Οι κριτικοί του Λος Άντζελες ψηφίζουν Χαμαγκούτσι και Κάμπιον

Άλλο ένα σημαντικό βραβείο για το «Drive my Car» και την «Εξουσία του Σκύλου», δυο ταινίες που έχουν ανεβάσει κατακόρυφα τις οσκαρικές μετοχές τους.

Drive_my_car5

Μετά την ένωση κριτικών της Νέας Υόρκης, αυτή του Λος Άντζελες διατηρεί το μεγαλύτερο κύρος στις ΗΠΑ, δίνοντας κάθε Δεκέμβριο με τα βραβεία της ισχυρό στίγμα για τις ετήσιες προτιμήσεις όσων γράφουν επαγγελματικά κινηματογραφική κριτική. Φέτος είναι μια από τις σπάνιες φορές που οι δυο ενώσεις συνέπεσαν στα βραβεία καλύτερης ταινίας ("Drive my Car" του Ριοσούκε Χαμαγκούτσι) και σκηνοθεσίας (Τζέιν Κάμπιον για την "Εξουσία του Σκύλου"), στην ίδια ρότα με πολλούς συναδέλφους τους (Βοστόνη, Σικάγο). Οι εφτά υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες ενισχύουν την οσκαρική δυναμική της "Εξουσίας του Σκύλου", η οποία είναι πλέον σε θέση ισχυρού φαβορί, ενώ το γιαπωνέζικο "Drive my Car" εκκινεί την κούρσα από μειονεκτική θέση λόγω γλώσσας, αν και μετά τα "Παράσιτα" όλα πλέον μοιάζουν πιθανά.

Στις ερμηνείες υπάρχει ευρεία γκάμα επιλογών ανάμεσα στους κριτικούς, με αυτούς του Λος Άντζελες να επιλέγουν τους Σάιμον Ρεξ ("Red Rocket") και Πενέλοπε Κρουζ ("Παράλληλες Μητέρες") στους πρώτους ρόλους και τους Βενσάν Λιντόν ("Titane") και Κόντι Σμιτ-ΜακΦι ("Η Εξουσία του Σκύλου") στο β΄ αντρικό και Αριάνα ΝτεΜπόουζ ("West Side Story") στο β΄ γυναικείο. Ο Χαμαγκούτσι κέρδισε και το βραβείο σεναρίου, το "Summer of Soul" αυτό του μοντάζ και αναδείχτηκε, όπως αναμενόταν, καλύτερο ντοκιμαντέρ. Το "Flee", που δεν έχει χάσει διάκριση για animation, απέσπασε το βραβείο του κινουμένου σχεδίου, η "Μικρή Μαμά" της Σελίν Σιαμά ήταν η ξενόγλωσση ταινία της χρονιάς (η Γαλλία έχει υποβάλλει στα Όσκαρ το "Titane"), ενώ ως κορυφαία μουσική επιλέχτηκε αυτή του Αλμπέρτο Ιγκλέσιας για τις "Παράλληλες Μητέρες" και φωτογραφία εκείνη του Άρι Βέγκνερ για την "Εξουσία του Σκύλου".

h_exousia_tou_skylou10
"Η Εξουσία του Σκύλου"

Όλοι οι νικητές

Καλύτερη Ταινία: "Drive my Car"
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον ("Η Εξουσία του Σκύλου")
Σενάριο: Ριουσούκε Χαμαγκούτσι, Ταμακάσα Όε ("Drive my Car")
Α΄ Αντρικός Ρόλος: Σάιμον Ρεξ ("Red Rocket")
Α΄ Γυναικείος Ρόλος: Πενέλοπε Κρουζ ("Παράλληλες Μητέρες")
Β΄ Αντρικός Ρόλος: Βενσάν Λιντόν ("Titane"), Κόντι Σμιτ-ΜακΦι ("Η Εξουσία του Σκύλου")
Β΄ Γυναικείος Ρόλος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ ("West Side Story")
Μοντάζ: Τζόσουα Πϊρσον ("Summer of Soul")
Σκηνικά: Στιβ Σάκλαντ ("Barb and Star Go to Vista Del Mar")
Μουσική: Αλμπέρτο Ιγκλέσιας ("Παράλληλες Μητέρες")
Φωτογραφία: Άρι Βέγκνερ ("Η Εξουσία του Σκύλου")
Ξενόγλωσση Ταινία: "Μικρή Μαμά"
Ντοκιμαντέρ: "Summer of Soul"
Animation: "Flee"

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.