Είναι μερικές μέρες που νιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα σωστά ως γονιός. Το μωρό θα κοιμάται μόνο με μένα, ο δίχρονος γιος μου θα βιώνει ένα ακόμα tantrum κάθε 5 λεπτά και ό,τι και να λέω στην 8χρονη κόρη μου μοιάζει να μην πιάνει τόπο.
Ξέρω ότι η "αυπνία” του μωρού δεν θα κρατήσει για πάντα και πως τα tantrums είναι μια φάση. Όμως η αποσύνδεση που νιώθω συχνά με την 8χρονη κόρη μου είναι ένα νέο κεφάλαιο για μένα, μια νέα άγνωστη γη που πρέπει να κατακτήσω.
Ύστερα από έναν ακόμα καυγά μαζί της, το μόνο που θέλω, είναι να κλειστώ στο δωμάτιό μου με ένα κουβά Νουτέλα μέχρι να περάσει η μπόρα. Δεν έχω φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο και αυτό που έκανα μέχρι τώρα είναι να επαναλαμβάνω στον εαυτό μου πως η μικρή χρειάζεται χώρο και να μην συνεχίζω οποιαδήποτε συζήτηση ή καυγά. Όμως και αυτή η τακτική φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που ελπίζω κάθε φορά και η "αποσύνδεση” νιώθω ότι γίνεται χειρότερη.
Διαβάστε περισσότερα στο mamagers.gr
