
Κάθε βράδυ πυρετός
Ο Γιώργος Τσαλίκης φέτος θα τη βγάλει «εμπύρετος»: χωρίς να ξεχάσει την πίστα του «Fever», ανεβαίνει και στο πάλκο για να πρωταγωνιστήσει στη θεατρική διασκευή του πασίγνωστου «Saturday Night Fever». Η συμπαραγωγή των επιχειρήσεων Λιβαδά και της Robert Stigwood Productions ξεκινά στις 17/11.

πλούσια διεθνής παραγωγή του θρυλικού «Πυρετός το Σαββατόβραδο», που πρωτογνωρίσαμε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Τζον Τραβόλτα, σήμαινε εντατικές πρόβες από τον Ιούλιο για την ελληνική ομάδα, όπως μας αποκαλύπτει ο πρωταγωνιστής της παράστασης Γιώργος Τσαλίκης, ο οποίος αναλαμβάνει να ερμηνεύσει το ρόλο του βασιλιά της ντισκοπίστας Τόνι Μανέρο. Για να καταλήξει: «Αν και όλη αυτή την περίοδο δούλευα εντατικά για τις νυχτερινές εμφανίσεις μου στο ‘’Fever’’, για τη νέα μου δισκογραφική δουλειά ‘’Πυρετός’’, που μόλις κυκλοφόρησε από τη Universal Music, αλλά και για τη συνεργασία μου με τη Walt Disney Productions, όπου χάρισα τη φωνή μου στο βασικό ήρωα της νέας animation ταινίας ‘’Το κοτοπουλάκι’’, τα έδωσα όλα!». Η απόφασή σας να πρωταγωνιστήσετε σε μιούζικαλ είναι ένα νέο στοίχημα;
Δεν μου αρέσουν τα στοιχήματα, ούτε ο τζόγος. Ήταν μια απόφαση που ήρθε έπειτα από πάρα πολλή σκέψη και μεγάλο προβληματισμό - και ο Λάκης Λαζόπουλος μου έδωσε την τελική ώθηση. Μου έλεγε ότι η έκφραση, στη δική μου περίπτωση δεν περιορίζεται μόνο στο τραγούδι, έχει να κάνει και με την κινησιολογία αλλά και με το λόγο. Είπα το «ναι» και όταν πήγα στο Λονδίνο και είδα την παράσταση κατάλαβα ότι θα έπρεπε να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Αυτό όμως που με έκανε να πιστέψω ακόμα πιο πολύ στο νέο μου άνοιγμα ήταν η παρότρυνση των Άγγλων, οι οποίοι μου δήλωσαν ότι αν δεν πίστευαν ότι θα τα καταφέρω, θα είχαν φύγει με το πρώτο αεροπλάνο.
Αντιμετωπίσατε πολλές δυσκολίες στις πρόβες;Βρήκα τρομερές δυσκολίες. Όλα έπρεπε να λειτουργούν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι, που αν χάσεις δευτερόλεπτο χάνεται η ροή όλης της δουλειάς. Τα πράγματα δεν λειτουργούν όπως στην πίστα που με πλαισιώνει ένα μπαλέτο, εδώ είμαστε όλοι συμπρωταγωνιστές. Η Αγγλίδα σκηνοθέτις-χορογράφος Arlene Phillips και οι συνεργάτες της ήταν αμείλικτοι όσον αφορά την ακρίβεια του χρόνου και τον εντατικό ρυθμό δουλειάς. Χρειάστηκε να δώσω το μάξιμουμ της ενέργειας, σε αντίθεση με τα μπουζούκια. Εκεί, στις πρόβες είμαστε όλοι πιο χαλαροί και περιμένουμε τη βραδιά της πρεμιέρας για να τα δώσουμε όλα. Στο θέατρο όμως είναι τελείως διαφορετικά. Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ να φτάσω τα στάνταρτ του πρωταγωνιστή του Λονδίνου και ευτυχώς μέσα από τη δίμηνη οντισιόν προέκυψε και ένα δυνατό καστ 30 καλλιτεχνών που πρωταγωνιστούν μαζί μου.
Αισθανθήκατε κάποια στιγμή φόβο;Στην αρχή είχα ένα φόβο για την απόδοση των στίχων στα ελληνικά, για το πώς θα ακούγονταν τα θρυλικά τραγούδια των Bee Gees, όμως η Ναταλία Γερμανού που τους έγραψε έκανε άψογη δουλειά.
Ποια κοινά έχετε με τον Τόνι;Ο Τόνι Μανέρο είναι ένα δεκαεννιάχρονο αγόρι που έχει φιλοδοξίες, φλερτάρει ασύστολα, ερωτεύεται, αγαπάει τη ζωή, δεν θέλει τα ναρκωτικά και έχει ένα natural high από το χορό. Όπως κι εγώ, είναι ένας άνθρωπος που κάνει πάρα πολλά πράγματα, ονειρεύεται, εκφράζεται μέσα από το χορό, προσπαθεί να βρει τη χρυσή τομή επικοινωνίας με τους ανθρώπους γύρω του αλλά και την ενέργεια σε πράγματα φυσικά, λέει όχι σε υποκατάστατα. Είναι ένα πρόσωπο που μπορώ πολύ εύκολα να ταυτιστώ μαζί του γιατί είναι αισιόδοξος, χαρούμενος και πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει. Βέβαια το δικό μου lifestyle είναι πολύ διαφορετικό, εγώ έχω παιδιά, οικογένεια, ενώ εκείνος δεν έχει... Και η εποχή πάντως όπου εκτυλίσσεται το έργο μοιάζει με τη δική μας. Μεταφέρει τη δροσιά των νέων, που μπορεί να είναι υπερβολικοί στις αντιδράσεις τους, αλλά τα βιώνουν όλα στο μάξιμουμ.
Θα ακολουθήσουν κι άλλα βήματά σας στο θέατρο;Σίγουρα, γιατί μ' αρέσει πολύ και γιατί πιστεύω ότι ο κόσμος θέλει νέες προτάσεις. Αυτή η διεθνής παραγωγή, που έχει ταξιδέψει σε δεκαοχτώ χώρες, είναι κάτι νέο για τα ελληνικά δεδομένα. Νιώθω ότι ανοίγουμε μία άλλη πόρτα στο νεότερο κοινό, το οποίο αξίζει να δει ότι μπορεί να τους φτιάξει ένα θέαμα κι ας μην υπάρχει η μπουκάλα το ουίσκι στο τραπέζι. Προσέξτε, δεν αποποιούμαι την πίστα: μετά το θέατρο μπορεί να πάμε και στο «Fever» να τραγουδήσουμε και να περάσουμε μια χαρά. Μπορείς να τη βρεις και εξίμισι με οχτώμισι στην απογευματινή του θεάτρου Βέμπο, μπορείς να περάσεις πραγματικά καλά και να πάρεις ενέργεια.
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣΤη μετάφραση έκανε η Ζάννα Αρμάου, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Δέσποινας Βολίδη και η επιμέλεια των χορογραφιών του Leon Alderton. Η μουσική διδασκαλία είναι του Γιώργου Νιάρχου και η διεύθυνση ορχήστρας του Γιώργου Θεοδοσιάδη.
Μαρία Κρύουmkriou@athinorama.gr INFO
Θέατρο Βέμπο, Καρόλου 18, 2105229519.