Σημείο των καιρών, μάλλον, και αυτό. Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Erik Wolpaw (σχεδιαστής πρωτότυπων concept για games που συνεργάστηκε με τη Valve πρόσφατα για το πολυβραβευμένο Portal του The Orange Box) υποστήριξε με σειρά επιχειρημάτων μία ανάγκη που έχει συζητηθεί στο παρελθόν, αλλά ποτέ εν τέλει εξερευνηθεί ικανοποιητικά: τα games που είναι μικρότερα σε χρονική διάρκεια, περισσότερο "συμπαγή" ως προς τις συγκινήσεις που προσφέρουν και "αυτόνομα" ως προς την ενδεδειγμένη δομή του "αρχή-μέση-τέλος". Η ανάγκη έχει προέλθει από τον ολοένα και μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας των gamers (οι οποίοι έχουν πολύ συχνά πια υποχρεώσεις ενηλίκων, ευθύνες και αντίστοιχα μειωμένο διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο), αλλά και από την συνεχή διαπίστωση ότι το μεγαλύτερο ποσοστό πια των gamers ούτε καν πλησιάζει στο να ολοκληρώνει οποιονδήποτε τίτλο με τον οποίο ασχολείται.
Ζήτημα χρόνου ήταν, φυσικά, να ξανατεθεί το ζήτημα. Οι gamers 12-18 ετών που έχουν το χρόνο να ασχοληθούν με... έπη διάρκειας 40, 50 ή 80 ωρών αποτελούν πια μειονότητα σε σχέση με εκείνους που, από τα 18 και μετά, υποχρεούνται να αφιερώσουν χρόνο σε σπουδές, δουλειά ή και τα δύο (για να μην αναφέρουμε τη δική τους οικογένεια...) και κατά συνέπεια μέχρι 5 ή 6 ώρες την εβδομάδα μπορούν να διαθέσουν. Όλοι γνωρίζουμε gamers σαν αυτούς, που δεν είναι... "casual", αγαπούν τα "παραδοσιακά" games όσο και οι "hardcore", αλλά πολύ απλά δεν έχουν ούτε την πολυτέλεια για "μαραθώνιους" των 7 ή 8 ωρών ούτε τη διάθεση πλέον για... ξενύχτι μπροστά στην οθόνη.
Το ενδιαφέρον στοιχείο σε όλα αυτά δεν είναι άλλο από την (ευτυχή) χρονική συγκυρία των απόψεων του Wolpaw. Η αγορά του gaming διέρχεται ούτως ή άλλως το τελευταίο 18μηνο αλλαγές ως προς τον τρόπο λειτουργίας της και ως προς τα μοντέλα διανομής περιερχομένου που αξιοποιεί. Με την απροβλημάτιστη πια λειτουργία του PlayStation Network και του Xbox Live, καθώς και τη μεγάλη επιτυχία των υπηρεσιών Steam και Xbox Live Arcade, οι συνθήκες είναι ευνοϊκότερες από ποτέ για την κυκλοφορία είτε αυτόνομων τίτλων διάρκειας 5-6 ωρών το πολύ, είτε τίτλων σε "επεισόδια" αντίστοιχης διάρκειας (και στις δύο περιπτώσεις πάντοτε με το αντίστοιχα χαμηλότερο κόστος). Αν οι δημιουργοί των games επικεντρωθούν στην ποιότητα της ψυχαγωγικής εμπειρίας και όχι στην ποσότητα, και αρχίσουν να διοχετεύουν ενέργεια και πόρους στην ανάπτυξη τέτοιων τίτλων, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ανακαλύψουν πολύ μεγάλα κέρδη σε αυτό το ανεκμετάλλευτο τμήμα της αγοράς. Σημάδια υπάρχουν ήδη. Ας τα ακολουθήσουν!
