Ανεβασμένοι ρυθμοί, ενέργεια, κέφι και χιούμορ σε αυτήν την πρώτη παρουσίαση ενός νέου έργου –μιας κωμωδίας που κινείται μεταξύ φάρσας και (πολιτικής) σάτιρας–, το οποίο ψυχαγωγεί μεν, αλλά δεν απογειώνεται.
Προορισμένο από γραφής του να παιχτεί από δύο ηθοποιούς που θα εναλλάσσονται σε πολλούς ρόλους, το νέο έργο που συνυπογράφουν ο Γιάννης Καλαβριανός («Γρανάδα», «Αβελάρδος και Ελοΐζα» κ.ά.) και η Μαρία Κοσκινά στηρίζεται καταρχήν σε αυτό το –κωμικό– εύρημα. Η τοποθέτηση της δράσης στην Ελλάδα του 1970, μεσούσης δηλαδή της δικτατορίας, είναι ακόμη ένα εργαλείο που χρησιμοποιούν οι δύο συγγραφείς για να εντείνουν την κωμική στόχευση, καθώς εκμεταλλεύονται το αισθητικό πλαίσιο της «κιτς ελληνικότητας», που χαρακτήρισε κατά κόρον την επταετία. Αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, χαρακτηρίζει και την όψη της παράστασης, που μεταχειρίζεται το κραυγαλέα κιτς ύφος (σκηνικά: Τίνα Τζόκα, κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα).
Παράλληλα η συγκεκριμένη χρονική περίοδος δίνει την ευκαιρία να διατυπωθούν αιχμές για την άκρατη πατριδοκαπηλία και την υπερφουσκωμένη ιδέα περί ελληνικής ανωτερότητας, θέματα που δεν έχουν πάψει να χαρακτηρίζουν τη δημόσια ζωή μέχρι τις μέρες μας. Θα πρέπει, πάντως, να ξεκαθαριστεί ότι το έργο δεν (φιλοδοξεί να) είναι πολιτικό· πρόκειται κυρίως για μια απενοχοποιημένη συγγραφική απόπειρα από έναν συγγραφέα που τα προηγούμενα έργα του κινούνταν σε δραματικά μονοπάτια. Δεν νομίζω επίσης ότι χρειάζεται να ανοίξει συζήτηση για το αν προβάλλεται διαστρεβλωμένα, επειδή παρουσιάζεται ανάλαφρα, μια μελανή σελίδα της ελληνικής Ιστορίας. Η κωμωδία χρησιμοποιεί τις πτυχές εκείνες ενός θέματος που την αφορά, χωρίς να ισχυρίζεται ότι το εξαντλεί.
Το στόρι απλό: ένα νεαρό ζευγάρι που αποφασίζει να μην περάσει το Πάσχα με το σόι στην Κέρκυρα, για να έχει επιτέλους κάποιες ιδιωτικές στιγμές, θα βρεθεί αντιμέτωπο με ένα σωρό απρόβλεπτες επισκέψεις και καταστάσεις. Από εδώ ξεκινούν το μπες-βγες προσώπων, τα μπλεξίματα και οι ανατροπές· αυτό στην παράσταση μεταφράζεται σε ανεβασμένους ρυθμούς και πολλή ενέργεια από τη Μαρία Κοσκινά και τον Γιώργο Γλάστρα, που ερμηνεύουν τρεις ρόλους ο καθένας, ενώ ταυτόχρονα αλλάζουν ρούχα, περούκες και τρόπο έκφρασης, εν ολίγοις δημιουργώντας επιτυχημένα κι εν ριπή οφθαλμού διαφορετικό τύπο κάθε φορά.
Διότι προφανώς δεν έχουμε να κάνουμε με ολοκληρωμένους χαρακτήρες, αλλά με μονοδιάστατους τύπους που γίνονται ακόμη πιο γραφικοί από το επιτηδευμένα «εξωτερικό» παίξιμο που χαρακτηρίζει την παράσταση· προφανώς πρόκειται για μια συνειδητή απόφαση, ώστε να προστεθεί ακόμη ένα κωμικό εργαλείο στη φαρέτρα της. Το αποτέλεσμα είναι διασκεδαστικό κι ευχάριστο, αν και δεν αποφεύγεται κάποιες φορές να δοθεί επί σκηνής μια αίσθηση κάπως τηλεοπτική.
ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Νέος Κόσμος, 2109212900. Διάρκεια: 70΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Κουμ κουάτ
Το αθώο ψέμα που λέει ένα ζευγάρι για να αποφύγει να κάνει ακόμη ένα Πάσχα στο χωριό, εν μέσω δικτατορίας, έχει τις πιο απρόβλεπτες συνέπειες.