Topa

Είναι ένα από τα πιο σφιχταγκαλιασμένα από τον κόσμο openings της σεζόν το "¡Topa!” κι όχι άδικα: το κρητισπανικό καφενείο της Κυψέλης, που φέρει την υπογραφή της ομάδας του "Oinoscent", τσεκάρει όλα τα σωστά κουτάκια για να γίνει άμεσο σουξέ. Ξεκινά από την casual ατμόσφαιρα και την επιμελώς ατημέλητη αισθητική (σκεφτείτε παλιό μωσαϊκό, πατιναρισμένο ξύλο, περίεργα πλακάκια, καρέκλες καφενείου, καθρέφτες και σκρίνια "της γιαγιάς" κ.ο.κ.), συνεχίζει με τιμολογιακή πολιτική τόσο χαλαρή όσο κι η αύρα του, και δένει το σύνολο το όλον με ένα ακατανίκητο φαγοποτικό concept, που συνδυάζει κρητική κουζίνα, βάσκικα tapas και δουλεμένη λίστα κρασιών, ενισχυμένη από το φόκους της μπάρας στην after office γοητεία του βερμούτ.

Ταιριαστό με την περιοχή και την εποχή, το "!Topa!” ("Γεια μας!" στα βάσκικα) εκπέμπει το χαλαρό feeling που αποπνέει η Κυψέλη, μια γειτονιά που ζει το καλοκαίρι στους δρόμους της, στη Φωκίωνος Νέγρη με τις μυρωδιές "legalize it” στον αέρα, με τις δερμάτινες θήκες για στριφτά στα παγκάκια και τα τραπέζια των καφέ, με το πολύχρωμο crowd στον πεζόδρομο, να αψηφά τα 40άρια που ναρκώνουν την (υπόλοιπη) πόλη.

Αυτόν τον πεζόδρομο χαζεύει το γωνιακό spot του "!Topa!”, με τραπεζάκια έξω όπου κορίτσια με ρούχα από θριφτάδικα, μακριά κρεμαστά στο λαιμό και Birckenstock απ’ τις ορθόδοξες, τις δερμάτινες, όχι τίποτα πλαστικές μοντερνιές, κάθονται πλάι σε αγόρια με χαβανέζικα prints στα μπλουζάκια τους, μακριά τζιν σορτς και αθλητικά με ψηλές κάλτσες στα πόδια. Στη μέσα σάλα "ο χώρος κλιματίζεται" και συγκεντρώνει κόσμο πιο καλομαθημένο, απ’ αυτόν που έχει αφήσει πίσω του τα χρόνια του camping πια και προσέχει λίγο παραπάνω τις τσακίσεις όταν σιδερώνει το πουκάμισο, όλοι όμως έχουν κοινό σημείο την ανάγκη για την αγαπησιάρικη αύρα αυτού του ελληνο-ισπανικού καφενείου.

Όπως διαπιστώσαμε το απόγευμα Τετάρτης που βρήκαμε κατάμεστο μαγαζί, η κρητική κουζίνα λειτουργεί εδώ περισσότερο σα τυράκι: είναι μια ζώνη ασφάλειας που έχει σκαρώσει ο Χανιώτης σεφ Γιάννης Τσικουδάκης για να δελεάσει τους επισκέπτες του, κι ύστερα να τους παραινέσει να ξανοιχτούν στα πιο περιπετειώδη πελάγη της ισπανικής χαλαροφαγίας, μέσα από πιάτα που άλλοτε βάζουν τις δυο γαστρονομικές σχολές πλάι – πλάι, κι άλλοτε τις μπλέκουν στο ίδιο πιάτο, δείχνοντας πως Κρήτη και Βασκωνία, δυο από τις πιο περήφανες περιοχές της Μεσογείου, έχουν πολλά περισσότερα να τις ενώνουν απ’ όσα φανταζόμασταν.

Ο "γαύρος στο τετράγωνο", είναι μια χαρακτηριστική τέτοια περίσταση: γαύρος μαρινάτος ελληνικός, με κρουστό δάγκωμα και ορεκτική λεμονάτη οξύτητα, πλάι σε βουτυρένια στη μπουκιά, βαθιά στη γεύση και κοφτερή στο αλάτι της ισπανική ατζούγια ωρίμανσης, που βάζουν σε διάλογο, χορό κι αγκάλιασμα τις θαλασσινές παραδόσεις Ελλάδας κι Ισπανίας. Θα βρείτε πως ταιριάζει πολύ με το τραγανό ισπανικό ψωμάκι με τριμμένη ελληνική ντομάτα, που υπάρχει επίσης στην ενότητα των ορεκτικών, αφού με τα ψαράκια ξαπλωμένα από πάνω, φτιάχνει μεζέ περιωπής. Λίγο πιο κάτω, δε, υπάρχει και παστός τόνος με αμύγδαλα: βάλτε τον κι αυτόν κοντά, με τα καπνιστά αρώματα και δαγκώματα που θυμίζουν αυγοτάραχο, κι έχετε φτιάξει μια pintxos πανδαισία ιδανική για να συνοδεύσετε τους ταμπεραμεντόζους μιλήτες που θα δείτε στον κατάλογο των ποτών.

Signature πιάτο στον κατάλογο του "!Topa!” (κι άκρως Instagram-ικό), είναι η τορτίγια Bilbao: η κλασική βάσκικη (ή μήπως κρητική;) ομελέτα με την τριμμένη πατάτα, που εδώ έχει και κρεμμύδι για έξτρα ζουμερή καρδιά, αν και θα προτιμούσαμε να χρωστούσε τη χυμώδη μπουκιά της περισσότερο στο πιο ζουμερό αυγό της. Δοκιμάστε την όπως και να ‘χει, είναι αφράτη και εκφραστική, όμως προς θεού μην προσπεράσετε τις κροκέτες ημέρας! Γίνονται, όπως στα βάσκικα ταβερνάκια, με τα βρισκούμενα της κουζίνας, που μπορεί να είναι φύρες από ψάρια, μπορεί περισσεύματα από τυριά κι αλλαντικά: σήμερα είναι ρετάλια από Cecina, που δίνει καπνιστά αρώματα στην αφράτη γέμιση από μπεσαμέλ, αγκαλιασμένη από τραγανή κι ανάλαφρη κρούστα που δύσκολα βρίσκεις πλέον στην Αθήνα.

Προχωρώντας στα μαγειρευτά του μενού, ιντριγκαδόρικα μας φάνηκαν τα ρεβύθια με μύδια και sobrassada: αποδείχθηκε ένα νόστιμο surf n soil ταίριασμα με ρουστίκ και comfort στρογγυλάδα, που ισορροπεί ωραία τη νοστιμιά του οικείου και του εξωτικού, κυρίως χάρη στη βαθιά νοστιμάδα που δίνει το μαλακό μαγιορκέζικο αλλαντικό με τη μετρημένη κάψα. Εννοείται, βέβαια, ότι δεν μας άφησε αδιάφορους ούτε το τσιγαριαστό αρνάκι που σιγομαγειρεύει ο σεφ στο κρητικό ελαιόλαδο, κι έρχεται με αρκετά καλό μέλωμα, και με τα ζωηρά αρώματα από τα βότανά του να δείχνουν ότι ο Τσικουδάκης έχει όλες τις σωστές γευστικές μνήμες της πατρίδας του στη μαγειρική φαρέτρα του.

Κρεατοφαγικό φινάλε γράψαμε με την pluma Μαύρου Χοίρου ψημένη στην πλάκα. Πρόκειται για φιλέτο από τον ώμο του προορισμένου για αλλαντικά χοιρινού, ένα ζώο καλοζωισμένο και καθαρό  αρκετά ώστε να μπορεί να αποτολμηθεί και σε medium rare ψήσιμο, κι αυτό του πάει πολύ, αφού κρατάει αφράτο το δάγκωμα μέσα από την ωραία καραμελωμένη κρούστα του εξωτερικού του. Θα του πήγαινε ακόμη περισσότερο μια δαντελένια σφακιανή πιτούλα στο πλάι, να σε καλεί για ένα fusion τυλιχτό - το ρίξαμε σαν ιδέα και, ποιος ξέρει, ίσως το δούμε να τρυπώνει στο μενού μελλοντικά.

Αυτό που τρύπωσε, πάντως, κατευθείαν στην καρδιά μας, ήταν το Cheesecake Topa: κάτι ανάμεσα σε παριζιάνικη flan και πολύ φίνα εκδοχή της γαλατόπιτας, με τη μεταλλική, υπόγλυκη νοστιμιά του πετιμεζιού που το γαρνίρει, να ανεβάζει στροφές στα όξινα κρητικά τυριά που έχει για βάση του, αυτό εδώ το cheesecake είναι τόσο φινετσάτο που θα σας φέρει από μόνο του πίσω, ξανά και ξανά.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 09/07.

¡TOPA!, Φωκίωνος Νέγρη 43, Κυψέλη, 210 8660889. Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη – Σάββατο 10πμ - 01πμ, Κυρ. 10πμ – 6μμ. Τιμή: €15 – 35 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους. Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι.