Τα παιδιά μας είναι σχεδόν πάντα ο καθρέφτης μας. Γι’ αυτό το λόγο, κάποια στιγμή, κάθισα και σκέφτηκα γιατί είχα πρόβλημα επικοινωνίας με το παιδί μου. Διάβασα τα πάντα, άκουσα τα πάντα, συζήτησα τα πάντα. Και κάπου εκεί, συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να αλλάξω τον τρόπο που επικοινωνούσαμε.
Έτσι, αντικατέστησα τον επικριτικό-αρνητικό μου τόνο με έναν πιο ουδέτερο, πιο ενσυναισθητικό και ενθαρρυντικό. Φυσικά, χρειάστηκα χρόνο, εξάσκηση και προσπάθεια και ακόμα έχω πολύ δρόμο μπροστά μου. Η συμπεριφορά της μικρής μου, όμως, βελτιώθηκε θεαματικά.
Διαβάστε περισσότερα στο mamagers.gr
