μήνες μετά την ανακοίνωση του PS4 Pro, τις ημέρες της διάθεσής του στην αγορά, ο Mark Cerny - ο "αρχιτέκτονας" των PlayStation4 από πλευράς hardware - σε συνέντευξή του στο ιαπωνικό AV Watch έκανε μία ενδιαφέρουσα δήλωση: απαντώντας στην ερώτηση "πόσα TFLOPS επεξεργαστικής δύναμης για γραφικά χρειάζονται, κατά τη γνώμη σας, για να αποδοθούν video games σε ανάλυση 4Κ χωρίς συμβιβασμούς;", o Cerny αδίστακτα δήλωσε "όχι λιγότερα από 8 TFLOPS". Τότε όλοι είχαν θεωρήσει πως η δήλωση ήταν μειωτικός υπαινιγμός για το Xbox One X (τότε "Scorpio"), το οποίο υποσχόταν 6 TFLOPS επεξεργαστικής δύναμης για τα γραφικά του. Δεν ήταν λίγοι, ωστόσο, όσοι είχαν παρατηρήσει πως... όλως τυχαίως τα 8 TFLOPS είναι σχεδόν ακριβώς η διπλάσια ισχύς του PS4 Pro (2x4.2 TFLOPS), η οποία είναι σχεδόν ακριβώς η διπλάσια του αρχικού PS4 (2x1.84 TFLOPS).

Μικρό fast forward στις αρχές του 2018 και ο Cerny αποδεικνύεται πως δεν έκανε λάθος: το Xbox One X των 6 TFLOPS όντως δεν μπορεί να εξασφαλίσει σε πάρα πολλά games του την "αληθινή υπερυψηλή ευκρίνεια" που υποσχόταν (ανάλυση 3840x2160 pixels εξ αρχής και όχι με πολλαπλασιασμό γραμμών), πόσο μάλλον στα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο που απαιτούν συγκεκριμένες κατηγορίες τίτλων για να παιχθούν άνετα. Παρά την εξαιρετική δουλειά που έκανε η Microsoft στην κατασκευή του Xbox One X και έναν αριθμό από προσαρμογές στο hardware της AMD που έχουν γίνει ειδικά για το σύστημα του αμερικανικού κολοσσού, απλώς δεν είναι εφικτό να αποσπάσει κανείς τόση επεξεργαστική δύναμη από αυτό ώστε να αποδίδονται τα games του πάντοτε σε ανάλυση 4Κ. Δεν υπάρχει το περιθώριο. Θα μπορούσε να υπάρξει, όμως, σε ένα μοντέλο PlayStation με την ισχύ που προσδιόρισε ο Cerny.

Ένα τέτοιο μοντέλο PlayStation θα μπορούσε να ονομάζεται PS4 Ultra και να προσφέρει ακριβώς αυτό: βασισμένο στην ίδια αρχιτεκτονική hardware της AMD, κεντρικό επεξεργαστή υψηλότερων ταχυτήτων ή/και περισσότερων πυρήνων, καθώς και επεξεργαστή γραφικών με τα διπλάσια transistors από αυτά του αρχικού PS4, εις διπλούν. Αυτός ο συνδυασμός θα άγγιζε το επίπεδο ισχύος των 8 TFLOPS που ο Cerny θεωρεί επαρκές για games σε υπερυψηλή ευκρίνεια χωρίς συμβιβασμούς στην ανάλυση, την ποιότητα των υλικών, των εφέ κλπ. με στόχο πάντα καρέ ανά δευτερόλεπτο περισσότερα από 30, πιθανώς 60. Αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να ενσωματώνει και το drive δίσκων UHD Blu-ray που η Sony είχε επιλέξει να μην συμπεριλάβει στο Pro (απαντώντας έτσι στην σχετική κριτική που δέχθηκε) και μεγαλύτερο, ίσως και ταχύτερο σκληρό δίσκο.

Με τις οικονομίες κλίμακος που είναι εφικτές πλέον στην κατασκευή αυτής της αρχιτεκτονικής της AMD, το PS4 Ultra θα μπορούσε να προσφέρεται στην αγορά αντί $499/€499, όσο και το Xbox One X. Όντας, όμως, ισχυρότερο. Με αυτήν την κίνηση η Sony θα πετύχαινε έναν αριθμό από διαφορετικούς στόχους. Πρώτον, την επανάκτηση της θέσης του κατασκευαστή με το ισχυρότερο σύστημα ηλεκτρονικής διασκέδασης της αγοράς (θέσης που δικαιωματικά κατέχει η Microsoft με το Xbox One X αυτή τη στιγμή). Δεύτερον, την παράταση αυτής της γενιάς συστημάτων για τουλάχιστον 2 ή 3 χρόνια ακόμη, εξέλιξη που οικονομικά θα την συνέφερε βάσει της ηγετικής της θέσης στην αγορά και της τεράστιας εγκατεστημένης βάσης στην οποία θα μπορούσε να προωθήσει τα games της. Τρίτον, την προσφορά ενός premium PS4 με σημαντικό περιθώριο κέρδους και την ευκαιρία ώθησης "προς τα κάτω" των άλλων δύο μοντέλων PS4 Pro/PS4 στα €299 και €199 αντίστοιχα (ζώνες τιμών που προσφέρουν πρόσβαση σε ακόμη μεγαλύτερα κοινά).

Όλα αυτά η Sony θα μπορούσε να τα επιτύχει, μάλιστα, χωρίς να διασπάσει την εγκατεστημένη βάση των PS4 συνολικά - καθώς έχει ήδη αποδειχθεί τους τελευταίους 18 μήνες πως είναι εφικτό να αναπτυχθούν τα games τους έτσι ώστε να αποδίδουν με διαφορετικό τρόπο σε διαφορετικά μοντέλα. Ένας τίτλος PS4/PS4 Pro/PS4 Ultra, για παράδειγμα, θα προσέφερε απεικόνιση ανάλυσης 1080p στο πρώτο μοντέλο, ανάλυσης 1800p και 2160p με πολλαπλασιασμό γραμμών στο δεύτερο, ανάλυσης 2160p εξ αρχής με πρόσθετα εφέ ή/και πιο πολλά καρέ ανά δευτερόλεπτο στο τρίτο. Στις αντίστοιχες τιμές πώλησης των €199/€299/€499 κανείς δεν θα είχε ενστάσεις: θα υπήρχε ένα PS4 για κάθε είδος καταναλωτή, όποιας ανάλυσης τηλεόραση κι αν είχε, όποιες απαιτήσεις από τα games του κι αν είχε. Αυτό που λέμε... "win-win" τόσο για την Sony όσο και για το κοινό της.

Υπάρχει μία τελευταία ερώτηση, βέβαια, που έρχεται επίσης φυσιολογικά μετά απ' όλα αυτά: γιατί να μην ακολουθήσει όντως αυτήν την οδό η Sony, αλλά το PlayStation4 Ultra να μην είναι πολύ απλά το... PlayStation5; Ούτε αυτό θα μπορούσε να αποκλείσει κανείς, όμως "παραδοσιακά" συνδέουμε την παρουσίαση μιας νέας "γενιάς" συστημάτων οικιακής ψυχαγωγίας και με νέα αρχιτεκτονική hardware. Αυτός είναι ο λόγος, άλλωστε, που περιλαμβάνουμε τα εξελικτικά PS4 Pro και Xbox One X στην ίδια "γενιά" με τους προκάτοχούς τους. Αν όντως με αυτόν τον τρόπο προέκυπτε το PS5, βέβαια, η Sony θα είχε και ένα έμμεσο όφελος: την απόλυτη - δίχως αστερίσκους ή μέσα από εξομοίωση όπως προσφέρεται από την Microsoft - συμβατότητα μιας γενιάς PlayStation με την προηγούμενή της (κι ας συνεχίζουμε να μην καταλαβαίνουμε γιατί ασχολείται οποιοσδήποτε με παλαιότερα games όταν υπάρχουν τόσα εξαιρετικά καινούργια διαθέσιμα).

Σε κάθε περίπτωση η θεωρία του PS4 Ultra είναι ενδιαφέρουσα για όλους τους παραπάνω λόγους. Η Sony έχει φυσικά την πολυτέλεια να μην παρουσιάσει τέτοιο σύστημα στην αγορά ούτε φέτος, ούτε το 2019 και το τμήμα της του PlayStation να διατηρήσει και την ηγετική του θέση και την κερδοφορία του. Αν, ωστόσο, ο ιαπωνικός κολοσσός ήθελε όντως "να δώσει το τελειωτικό χτύπημα" στην Microsoft και να αποκομίσει τα μέγιστα οικονομικά ωφέλη που θα μπορούσε από αυτήν την γενιά συστημάτων ηλεκτρονικής διασκέδασης; Σε αυτήν την περίπτωση... τίποτε δεν αποκλείεται!