Λοιπόν, είναι Κλάδης και όχι Κλαδής ή Κλεάδης ή τέλος πάντων οτιδήποτε κοντινό σε κλαδιά, περικοκλάδες και εν γένει διδακτική ύλη του Γεωπονικού. Γεννήθηκα, μεγάλωσα, έζησα, ζω και θα ζω στην Αθήνα, όπως και ο πατέρας μου, όπως και ο παππούς μου, όπως και ο προπάππους μου, όπως και ο προπάππους του προπάππου μου κοκ – εδώ που τα λέμε, παίζει να είμαι και καθάριος απόγονος των αρχαίων αυτοχθόνων να ’ούμε. Από μικρός, αμπλαούμπλας, αναλύω τα πάντα σαν να μην υπάρχει αύριο, και όσο αυτό κάνει τους γύρω μου να σιχτιρίζουν άλλο τόσο χαροποιεί τον αρχισυντάκτη μου. Και κάπως έτσι φτάνουμε (τσουπ!) στο «αθηνόραμα», στο πρώτο επαγγελματικό βήμα των λιγοστών ενήλικων χρόνων μου, που για να μην είμαστε και αχάριστοι, δεν το λες και λίγο.