Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ξεκίνησε την πορεία του το 1995. Η ίδρυσή του οφείλεται στη δράση του Θάνου Μικρούτσικου στο Υπουργείο Πολιτισμού, και, συγκεκριμένα, στην αφιέρωση της συγκεκριμένης πελοποννησιακής πόλης στον χορό στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας "Εθνικό Πολιτιστικό Δίκτυο Πόλεων" (όπως συνέβη αργότερα στη Δράμα και τις ταινίες μικρού μήκους). Τρεις δεκαετίες μετά, η μεσσηνιακή πρωτεύουσα υποδέχεται και πάλι το Φεστιβάλ (12-21/7) και με την αφορμή αυτή συζητήσαμε με την καλλιτεχνική του διευθύντρια, τη Λίντα Καπετανέα. Η τρίτη κατά σειρά γυναίκα που βρίσκεται στο τιμόνι του θεσμού, μετά τις Βίκυ Μαραγκοπούλου και Κατερίνα Κασιούμη, μιλά για το παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον της διοργάνωσης.
Το Φεστιβάλ Καλαμάτας "κλείνει" φέτος τα τριάντα. Κοιτώντας πίσω, πόσο πιστεύετε ότι έχει αλλάξει η ταυτότητα του μέσα στα χρόνια;
Η ταυτότητα, όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ σαν έννοια, είναι εξ ορισμού κάτι ρευστό που μετασχηματίζεται διαρκώς. Δεν είναι κάτι σταθερό και αμετάβλητο. Αλλιώς δεν μπορεί να είναι αυθεντική. Σίγουρα το Φεστιβάλ μέσα στα χρόνια έχει αλλάξει. Παραμένει σημείο αναφοράς για το σύγχρονο χορό, παραμένει η κορυφαία διοργάνωση της χώρας με αποκλειστικότητα στο σύγχρονο χορό. Τα τελευταία χρόνια κάναμε μια εντατική προσπάθεια να βγάλουμε το χορό στο δημόσιο χώρο και να σπάσουμε την αντίληψη ότι αφορά ένα ειδικό κοινό. Αυτό ήταν ένα στοίχημα που, νομίζω, το κερδίσαμε.
Από το 1995 μέχρι και σήμερα, τι πιστεύετε ότι έχει πετύχει το Φεστιβάλ σε τοπικό αλλά και διεθνές επίπεδο;
Το φεστιβάλ κάνει αυτό που πρέπει να κάνει κάθε φεστιβάλ, εξελίσσεται κάθε χρόνο, αλλάζει και βάζει νέους στόχους. Αυτό είναι το χρέος μας ως θεσμός, να προσφέρουμε νέα ερεθίσματα και δράσεις, να εξασφαλίζουμε έργα που θα προσφέρουν σημαντικές εμπειρίες στους θεατές. Η τοπική κοινωνία αγκαλιάζει κάθε χρόνο το φεστιβάλ όλο και περισσότερο. Οι δράσεις στην Κεντρική Πλατεία μάς έφεραν ακόμα πιο κοντά. Τα σεμινάρια για όλους, επίσης, έχουν μεγάλη ανταπόκριση όπως και το Keep Dancing που είναι για μαθητές και τρέχει σε όλη τη διάρκεια του έτους. Ήθελα από την αρχή να καταλάβουν οι πολίτες της Καλαμάτας ότι πρόκειται για ένα φεστιβάλ δικό τους που δεν γίνεται μόνο για το ειδικό κοινό του χορού της Αθήνας.
"Το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο γεγονός του σύγχρονου χορού στη χώρα μας"
Όσον αφορά το εξωτερικό, κάθε χρόνο δεχόμαστε έναν μεγάλο αριθμό προτάσεων. Παράλληλα, πολλοί σημαντικοί καλλιτέχνες ξεκινούν από εδώ την παγκόσμια περιοδεία τους, όπως έκανε ο Μπότις Σέβα με το "BLCKDOG”. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει η διάθεση από μέρους τους να έρχονται εδώ και να παρουσιάζουν τα έργα τους. Επίσης, επικοινωνούμε και με πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού σχετικά με περιοδείες. Γενικότερα, έχουμε χτίσει διεθνείς σχέσεις και η δουλειά μας αναγνωρίζεται.
Τι σας παρακίνησε να αναλάβετε τη θέση της καλλιτεχνικής διευθύντριας; Υπήρξαν δυσκολίες;
Mε παρακίνησε η αγάπη μου για το χορό και τίποτα άλλο. Η μοναδική δυσκολία μου είναι να καταφέρω να οργανώσω όλα αυτά που κάνω στο ετήσιο πρόγραμμα μου.
Υπάρχει κάποια δυνατή ανάμνηση που σας έχει μείνει;
Η επικοινωνία μου με τον Μπέλα Ταρ που τελικά δεν κατάφερε να έρθει λόγω ζητήματος υγείας.
Τι θεωρείτε ότι είναι αυτό που έχει κάνει το Φεστιβάλ να αντέξει μέσα στα χρόνια και τις κρίσεις, με πιο πρόσφατη την υγειονομική;
Δυο λέξεις: υπομονή κι επιμονή. Και φυσικά η ομάδα μας, που είναι δυνατή και δεμένη. Μια μικρή ομάδα ανθρώπων που συνεργάζονται άψογα και αντιμετωπίζουν όλες τις προκλήσεις μαζί.
Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ, ένας από τους στόχους του είναι η "γέννηση των επόμενων γενιών καλλιτεχνών του χορού”. Υπάρχουν ταλέντα που έχουν χτίσει ή και ξεκινήσει την καριέρα τους από την Καλαμάτα;
Βέβαια, υπάρχουν -κυρίως- κορίτσια που ξεκίνησαν στη Δημοτική Σχολή Χορού Καλαμάτας, μετά παρακολούθησαν τα σεμινάρια, χόρεψαν στο φεστιβάλ και, τελικά, παρουσίασαν εκεί τα δικά τους χορογραφικά έργα. Αυτό είναι το τεράστιο κέρδος.
Μιλώντας μας τώρα και ως χορογράφος εκτός από καλλιτεχνική διευθύντρια, θα λέγατε ότι υπάρχει μία αύξηση του ενδιαφέροντος του κοινού για τον χορό (δεδομένου ότι φέτος η παρουσία χορογραφικών παραστάσεων στις σκηνές της πόλης είναι αυξημένη);
Ναι, υπάρχει αύξηση του ενδιαφέροντος. Προσπαθούμε όλοι στην κοινότητα του χορού να κάνουμε αυτή την τέχνη όλο και πιο ορατή.
Όσον αφορά στο σήμερα και το Φεστιβάλ Καλαμάτας: Ποιο είναι το φετινό σκεπτικό πίσω από τις δράσεις του;
Το σκεπτικό είναι να βαθαίνουμε τη σχέση μας με τους θεατές και να ανοίγουμε συνέχεια σε περισσότερες πόλεις της Περιφέρειας, σε καλλιτέχνες που δεν έχουν έρθει στην Καλαμάτα, σε δράσεις που τις περιμένουν οι μικρές ηλικίες.
Γιατί θα λέγατε εσείς ότι πρέπει να κατηφορίσουμε και αυτή τη χρονιά προς την Καλαμάτα;
Γιατί θα δείτε παραστάσεις χορογράφων που έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους εδώ και δεκαετίες, καταπληκτικούς ερμηνευτές και γενικά καλλιτέχνες που αγωνιούν για το σήμερα και καταθέτουν τις ιδέες τους με τα έργα τους. Και, φυσικά, επειδή το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο γεγονός του σύγχρονου χορού στη χώρα μας.
"Στη θέση της καλλιτεχνικής διευθύντριας με παρακίνησε η αγάπη μου για το χορό και τίποτα άλλο"
Κλείνοντας, ποιους άλλους στόχους οραματίζεστε να πετύχει το Φεστιβάλ στο μέλλον;
Ονειρευόμαστε ένα πιο εκσυγχρονισμένο και ευέλικτο Φεστιβάλ, με μεγαλύτερη διάρκεια, μεγαλύτερο προϋπολογισμό αντάξιο των Φεστιβάλ του εξωτερικού -με τα οποία θεωρείται ισότιμο-, με δικές του παραγωγές/ συμπαραγωγές και πλήρη τεχνική αυτάρκεια, με αναθέσεις έργων σε Έλληνες καλλιτέχνες, με πιο συμπεριληπτική προσέγγιση για ειδικές ομάδες κοινού που αναζητούν την ορατότητα, πιο προσβάσιμο σε ΑμεΑ, με εντονότερη παρουσία και δράσεις σε όλη τη διάρκεια του έτους για τους πολίτες της Καλαμάτας και με παραστάσεις που περιοδεύουν κατά τη χειμερινή σεζόν, με residencies και έρευνα καλλιτεχνών, με τη δυνατότητα διαχείρισης ευρωπαϊκών προγραμμάτων, με περισσότερες εφαρμογές ψηφιακής τεχνολογίας και πράσινα συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας και πόρων, όπως και μείωσης αποτυπώματος άνθρακα.
Η λίστα είναι μεγάλη. Δεν μας λείπει το όραμα. Ούτε η διάθεση. Χρειαζόμαστε υποστήριξη από πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις κάθε επιπέδου για να το πετύχουμε.