Η σχέση του θεάτρου με την ψυχανάλυση είναι μακρόχρονη και μάλιστα τον τελευταίο καιρό αναθερμάνθηκε στην Ελλάδα, είτε μέσα από μέσα από την αναλυτική προσέγγιση των ψυχικών διαδικασιών των χαρακτήρων, είτε ως θεματική, είτε ακόμα και στην εφαρμογή της θεατρικής πράξης, καταργώντας τα όρια ανάμεσα σε ηθοποιούς/θεραπευόμενους και κοινό και βάζοντας το θεατή σε μια διαδικασία αυτοανάλυσης. Η ομάδα Τόπι, θέλοντας να μιλήσει για το θέμα της ωρίμανσης και της συνειδητότητας, αναπαριστά μια συνεδρία με τη μέθοδο Γκεστάλτ. Οι προσωπικές τοποθετήσεις του θεραπευόμενου, τον οποίο υποδύεται ο Δημήτρης Πλειώνης, αναλύονται από τον πολύ ταιριαστό στο ρόλο του ψυχοθεραπευτή Στέλιο Ξανθουδάκη, με οδηγό τις διδακτικές ιστορίες-παραβολές που περιέχει το κείμενο του Αργεντινού ψυχολόγου και συγγραφέα Χόρχε Μπουκάι "Να σου πω μια ιστορία".
Ο λόγος που εκφέρουν οι δύο άνδρες ηθοποιοί και οι Μαλαματένια Γκότση και Δώρα Χουρσανίδου, απλός και κατανοητός, σαν να ακούμε τη διήγηση ενός παραμυθιού, αλλά και οι μέθοδοι του physical theater που υιοθετούν, μετατρέπουν τα ψυχολογικά τοπία σε θεατρικές εικόνες, ελαφραίνοντας την επίγευση της παράστασης και αποτυπώνοντας με ενδιαφέροντα τρόπο το σημείο στο οποίο διασταυρώνονται η θεατρική τέχνη και η τέχνη του ασυνειδήτου. Ωστόσο, η οπτική αυτή ενέχει στοιχεία πεζότητας, κι αυτό στερεί συνολικά από την παράσταση την ατμόσφαιρα.
Περισσότερες πληροφορίες
Να σου πω μια ιστορία
Το κοινό γίνεται συμμέτοχος μιας απρόσμενης κωμικής συνεδρίας, όπου οι ρόλοι θεραπευτή και θεραπευόμενου ανατρέπονται, στη δραματοποιημένη εκδοχή του ομώνυμου μπεστ σέλερ.
