Αναπαράσταση

4,5

Μια εντελώς νεωτερική αισθητική πρόταση που άλλαξε το ελληνικό σινεμά, συνδυάζοντας αναφορές στην αρχαία τραγωδία, μοντέρνες θεματικές αναζητήσεις και ένα πολυδιάστατο σχόλιο πάνω στην αδυναμία κάθε εξουσίας να αναπαραστήσει την ιστορική αλήθεια.

Anaparastasi

Δίκαια χαρακτηρισμένη ως η ταινία η οποία ενηλικίωσε τον Νέο (αν όχι και ολόκληρο τον) Ελληνικό Κινηματογράφο, πέντε δεκαετίες μετά την πρεμιέρα της η "Αναπαράσταση" δεν έχει ρυτιδιάσει στο ελάχιστο. Σαν κεραυνός εν αιθρία στο αμήχανο εν μέσω δικτατορίας ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Θόδωρου Αγγελόπουλου (σε σενάριο δικό του και των Στρατή Καρρά, Θανάση Βαλτινού) ήταν μια εντελώς νεωτερική, απόλυτα μοντέρνα αισθητική πρόταση, η οποία είχε αφομοιώσει με δημιουργικό τρόπο τις αφηγηματικές ανησυχίες της ριζοσπαστικής δεκαετίας του ’60.

Με αφετηρία το φόνο ενός Έλληνα μετανάστη ο οποίος επιστρέφει στη γενέτειρά του, ένα χωριό της Ηπείρου, από τη γυναίκα του και τον εραστή της, η ιστορία ενός άγονου και εγκαταλελειμμένου τόπου ζωντανεύει μέσα από τα γενικά, μεγάλα σε διάρκεια πλάνα, τους αργούς, τελετουργικούς ρυθμούς και τις έμμεσες, μα σαφείς αναφορές στην αρχαία τραγωδία. Αυτή η ιστορία ορίζει και την αναπόδραστη μοίρα των ηρώων, τις συμπεριφορές και τα κίνητρα των οποίων δεν μπορεί να κατανοήσει η εισαγγελική και δημοσιογραφική έρευνα. Αυτή προχωρά μέσα από μια μη γραμμική διήγηση, η οποία ξεπερνά τόσο το ντοκιμαντερίστικο ρεαλισμό όσο και την ψυχολογική προσέγγιση, ακόμα και την εύκολη κοινωνιολογική ανάλυση. Η ματιά του Αγγελόπουλου είναι βαθιά πολιτική, ξεπηδά από την ζωντανή ανάσα του περιβάλλοντος χώρου – πρωταγωνιστή και σχολιάζει καίρια τη δραματική πραγματικότητα ενός έρημου και ακίνητου εθνικού παρόντος. Ταυτόχρονα, την αδυναμία κάθε εξουσίας (δικαστικής, αστυνομικής, δημοσιογραφικής, ακόμα και αυτής του σκηνοθέτη – αφηγητή) να αναπαραστήσει πιστά την ιστορική αλήθεια. Ένα πολυδιάστατο, διαχρονικό κινηματογραφικό αριστούργημα, το οποίο άνοιξε το δρόμο της παγκόσμιας καταξίωσης για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.

Α/Μ. Ελλάδα. 1970. Διάρκεια: 110΄. Διανομή: NEW STAR

Περισσότερες πληροφορίες

Αναπαράσταση

4,5
  • Σινεφίλ
  • 1970
  • Διάρκεια: 110 '
  • Θόδωρος Αγγελόπουλος

Έπειτα από χρόνια στη Γερμανία, ένας άντρας επιστρέφει στη γενέτειρά του, ένα χωριό της Ηπείρου. Λίγες ημέρες αργότερα, η γυναίκα του και ο εραστής της θα τον δολοφονήσουν και θα τον θάψουν στον κήπο, οι συγχωριανοί, όμως, θα τους υποπτευθούν και θα καλέσουν την αστυνομία.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Αγγελική Παπούλια πώς βρέθηκες στη Σλοβενία για τον "Τελευταίο Ήρωα";

Η καταξιωμένη Ελληνίδα ηθοποιός μιλά στο "α" για τη συμμετοχή της στη σπιρτόζικη δραμεντί όπου υποδύεται μια εκπρόσωπο πολυεθνικής που αναστατώνει μια μικρή φτωχή κοινωνία.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
25/04/2024

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.