3 λόγοι για να δείτε τον "Τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού"

Ο "Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού" είναι μία από τις sold out παραστάσεις της περσινής θεατρικής χρονιάς και επιστρέφει στο Γκλόρια από 5/10. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους αξίζει να την δείτε.

1. Ο αιρετικός Ντάριο Φο και το έργο του

Ο αιρετικός συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης Ντάριο Φο σφράγισε το ιταλικό θέατρο από τη δεκαετία του 1960 και δεν σταμάτησε να τα βάζει με το σύστημα, φτιάχνοντας κόσμους γεμάτους απρόοπτα, ήρωες που αγγίζουν τα όρια του παραλόγου και βάζουν φωτιά στη σκηνή σαν θεατρικός δυναμίτης. Η καταγγελτική σάτιρα του με τίτλο "Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού" μιλά για την αυθαιρεσία της εξουσίας το 1970. Την αφορμή έδωσε η ιστορία του καλλιτέχνη Πιέτρο Βαλπρέντα, ο οποίος φυλακίστηκε ως βομβιστής και αργότερα αποδείχτηκε ότι, στην πραγματικότητα, ήταν ένας μυστικός πράκτορας του ΝΑΤΟ αυτός που είχε τοποθετήσει τη βόμβα. Η μεγάλη απήχηση του θεάτρου του δεν βασίστηκε μόνο στην πολιτική δράση ή στην πολιτιστική παράδοση των θιάσων που κατά καιρούς εμψύχωνε ο ίδιος μαζί με τη σύντροφό του, στη σκηνή και τη ζωή, Φράνκα Ράμε, αλλά και στο ταλέντο του ως θεατρίνου. Έκανε τη φάρσα και την παντομίμα πανίσχυρα όπλα και, πιστεύοντας στη δύναμη της έκφρασης, ενθάρρυνε τους νεότερους ηθοποιούς να ενεργοποιήσουν το σώμα τους και να το χρησιμοποιήσουν με τρόπο που προκαλεί το θεατή.
 

2. Η ωραία συνομιλία του Γιάννη Κακλέα με τον Ντάριο Φο

Ο Γιάννης Κακλέας, σκηνοθέτης με αίσθηση του χιούμορ και του σκηνικού ρυθμού, ικανός να γεννά ευφάνταστα αλυσιδωτά ευρήματα στις παραστάσεις του –ιδιαίτερα όταν υπάρχουν κωμικές παρεξηγήσεις και απρόσμενες ανατροπές– δεν είχε σκηνοθετήσει ποτέ μέχρι πέρυσι έργο του Ντάριο Φο. Γεγονός μάλλον απρόσμενο, καθώς η σαρκαστική διεισδυτικότητα, η καταγγελτική διάθεση και η χιουμοριστική ματιά πάνω στην αλήθεια της ζωής, τα στοιχεία δηλαδή που χαρακτηρίζουν το έργο του Ιταλού νομπελίστα, ταιριάζουν γάντι στην αισθητική του σκηνοθέτη. Η πρώτη του σκηνοθεσία στο έργο του Ιταλού συγγραφέα μας πρόσφερε μια σπιντάτη ιλαροτραγωδία φιλτραρισμένη μέσα από την ιταλική λαϊκή παράδοση, αλλά και από σύγχρονες αναφορές. 

3. Παράσταση με ρυθμό και χιούμορ
 

Ο "Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού" έδωσε την αφορμή στον Γιάννη Κακλέα να συνεργαστεί για δεύτερη φορά με τον Πάνο Βλάχο, μετά τη θεατρική τους συνάντηση το περασμένο καλοκαίρι στον "Ορέστη". Στην παράσταση του θεάτρου Γκλόρια, ο Βλάχος ερμηνεύει ένα σχιζοφρενή που του αρέσει να υποδύεται διάφορα επαγγέλματα εξαπατώντας ανυποψίαστους πολίτες. Όταν κάποια στιγμή μπουκάρει σε ένα αστυνομικό τμήμα και μαθαίνει για την επικείμενη άφιξη ενός ανακριτή, αποφασίζει να παίξει ο ίδιος το ρόλο του και να εξετάσει την υπόθεση ενός αναρχικού βομβιστή. Μαζί με τους Φοίβο Ριμένα, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Κωνσταντίνο Μαγκλάρα, Στέλιο Πέτσο και Παναγιώτη Κατσώλη (αντικαθιστά τον Θοδωρή Σκυφτούλη) και τον μουσικό Βάιο Πράπα, παίζουν, χορεύουν και τραγουδούν με δαιμονική ενέργεια και καυστικό χιούμορ, διακωμωδώντας και ξορκίζοντας μια ζόρικη πραγματικότητα.

 

Σύμφωνα με την κριτικό του "α" Τώνια Καράογλου "ο Κακλέας εμπλούτισε το έργο, συνδέοντάς το με τις καταβολές της ιταλικής θεατρικής παράδοσης και την Κομέντια ντελ’ άρτε, που και ο ίδιος ο Φο διοχέτευε, έμμεσα ή άμεσα, στα έργα του. Έτσι, στηρίζει πάνω στον Πάνο Βλάχο, που αποδεικνύεται ένας πολυτάλαντος περφόρμερ, την ενσάρκωση ενός γελωτοποιού-παλιάτσου, περιπλανώμενου θεατρίνου και μουσικού, που διασχίζει τις εποχές και τους αιώνες". Η talk of the town παράσταση που ακολουθεί μία από τις πιο δημοφιλείς τάσεις της σεζόν προσελκύοντας την ίδια στιγμή κοινό κατά βάση νεαρής ηλικίας στην θεατρική πλατεία, επιστρέφει στη σκηνή του Θεάτρου Γκλόρια από 5 Οκτωβρίου.