Όταν γνώρισα την Α.Β., μου εκμυστηρεύτηκε ότι κάθε μέρα κρεμούσε τα ρούχα της οικογένειας σύμφωνα με το χρώμα τους, κάθε βράδυ σπαταλούσε δύο ώρες να τακτοποιεί τα παιχνίδια των παιδιών της στις αρχικές τους συσκευασίες, ενώ είχε σταματήσει να καλεί κόσμο στο σπίτι, γιατί ακόμα και για να έρθει μια φίλη με το παιδί της για καφέ η Α.Β. χρειαζόταν τρεις μέρες να προετοιμαστεί.
Το σπίτι της έμοιαζε τέλειο, πεντακάθαρο και τακτοποιημένο στην εντέλεια, σαν να μην είχε πατήσει άνθρωπος για μέρες, αλλά μέσα της η ψυχική της αναστάτωση, ή ‘ακαταστασία’ ήταν τεράστια.
Διαβάστε περισσότερα στο mamagers.gr
