Τα παιδιά μαθαίνουν για την εξουσία στο αντιπολεμικό έργο "Ματίας ο Πρώτος"

Ο μικρός "Ματίας" συγκαλεί υπουργικό συμβούλιο, καθώς ως μοναδικός διάδοχος του θρόνου, μετά την απώλεια των γονιών του, στέφεται ο νεότερος βασιλιάς στην ιστορία!
Όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον παραλογισμό του πολέμου, αλλά και όλου του κόσμου
που του παραδόθηκε από τους ενήλικες, θα ανατρέψει τα πάντα, δίνοντας την εξουσία
στα παιδιά. Έτσι, τώρα πια, οι ρόλοι αντιστρέφονται! "Τα παιδιά στην εξουσία, οι μεγάλοι στα θρανία"! Ο πόλεμος σταματά, οι αδικίες τελειώνουν, το πολίτευμα αλλάζει, όμως μια σειρά από τρομερά ευτράπελα ξεκινούν και η "Παιδοκρατία” δοκιμάζεται… Για πόσο όμως;

Ο "Ματίας ο Πρώτος", το θεατρικό έργο για παιδιά, που η Άλκη Ζέη παρουσίασε στο ελληνικό κοινό χρόνια πριν (διασκευάζοντας το ομώνυμο έργο του Πολωνού παιδαγωγού και παιδιάτρου Γιάνους Κόρτσακ), αποδίδει παιχνιδιάρικα και εύστοχα τον βασικό προβληματισμό: Τα παιδιά γνωρίζουν τι σημαίνει εξουσία; Αυτή τη διασκευή χρησιμοποίησε η Μαρία Σαββίδου για την παράσταση που παρουσιάζει στο θέατρο Αλίκη (από 13/10).  Οι ηθοποιοί Πάρης Αλεξανδρόπουλος, Καλλιόπη Ανταμπούφη, Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Γιώργος Γκίντζος, Ανδρέας Λαμπρόπουλος, Άννα Λουιζίδη, Δημήτρης Οικονομίδης, Μαριάμ Ρουχάτζε ανέλαβαν να ζωντανέψουν την ιστορία στη σκηνή και να μας κάνουν να σκεφτούμε μήπως ένας κόσμος που θα διοικείται από παιδιά ή μέσα από την παιδική λογική έχει πιθανότητες να είναι ένας καλύτερος;

Η σκηνοθέτρια Μαρία Σαββίδου αναφέρει στο σημείωμα της: "Σε έναν κόσμο όπου καθημερινά παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε έναν κόσμο γεμάτο βία, που φλέγεται από πολέμους, φοβάμαι πως έχουμε σταματήσει, όχι απλώς να αντιδρούμε, αλλά και να απορούμε. Ίσως, είναι καιρός να αναθυμηθούμε εκείνο το αρχικό, καθαρό μας βλέμμα για τον κόσμο, τους ανθρώπους και τη ζωή και να ανατρέξουμε στο πανίσχυρο "όπλο" που είχαμε κατά την παιδική μας ηλικία. Την απορία. Ο Ματίας απορεί με τον πόλεμο. Απορεί με την αδικία, την εξαπάτηση και τη βία, απορεί με όσα οι ενήλικες περιπλέκουν ή και αποδέχονται ως κανονικά. Απορεί και δοκιμάζει. Σε κάτι αποτυγχάνει, σε κάτι όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση, προσπαθεί και δοκιμάζει. Η Άλκη Ζέη και ο Γιάνους Κόρτσακ δεν ωραιοποιούν τα πράγματα, δεν περιγράφουν ουτοπίες, γράφουν θυμίζοντάς μας τις εναλλακτικές που έχουμε ως ανθρωπότητα και ως άνθρωποι. Γράφουν, έχοντας ενεργά τα άλλα "υπερόπλα" της παιδικής μας ηλικίας, την αθωότητα και τη φαντασία".