Η Διδώ Σωτηρίου, που έφυγε σαν σήμερα (23/9) πριν είκοσι χρόνια, θεωρείται από τα σημαντικότερα ονόματα της μεταπολεμικής ελληνικής πεζογραφίας. Είναι γνωστή κυρίως για το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημά της "Ματωμένα Χώματα".
Το συγγραφικό της έργο
Στη συγγραφή, η Διδώ Σωτηρίου στράφηκε σε ηλικία 50 ετών. Η Σωτηρίου επικεντρώθηκε σε θέματα όπως η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η κοινωνική δικαιοσύνη, οι πολιτικοί και κοινωνικοί αγώνες των λαϊκών τάξεων, και οι συνέπειες του πολέμου και του φασισμού. Η γραφή της ήταν ανθρωποκεντρική, προσηλωμένη στις ιστορίες απλών ανθρώπων, ενώ τα έργα της αντικατοπτρίζουν την αγάπη της για την ειρήνη και την ελευθερία.
Ένα από τα πιο γνωστά βιβλία της είναι "Ματωμένα Χώματα" (1962), το οποίο θεωρείται από τα αριστουργήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Το έργο αυτό αποτελεί ένα είδος συλλογικής μνήμης των προσφύγων της Μικρασίας, καταγράφοντας τις εμπειρίες τους από τον πόλεμο, την καταστροφή και την προσφυγιά. Άλλα γνωστά της έργα είναι το "Οι νεκροί περιμένουν" (1959) - το πρώτο της μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 1959 - και το "Κατεδαφιζόμεθα" (1982).
Βραβεία και διακρίσεις
Η Διδώ Σωτηρίου τιμήθηκε με σημαντικές διακρίσεις για τη συμβολή της στη λογοτεχνία και την ανάδειξη της πολιτισμικής διαφορετικότητας. Το 2001, η Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων καθιέρωσε το βραβείο "Διδώ Σωτηρίου", το οποίο απονέμεται σε συγγραφείς, Έλληνες ή ξένους, που με το έργο τους προάγουν την επικοινωνία των λαών και πολιτισμών. Προς τιμήν της, επίσης, πολλές οδοί, σχολεία και βιβλιοθήκες στην Ελλάδα φέρουν το όνομά της, τιμώντας την προσφορά της στον πολιτισμό και τη λογοτεχνία.
Διαβάστε Επίσης
Δημοσιογραφική καριέρα
Το 1936 άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος, συνεργαζόμενη με διάφορα έντυπα και το περιοδικό "Νέος Κόσμος της Γυναίκας" στο Παρίσι. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση μέσω του αντιστασιακού Τύπου και το 1944 ανέλαβε καθήκοντα αρχισυντάκτριας στον "Ριζοσπάστη". Το 1945 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο ιδρυτικό συνέδριο της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών, ενώ το 1947 διαγράφηκε από το ΚΚΕ. Μετά τον Εμφύλιο, συνεργάστηκε με το περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης, την εφημερίδα Αυγή με το ψευδώνυμο "Σοφία Δέλτα" και διετέλεσε αρχισυντάκτρια στο περιοδικό Γυναίκα.
Διαβάστε Επίσης
