Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης γράφει γα το αριστούργημα του Λαρς φον Τρίερ «Χορεύοντας στο σκοτάδι», το οποίο μεταφέρει στην σκηνή του Vault (17/12), και μας εξηγεί γιατί το να ανεβάσεις μιούζικαλ σε μια μικρή σκηνή αποτελεί μεγάλο δημιουργικό στοίχημα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαστε στο Vault με μια κινηματογραφική ταινία. Πέρα από τα αμιγώς θεατρικά κείμενα, ο κινηματογράφος και η λογοτεχνία αποτελούν ανεξάντλητη πηγή για όλους τους δημιουργούς. Ειδικά όταν αγαπάς τον κινηματογράφο. Η αρχή είχε γίνει με το «Bent» το 2012 και ακολούθησε το «Marvin’s room» (τρεις υποψηφιότητες στα Βραβεία Κοινού του «α» το 2015).
Μόνο που σε εκείνες τις περιπτώσεις προϋπήρχε το θεατρικό κείμενο. Στο «Χορεύοντας στο σκοτάδι» πήραμε τη διασκευή του Πάτρικ Ελσουέρθ και ύστερα από δραματουργική επεξεργασία καταλήξαμε στο δικό μας κείμενο, που ολοκληρώθηκε από τη μουσική και τα τραγούδια του Μάνου Αντωνιάδη και τους στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Η μεγαλύτερη πρόκληση του συγκεκριμένου εγχειρήματος ήταν στο να ανεβεί σε μια τόσο μικρή σκηνή, όπως αυτή του Vault, ένα μιούζικαλ με δέκα νέα τραγούδια και χορογραφίες! Με εννέα ερμηνευτές, μάλιστα, που μπορούν να υποστηρίξουν άψογα αυτό το είδος.
Το «Χορεύοντας στο σκοτάδι» με κέρδισε από την πρώτη στιγμή λόγω του θέματος που πραγματεύεται, δηλαδή την ανιδιοτελή αγάπη της μάνας, η οποία φτάνει στην υπέρτατη θυσία για το μοναχοπαίδι της. Παράλληλα μιλάει και για τόσα άλλα πράγματα: τη μετανάστευση, το σωφρονιστικό-δικαστικό σύστημα, το ρατσισμό, τη διαφορετικότητα, τη φιλία, τον έρωτα... Και κάπως έτσι ο οραματιστής, απρόβλεπτος, παρορμητικός, δογματικός και πρωτοπόρος καλλιτέχνης Τρίερ δημιουργεί την εκπληκτική αντιηρωίδα του Σέλμα. Μια ανύπαντρη μητέρα, μετανάστρια, που σταδιακά χάνει το φως της, αγράμματη, αθώα, τίμια, πάντα αληθινή και ειλικρινής, που βρίσκεται σε έναν κόσμο άγριο και σκληρό. Μια γυναίκα που ζει και ονειρεύεται μέσα από τον κινηματογράφο, μέσα από τα μιούζικαλ.
Και ο ανατρεπτικός δημιουργός φτιάχνει ένα μοναδικό, ιδιότυπο μιούζικαλ, το οποίο αποδομεί το είδος με το δικό του μαγικό τρόπο. Έπειτα από 5 μήνες προβών είμαστε έτοιμοι για τη δική μας εκδοχή πάνω στη σκληρή, βαθιά συγκινητική μα τόσο ανθρώπινη ταινία του Λαρς φον Τρίερ...
Περισσότερες πληροφορίες
Χορεύοντας στο σκοτάδι
Βασιμένη στον ομώνυμη ταινία του Λαρς φον Τρίερ, η παράσταση παρακολουθεί την αυτοθυσία μιας μητέρας, σχεδόν τυφλής μετανάστριας στις ΗΠΑ του 1964, για να σώσει το παιδί της.
