Την εμπειρία της ως Υπεύθυνη του Λυκείου Επιδαύρου μοιράζεται μαζί μας η Τζωρτζίνα Κακουδάκη με αφορμή την έναρξη υποβολής των νέων αιτήσεων για το καλοκαίρι.
Το Λύκειο Επιδαύρου ίδρυσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, το 2016, με στόχο την έρευνα του αρχαίου δράματος, σε διεθνές και εθνικό επίπεδο, τόσο για τους καλλιτέχνες και τους θεωρητικούς του θεάτρου, όσο και για τους νέους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα ως σπουδαστές.
Φέτος, ολοκληρώνεται ο τρίτος χρόνος του νέου αυτού θεσμού. Ξεκινήσαμε με την προέλευση, την τελετουργία και την φόρμα του αρχαίου δράματος («Η Έλευση του Ξένου», 2017), το πολιτειακό περιεχόμενο των αρχαίων ελληνικών τραγωδιών και κωμωδιών («Πολιτεία και Πολίτης», 2018) και τον Ιούλιο του 2019 η θεματική «Επανεφευρίσκοντας το αρχαίο δράμα στη σύγχρονη σκηνή» διατρέχει τους τρόπους που το αρχαίο δράμα «υπήρξε» μέσα στο χρόνο, το λόγο που είναι ακόμα επίκαιρο σήμερα.
Το πρόγραμμα του Λυκείου εστιάζει στις ποικίλες ερμηνείες του αρχαίου δράματος και στις «περιοχές» όπου μπορεί να αντληθεί υλικό για την σκηνική του ερμηνεία. Από το αποτύπωμα της λαογραφίας και της ελληνικής παράδοσης στη σύγχρονη δημιουργία, από τα αντιδάνεια από άλλους παραδοσιακούς πολιτισμούς αλλά και από την μεγάλη γκάμα τεχνικών, θεωριών και σκηνικών αποδόσεων της αρχαίας κωμωδίας και τραγωδίας. Τα εργαστήρια του Λυκείου εμπνέονται από την κινέζικη όπερα, τους ινδικούς και άλλους παραδοσιακούς κύκλιους χορούς ως και το ιαπωνικό θέατρο Καμπούκι, μέχρι τις αρχές που προσδιόρισαν την υποκριτική και τη σκηνοθεσία του 20ου και 21ου αιώνα (Μέγιερχολντ, Γκροτόφσκι, Μνούσκιν, μεταδραματικό θέατρο, χοροθέατρο).
Η εμπειρία του Λυκείου Επιδαύρου προσφέρει στο νέο καλλιτέχνη τη δυνατότητα να συνεργαστεί και να συγκατοικήσει με άτομα που δεν έχουν απαραίτητα τις δικές του προσλαμβάνουσες και πολιτισμική καταβολή, να αποκτήσει την εμπειρία του ανοιχτού θεάτρου της Επιδαύρου να δοκιμάσει την ερμηνευτική του γκάμα χωρίς τους περιορισμούς της κλειστής σκηνής, και να αποκτήσει μια εμπειρία κοινότητας και που είναι, κατά τη γνώμη μου, η αρχή της δημιουργίας ενός κοινοτικού θεάτρου όπως ήταν το αρχαίο.
Να πούμε όμως κι άλλα…Υπάρχει μια εμπειρία που όσοι ασχολούμαστε με το θέατρο την έχουμε ακούσει και κάποιοι, μεγαλύτεροι από εμάς, την έχουν βιώσει. Αυτή είναι η εμπειρία του Λυγουριού, αυτού του λιλιπούτειου Φαρ Ουέστ χωριού που όταν το 1954 ξεκίνησε το Φεστιβάλ Επιδαύρου, φιλοξένησε αυτήν την μεγάλη παρέα του θεάτρου, μια εποχή που δεν υπήρχαν ούτε ξενοδοχεία, ούτε φαντεζί ταβέρνες στις παραλίες. Σιγά-σιγά αυτό το τοπίο άλλαξε και η έννοια αυτής της φυσικής συνύπαρξης πέρασε στη μνήμη. Πολλοί από τους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους που αντιλαμβάνονται το φεστιβάλ νοσταλγικά συνάντησαν, με αφορμή το Λύκειο, τους σπουδαστές, τους δασκάλους τους εργαζόμενους, τους εθελοντές από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, που είναι ο βασικός μας συνεργάτης σε αυτή την προσπάθεια, και ξαναείπαν τις ιστορίες τους.
Αυτή η αίσθηση της συνεκπαίδευσης, της συνύπαρξης και της συμπερίληψης, είναι έννοιες που οι κοινότητες που δημιούργησαν το αρχαίο δράμα των κλασικών χρόνων είχαν σε υψηλή προτεραιότητα. Ε, αυτό είναι πολύ ωραίο!
Τips
Το Λύκειο Επιδαύρου – Διεθνές θερινό σχολείο Αρχαίου Δράματος θα λειτουργήσει για τρίτη χρονιά στην Επίδαυρο από τις 2 έως τις 16 Ιουλίου, σε συνεργασία με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου το οποίο πιστοποιεί ακαδημαϊκά το πρόγραμμα. Οι αιτήσεις συμμετοχής για τη φετινή διοργάνωση ξεκίνησαν. Για περισσότερες πληροφορίες, προϋποθέσεις και δηλώσεις συμμετοχής οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκεφτούν το σύνδεσμο εδώ.
