Αναστασία Γιαννάκη
Η παράσταση της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων "Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου" σε σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη, που μας υπενθύμισε πόσο προσωπική μας υπόθεση είναι η πολιτική, επανέρχεται σε μια χρονική στιγμή κρίσιμη για όλο τον καλλιτεχνικό κόσμο, ο οποίος συνεχίζει να αγωνίζεται ενάντια σε μια πολιτική απόφαση, το Προεδρικό Διάταγμα 85, που δεν είναι "ζήτημα αισθητικής" αλλά "ζήτημα ζωής και θανάτου". Το πολιτικά αιχμηρό και εξαιρετικά επίκαιρο έργο του Εντουάρ Λουί επιστρέφει στο ΠΛΥΦΑ με νέο κύκλο παραστάσεων, έως τις 30 Απριλίου με τους Γιώργο Κισσανδράκη και Ντένη Μακρή επί σκηνής.
Η υπόθεση
"Μπαμπά, κοίτα, κοίτα, κοίτα!", ουρλιάζει ξανά και ξανά ο Εντουάρ Λουί, αφηγούμενος την ιστορία της ζωής του πατέρα του μέσα από την οδυνηρή σχέση μαζί του, μια σχέση-"ανοιχτή πληγή" λόγω της μη αποδοχής της σεξουαλικής ταυτότητας του γιου από τον πατέρα. Εκτός, όμως, από μια προσωπική και συγκλονιστικά αληθινή εξομολόγηση, μέσα από την οποία ο γιος προσπαθεί να επαναπροσεγγίσει, να κατανοήσει και τελικά να συγχωρέσει τον πατέρα του, το έργο είναιένα αμείλικτο "κατηγορώ" στους κυρίαρχους της Γης, αυτούς τους λίγους που με μια τους απόφαση μπορούν να προκαλέσουν ασφυξία στους πολλούς, αυτούς "που ξεφεύγουν από την ντροπή χάρη στη λήθη".
Η παράσταση
Δύο αεικίνητοι ηθοποιοί επί σκηνής, ο Γιώργος Κισσανδράκης και ο Διονύσης (Ντένης) Μακρής, ξεκινούν την ιστορία στο εδώ και τώρα, δανείζονται τη ματιά ανθρώπων που τη βίωσαν, μπαίνουν μέσα στα περιστατικά και προσπαθούν να ανασυγκροτήσουν τις εικόνες, ταξιδεύοντας σε αναμνήσεις από όσα συνέβησαν, όσα δεν συνέβησαν και όσα θα μπορούσαν να συμβούν. Βουτώντας στις μνήμες, έρχονται αντιμέτωποι με την ανάγκη αποδοχής, με τη σεξουαλικότητα και τη βία, με το ειδικό που γίνεται γενικό, με το προσωπικό που οδηγεί στο κοινωνικό, με το "πολιτικό" στη ζωή μας και την πολιτική που μας αφορά άμεσα και προσωπικά.
Διαβάστε Επίσης
"Πρόκειται, αδιαμφισβήτητα, για άξιο -όσο και σπάνιο- δείγμα ενός μάχιμου σύγχρονου θεάτρου που εκφέρει άποψη και θέση και λειτουργεί συνολικά έχοντας την επίγνωση πως η τέχνη είναι και πολιτική", αναφέρει η κριτικός θεάτρου του "α" Τώνια Καράογλου.
Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου
Στο αυτοβιογραφικό έργο του ο Εντουάρ Λουί προχωρά σε μια αιχμηρή εξομολόγηση μέσα από την οποία αφηγείται την ιστορία της ζωής του πατέρα του μέσα από την οδυνηρή σχέση τους, που αμφιταλαντευόταν μεταξύ αποδοχής και απόρριψης, υπό τη "σκιά" της ομοφυλοφιλικής του ταυτότητας. Εκτός, όμως, από μια προσωπική, συγκλονιστική εξομολόγηση, μέσα από την οποία ο συγγραφέας προσπαθεί να επαναπροσεγγίσει, να κατανοήσει και τελικά να συγχωρέσει τον πατέρα του, το έργο εκφράζει την άποψή του για την κυρίαρχη πολιτική των κυβερνήσεων. Η παράσταση αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα ενός μάχιμου σύγχρονου θεάτρου με άποψη και θέση, που διαδραματίζεται με φόντο την αδυσώπητη ταξική πραγματικότητα της Γαλλίας των 90's.
