Το "Γιατί σβήσαμε το γράμμα Β" είναι μια απόπειρα να ευαισθητοποιήσετε τα παιδιά για περιβαλλοντικά θέματα. Πώς προσεγγίζετε αυτό το ζήτημα στο βιβλίο, εφόσον αφορά αναγνώστες πολύ μικρότερης ηλικίας;
Στο παραμύθι ένα αγόρι παρατηρεί ότι η αδερφή του έχει σβήσει το γράμμα Β από τον μαυροπίνακα και ξεκινάει ένα ταξίδι για να λύσει το μυστήριο του γιατί. Μέσα από αυτό το ταξίδι διαπιστώνει ότι οι άνθρωποι συμπεριφερόμαστε σαν να υπάρχει ένας Πλανήτης Β στον οποίο μπορούμε να καταφύγουμε εάν καταστρέψουμε το τωρινό μας σπίτι. Το παιδί βλέπει τις πράξεις της αδερφής του για να σώσει τον πλανήτη μας, τον Πλανήτη Α, όπως το να μη χρησιμοποιεί πλαστικό ή να φτιάχνει φωλιές για τα πουλιά στον κήπο τους. Με απλούς τρόπους καταλαβαίνει ότι μπορεί ο καθένας από εμάς να γίνει ήρωας. Προσεγγίζω το ζήτημα μέσα από μια απλή ιστορία, μέσα από τη σχέση μεταξύ δυο αδερφιών με έντονο το στοιχείο του συμβολισμού και της φαντασίας. Αλλά τελικά πιστεύω ότι είναι μια απλή έννοια, που ίσως οι μεγαλύτεροι δυσκολευόμαστε περισσότερο από τα παιδιά να καταλάβουμε: δηλαδή ότι είναι παραφροσύνη το ότι πλέουμε στο διάστημα μέσα σε μια σφαίρα-διαστημόπλοιο την οποία καταστρέφουμε λες και είναι ατελείωτη ή υπάρχουν πολλές άλλες.
Τι είναι αυτό που σας ελκύει να γράφετε ιστορίες για παιδιά;
Έχω δουλέψει στον τομέα επικοινωνίας περιβαλλοντικών θεμάτων προς τους ενήλικες, αυτό είναι εξάλλου μέρος της δουλειάς μου εκτός των βιβλίων, και το θεωρώ εξίσου σημαντικό. Βρίσκω τον ιδεαλισμό και τον ενθουσιασμό των παιδιών όμως ιδιαίτερα συγκινητικό καθώς μας λείπει πολύ στους ενήλικες. Τίποτα δεν τους φαντάζει ακατόρθωτο. Πολλοί ενήλικες, αισθάνομαι, πως έχουμε παραιτηθεί διότι τα προβλήματα είναι πολύ πολύπλοκα και απαιτούν αλλαγή του τρόπου ζωής μας. Η αντιμετώπιση των παιδιών με γεμίζει αισιοδοξία και μου δημιουργεί τη διάθεση να δημιουργήσω και στον δικό τους κόσμο.
Πώς πιστεύετε ότι αντιμετωπίζουμε σήμερα σαν λαός την κλιματική αλλαγή; Υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσμο να συμμετάσχει σε περιβαλλοντικές δράσεις;
Νομίζω ότι έχουμε ευαισθητοποιηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό πλέον. Υπάρχει διάθεση συμμετοχής σε δράσεις και πολύ δημιουργικές ομάδες που μας εμπνέουν όπως για παράδειγμα η Save Your Hood για να αναφέρω μία, όπου οι συμμετέχοντες εθελοντές αναλαμβάνουν τον καθαρισμό ενός χώρου. Είμαστε σαν λαός όμως ίσως λιγότερο ενημερωμένοι για το κομμάτι της δράσης και τις λύσεις, και πως μπορούμε και οφείλουμε να τις εφαρμόζουμε καθημερινά - έτσι ώστε να αισθανθούμε και εμείς σημαντικό μέρος της λύσης, παράλληλα με τις απαραίτητες ενέργειες Πολιτείας και εταιρειών. Αλλά όλα είναι αλληλένδετα. Πρέπει και ο κόσμος να απαιτήσει δραστικές αλλαγές και να δείξει την πρόθεση του μέσα από πράξεις για να ξεκινούμε να πλησιάζουμε τους 17 στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ. Η αειφορία διέπει τα πάντα, είναι ο σεβασμός του ενός μας για τον άλλο, το ενδιαφέρον για τα κοινά, η ευγένεια, η ενσυνειδητότητα στο πως καταναλώνουμε…
Μιλήστε μας για το φαινόμενο "Οι Πράκτορες του Πλανήτη". Πως εξηγείτε την απήχησή του;
Οι Πράκτορες του Πλανήτη ξεκίνησαν ως ένα πιλοτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο σχολείο του αδερφού μου, όταν γύρισα μετά από 12 χρόνια στο εξωτερικό. Άρεσε πολύ στα παιδιά - αυτή η υιοθέτηση ρόλου του μυστικού πράκτορα, τα μυστήρια και η χρήση του χιούμορ, που σύντομα δημιουργήθηκε η οργάνωση, και τέλος ακολούθησαν τα βιβλία. Νομίζω ότι η επιτυχία προδίδει αυτό που έλεγα πριν ότι τα παιδιά έχουν τον απαραίτητο ιδεαλισμό και αποφασιστικότητα να είναι μέρος της λύσης, απλά χρειάζονται τα εφόδια.
Η οργάνωση "Οι Πράκτορες του Πλανήτη" διεξάγει περιβαλλοντικά προγράμματα σε δημοτικά σχολεία της χώρας. Κατά πόσο έχουν ανταποκριθεί τα παιδιά στις δράσεις της οργάνωσης ανά τα χρόνια;
Υλοποιούμε προγράμματα με χιλιάδες παιδιά ετησίως σε πολλά μέρη της χώρας και σε διαφορετικές θεματικές. Αξιολογούμε τα προγράμματα μέσω των εκπαιδευτικών που τα υλοποιούν και εισπράττουμε ενθουσιασμό από αυτούς, αλλά και σημαντικά από τα παιδιά που αναζητούν και άλλες αποστολές. Προσπαθώντας να αντιμετωπίσουμε αυτή την ανάγκη προέκυψαν και τα πέντε πλέον βιβλία της σειράς Πράκτορες του Πλανήτη, καθώς ήθελα να δώσω και τη δυνατότητα στα παιδιά που ολοκλήρωσαν το σχολικό πρόγραμμα και δεν κάνουν άμεσα κάποιο άλλο, να αναλάβουν δράση και μέσω των βιβλίων. Στα βιβλία, εξάλλου, ο αναγνώστης είναι μέσα στην πλοκή και είναι ο πρωταγωνιστής.
