© Λεωνίδας Τούμπανος
Η διαδρομή που ξεκίνησε την περασμένη άνοιξη με sold out και συνεχίστηκε με θέρμη στα θερινά σινεμά φτάνοντας συνολικά τα 35.000 εισιτήρια, είναι έτοιμη να κάνει ακόμα μια στροφή. Η "Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς" του Γιάννη Οικονομίδη κυκλοφορεί διαδικτυακά από τις 25/12, δίνοντάς μας την κατάλληλη αφορμή για να μιλήσουμε με τους πρωταγωνιστές της ταινίας.
Διαβάστε αναλυτικά τις ημερομηνίες των διαδικτυακών προβολών και τις οδηγίες θέασης της ταινίας εδώ.
Θυμίζουμε πως η υπόθεση τοποθετείται στην ελληνική επαρχία, συγκεκριμένα στη Λαμία, όπου τα ερωτικά πάθη ανακατεύονται με τις αυτοκαταστροφικές τάσεις των ηρώων. Όλα ξεκινούν με το γάμο μιας γοητευτικής γυναίκας (Βίκυ Παπαδοπούλου) με έναν επιχειρηματία (Γιάννης Τσορτέκης), ο οποίος πάει εντελώς στραβά. Εκείνη αποφασίζει να τον εγκαταλείψει και να καταφύγει στον εραστή της (Βασίλης Μπισμπίκης), έναν πρώην λαϊκό τραγουδιστή, ο οποίος είναι τώρα ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου. Οι δυο τους καταφέρνουν να σμίξουν, όμως εκείνη εκτός από το να εγκαταλείψει τον άντρα της, του έχει κλέψει κι ένα εκατομμύριο ευρώ. Και ο επιχειρηματίας αποφασίζει να πάρει αιματηρή εκδίκηση...
Για την πραγματοποίηση της φωτογράφισης τηρήθηκαν όλοι οι προβλεπόμενοι υγειονομικοί κανονισμοί κατά του COVID-19.
Η "Μπαλάντα" βρήκε θερμή υποδοχή μόλις έκανε πρεμιέρα στα σινεμά και τώρα είναι έτοιμη να ξαναβρεί το κοινό της ψηφιακά. Πώς βιώσατε τη ζωηρή απήχηση της ταινίας και τι περιμένετε από την online κυκλοφορία της;
Βασίλης Μπισμπίκης: Προσωπικά πίστευα πως οι θεατές θα ανταποκριθούν στην "Μπαλάντα". Αυτό φάνηκε αμέσως από τα sold out την πρώτη εβδομάδα προβολών. Μετά ήρθε βίαια όλο αυτό που ζούμε και έσπασε τη φόρα της ταινίας. Αλλά ευτυχώς μας διέψευσε η συνέχεια, όταν πια η αποδοχή του κοινού στα θερινά σινεμά ήταν τεράστια. Επομένως, τηρουμένων των συνθηκών, είμαι χαρούμενος που η ταινία βρίσκει το δρόμο της για να τη δει ο κόσμος. Ανυπομονώ ειλικρινά να δω ποιες θα είναι οι αντιδράσεις.
Στάθης Σταμουλακάτος: Εγώ έπεσα μέσα στις προβλέψεις μου, το έλεγα πως η ταινία θα πάει πολύ καλά από όταν ο Γιάννης έκανε ακόμα το μοντάζ. Ήταν αντιληπτό από την πρώτη στιγμή που διάβασα το σενάριο, πως είχε φτιάξει κάτι τελείως διαφορετικό από όσα έχει γυρίσει ως τώρα. Ήταν ξεκάθαρα κάτι πιο προσβάσιμο.
Γιώργος Γιαννόπουλος: Για να χρησιμοποιήσω και μια έκφραση που θα έλεγε ο χαρακτήρας μου, η καύλα μας είναι μεγάλη που η ταινία βγαίνει έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Γι’ αυτό ευθύνεται και ο κόσμος ο οποίος μας έχει δείξει πόσο πολύ θέλει να τη δει.
Πώς είναι να δουλεύει ένας ηθοποιός με τον Γιάννη Οικονομίδη; Ξέρω, για παράδειγμα, πως αφιερώνει πολύ χρόνο στις πρόβες στις οποίες συχνά καλεί ηθοποιούς ακόμα κι αν δε θα δουλέψει μαζί τους μια σκηνή.
Στάθης Σταμουλακάτος: Αυτό είναι αλήθεια, κι εμένα με φώναζε για να παρακολουθώ πρόβες άλλων. Του αρέσει να βρίσκονται παρόντες κι οι υπόλοιποι ηθοποιοί, το αντιμετωπίζει ως έναν τρόπο δεσίματος μεταξύ μας.
Βασίλης Μπισμπίκης: Υπήρχε η ελευθερία να μην έρχονται μόνο ηθοποιοί. Μπορεί να ήταν συντελεστές ή φίλοι. Πάντως, μιας και αυτή ήταν η πρώτη μου συνεργασία με το Γιάννη, μου φάνηκε πολύ όμορφη. Σου αφήνει χώρο για να δημιουργείς, είναι πολύ δοτικός και γενναιόδωρος, δε σε χειρίζεται σα ρομποτάκι. Επίσης, έχει ως μπούσουλα το σενάριο, αλλά πάντα ακούει ιδέες που ενδεχομένως μπορεί να ενσωματώσει. Σε κάνει συν-δημιουργό.
Αντώνης Κοτζιάς: Ως μη ηθοποιός, μπορώ να πω ότι βίωσα την όλη εμπειρία σαν ένα είδος ψυχοθεραπείας. Γιατί ο Γιάννης, για να ξεκλειδώσει ανθρώπους σαν κι εμένα προσπαθεί να καταλάβει το μυαλό σου. Δημιουργεί τις συνθήκες έτσι ώστε να είσαι σε θέση να λες τα λόγια του χαρακτήρα σα να ήταν δικά σου.
Γιάννης Τσορτέκης: Ήταν μια ευτυχία για εμένα που συνεργάστηκα με μη ηθοποιούς. Χάρη στη συνύπαρξή μας δημιουργήθηκε μια πολύ ωραία θετική ενέργεια γύρω από την ταινία. Κάθε φορά που δουλεύουμε με τον Γιάννη ξεκινάμε από μια μηδενική βάση. Αυτό βοηθά όχι μόνο στην ανάπτυξη των ερμηνειών, αλλά εν προκειμένω στον τρόπο που η αγωνία ενός ανθρώπου που δεν έχει σχέση με την υποκριτική και ενός που έχει, μπορούν να δουλευτούν αφουγκράζοντας ο ένας τον άλλο.
Γιώργος Γιαννόπουλος: Ο Γιάννης ξέρει να ακούει, παίρνει συνεχώς πράγματα από τους ηθοποιούς και τα χειρίζεται με τον ιδανικό τρόπο. Αυτό είναι που τον κάνει μεγάλο καλλιτέχνη κατά την ταπεινή μου άποψη. Γιατί διαφορετικά δε θα είχαν γίνει viral τα κλιπ με εμένα να λέω την ατάκα "πώς τους πετσόκοψες" ή τώρα ο "σχεσάκιας". Προσφέρει τέτοια ελευθερία και στήνει έτσι τις πρόβες ώστε να υιοθετούμε τα λόγια των ρόλων μας. Ταυτόχρονα δουλεύουμε πολύ. Συγκεκριμένα για τη σκηνή με τον Βασίλη, δουλεύαμε κάθε βδομάδα για μέρες μέχρι να πετύχει.
Ωστόσο πώς προσεγγίζεται ένας ρόλος με τον οποίον μπορεί εσείς να μην έχετε καμία σχέση; Πόσω δε μάλλον για κάποιον που είναι μη ηθοποιός.
Αντώνης Κοτζιάς: Από τη μεριά μου, έχω την αίσθηση πως ο Γιάννης διαλέγει ανθρώπους στους οποίους βλέπει μια αλήθεια σε σχέση με εκείνο που θα τους ζητήσει να κάνουν. Προφανώς εγώ δεν είμαι γκάνγκστερ, αλλά ένα πολύ μικρό κομμάτι του εαυτού μου έχει ορισμένα συναφή χαρακτηριστικά, τα οποία ο Γιάννης θα ενισχύσει επί χίλια. Δεν υπαινίσσομαι πως με τη μέθοδό του θα μπορούσα να ενσαρκώσω οποιονδήποτε ρόλο. Εννοώ απλώς ότι στο πλαίσιο της συναναστροφής μας υπάρχει κάτι που έχει δει, το οποίο γνωρίζει πώς θα το φέρει στο προσκήνιο.
Στάθης Σταμουλακάτος: Έτσι κι αλλιώς δε θα σου ζητήσει ποτέ να κάνεις κάτι που δεν είσαι.
Γιάννης Τσορτέκης: Πράγματι, είναι πολύ δύσκολο αυτό. Κι είναι ο λόγος που δε θέτει ποτέ θέμα διαχωρισμού μεταξύ των ηθοποιών και των μη ηθοποιών.
Αντώνης Κοτζιάς: Αλήθεια είναι, δεν υπήρξε στιγμή που νιώσαμε ανταγωνιστικά ή μειονεκτικά απέναντι στους επαγγελματίες. Συνυπήρχαμε επί ίσοις όροις στη διαδικασία.
Βασίλης Μπισμπίκης: Να προσθέσω ακόμα πως δεν τίθεται ποτέ το θέμα "έλα να παίξεις τον γκάνγκστερ". Δεν καλείσαι να αναζητήσεις κάποιο ύφος. Σάμπως ξέρω, ας πούμε, πώς είναι οι λαϊκοί τραγουδιστές; Όμως στην ταινία ο Γιάννης με προτρέπει να βρω την αλήθεια του μέσα μου. Για εμένα αυτό είναι το κέρδος, γιατί έτσι οι ήρωες γίνονται πραγματικοί.
Σε συνέντευξη που μας έχει δώσει στο παρελθόν, έχει χαρακτηρίσει τους ήρωες της ταινίας "τρύπιους". Εσείς πώς θα τους περιγράφατε;
Γιάννης Τσορτέκης: Εάν είναι "τρύπιοι" ή όχι νομίζω εξαρτάται από το πώς τους βλέπει ο θεατής. Γιατί την ίδια στιγμή, κάθε χαρακτήρας είναι πυκνά γραμμένος, είναι συμπαγής. Ο καθένας από εμάς μέσα από το φέρσιμό του, εκδηλώνει με ακρίβεια ένα πλήρες περιβάλλον, χωρίς όμως αυτό να είναι προφανές τη στιγμή που συμβαίνει.
Βασίλης Μπισμπίκης: Ακριβώς, είναι τρισδιάστατοι χαρακτήρες, με πάθη, στόχους, προβλήματα. Εν τέλει, εάν για παράδειγμα ο θεατής νιώσει μια ματαιότητα από το γεγονός ότι το χρήμα έρχεται και διαλύει τα πάντα, εκεί ναι, μπορεί να βρεθεί το "τρύπιο" της ιστορίας.
Κύριε Γιαννόπουλε έχετε εμπειρία στο τραγούδι και εκτός της ταινίας. Μετά όμως την επιτυχία της "Τρύπιας Καρδιάς", να περιμένουμε δίσκο σύντομα;
Γιώργος Γιαννόπουλος: Έκατσε ωραία η συγκυρία με το τραγούδι, έκαναν πολύ καλή δουλειά ο Ηλίας Φιλίππου και ο Harry K. Είναι ένα κομμάτι που θα μπορούσε να γίνει και σουξέ, ο Φιλίππου ειδικά έχει τέτοιο ταλέντο. Ωστόσο ο στόχος της ταινίας ήταν άλλος, δεν εξαρτιόταν από το συγκεκριμένο τραγούδι, για αυτό και δεν μπαίνει σε πρώτο πλάνο.
Έχω κάνει μεροκάματο διαρκείας στο τραγούδι, αυτό που φαίνεται στην ταινία είναι ένα πολύ μικρό δείγμα. Βέβαια τώρα μου θύμισες μια εποχή παλιά που τραγουδούσα σε σκυλάδικο στην Κω. Τότε έβγαινα πέντε το πρωί, ήταν η ώρα που το μαγαζί έμοιαζε περισσότερο με μαχαιράδικο, παρά με σκυλάδικο. Φεύγαμε από εκεί σκέψου δώδεκα το μεσημέρι. Οπότε τις συνθήκες τις γνωρίζω καλά.
