"Έληξε, σήμερα, Πέμπτη 23 Μαρτίου, κατόπιν απόφασης της Συντονιστικής Επιτροπής
Σπουδαστών Δραματικών Σχολών, η κατάληψη στο κτήριο Τσίλλερ. Το κτήριο επιθεωρήθηκε από τους υπαλλήλους του Εθνικού Θεάτρου και διαπιστώθηκε ότι δεν έχουν προκληθεί φθορές. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί έναυσμα για την άμεση επανεκκίνηση των παραστάσεων και για την ομαλή επαναλειτουργία του διοικητικού και τεχνικού έργου στο κτήριο Τσίλλερ. Ήδη έχουν ανακοινωθεί οι ημέρες και ώρες επανέναρξης των παραστάσεων. Παρόλο που η αναστολή της δραστηριότητάς του υπήρξε οδυνηρή, το Εθνικό Θέατρο αντιμετωπίζει με σεβασμό (όπως άλλωστε επανειλημμένως διατυπώθηκε με τις από 28.12.2022, 09.02.2023 και 24.02.2023 δημόσιες ανακοινώσεις του) τα δίκαια αιτήματα για τη διαβάθμιση της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, και θα συνεχίσει να συμβάλλει προγραμματικά στην αναγκαία θεσμική διαβούλευση για τη νομοθετική κατοχύρωσή της. Ταυτόχρονα, καλούμε τους αρμόδιους φορείς σε εξέταση κάθε εύλογου αιτήματος που μπορεί να βελτιώσει τις συνθήκες σπουδών, και να προβλέψει υποστηρικτικές παροχές προς τους σπουδαστές. Για τα θέματα αυτά θα συνεχιστεί ο διάλογος με το Σύλλογο Σπουδαστών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.
Την ίδια στιγμή, και σε αντίθεση με τις αποφάσεις των συντονιστικών οργάνων σπουδαστών που οδήγησαν στη λύση των καταλήψεων της Δραματικής Σχολής και του κτηρίου Τσίλλερ, η συνέχιση της κατάληψης στο κτήριο ΡΕΞ από πρόσωπα που δεν βρίσκονται σε οποιαδήποτε σχέση με το Εθνικό Θέατρο δεν έχει καμία ηθική νομιμοποίηση ή πρακτική αποτελεσματικότητα για τη διεκδίκηση αιτημάτων της καλλιτεχνικής κοινότητας. Έχουμε την ακλόνητη πεποίθηση ότι το ανοικτό Εθνικό Θέατρο είναι μονόδρομος ώστε να συνεχίσει να επιτελεί την πολιτιστική αποστολή του, αλλά και να συμβάλλει στην ευόδωση των αιτημάτων αυτών. Καλούμε όσους παραμένουν στο κτήριο ΡΕΞ να λύσουν άμεσα την κατάληψη και την Δευτέρα 27/3 08:00 να γίνει η παράδοση-παραλαβή του κτηρίου στους υπευθύνους του Εθνικού Θεάτρου. Σε άλλη περίπτωση η Διοίκηση του Θεάτρου θα αναγκαστεί να προχωρήσει στην διακοπή της διοικητικής υποστήριξης του κτηρίου (με απόσυρση μεταξύ άλλων του προσωπικού ασφαλείας), και στην ανάληψη κάθε άλλης αναγκαίας νόμιμης ενέργειας για την επάνοδο του κτηρίου στη σκοπούμενη λειτουργία του".
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα
Για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή παρουσιάζεται το έργο που χαρτογραφεί την άνοδο του ναζισμού, εκθέτοντας την ευθύνη της στάσης μας απέναντι στην Ιστορία, από τον συγγραφέα του θρυλικού “Άγγελοι στην Αμερική”. Στο επίκεντρο οι συναντήσεις μιας παρέας αριστερών καλλιτεχνών που ξεκινούν από την Πρωτοχρονιά του 1932, στο σπίτι της ηθοποιού Άγκνες στο Βερολίνο, και συνεχίζονται για ενάμιση χρόνο, αποκαλύπτοντας πώς η πολιτική αναταραχή μπορεί να αλλάξει σταδιακά τις ισορροπίες στις ανθρώπινες σχέσεις. Όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης Γιάννης Μόσχος: «Το έργο του Κούσνερ μάς βάζει απέναντι σε έναν καθρέφτη να κοιτάξουμε στο παρελθόν το δικό μας μέλλον».
Βρικόλακες
Στο έργο που το 1979 αποτέλεσε το ντεμπούτο του σκηνοθέτη, το οικοδόμημα της αγίας οικογένειας και της κοινωνικής υποκρισίας καταρρέει όταν αποκαλύπτεται η νοσηρότητα του παρελθόντος των Άλβινγκ.
Goodbye, Lindita
Ο πολυσχιδής καλλιτέχνης παρουσιάζει ξανά την επιτυχημένη, προσωπικής σύλληψης εικαστική περφόρμανς του, που εμπνέεται από τα ταφικά έθιμα και τις παραδόσεις των Βαλκανίων και επικεντρώνεται στο θέμα του θανάτου, του πένθους και της διαχείρισης της απώλειας. Η παράσταση διαδραματίζεται σε ένα απλοϊκό σπίτι με στοιχειώδη έπιπλα και ξεκινά από τις καθημερινές, σχεδόν μηχανικές δραστηριότητες ενός μεσήλικου ζευγαριού. Σύντομα τα πράγματα αλλάζουν και, μπροστά στα μάτια των θεατών, ο οικείος χώρος σταδιακά μετουσιώνεται, συμμετέχοντας μαζί με τους ερμηνευτές σε μία αποχαιρετιστήρια ταφική τελετουργία που οδηγείται ολοένα στην κλιμάκωση. Το έργο, μέσα από την δύναμή του, συνομιλεί προσωπικά με κάθε θεατή, χωρίς, μάλιστα, να αξιοποιεί καθόλου τον λόγο.
