Ελεάνα Γεωργούλη: "Γιατί να μυθεύεται κανείς από απόσταση και όχι όταν είναι ακόμη ζωντανός;"

Ελεάνα Γεωργούλη Γιώργος Καλφαμανώλης

Η δραστηριότητα και η άποψη που καταθέτει μέσα από τις επιλογές των έργων η Ελεάνα Γεωργούλη τράβηξε  την προσοχή μας. Μιλήσαμε μαζί της on και off the record για όσα ετοιμάζει. Γνωρίστε την.

Πού σε ξέρω;

Με ξέρεις ως δασκάλα της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης, από το βαριετέ "Ντοκουμέντο" που κάναμε με την απίστευτη αυτή ερμηνεύτρια, την Κάτια τη Γέρου, από την πολυετή θητεία μου στην Ομάδα Σημείο Μηδέν με τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο και φυσικά τον τεράστιο αυτό δημιουργό, τον Θόδωρο Τερζόπουλο που έδωσε στέγη και στήριξη στην ομάδα όλα αυτά τα χρόνια. Με ξέρεις και από τα "Κόκκινα τετράδια" που έγραψα κι σκηνοθέτησα στο θέατρο του Νέου Κόσμου και χαράξαν μια ωραία διαδρομή.

Πού αλλού σε βρίσκω; 

Με βρίσκεις στην Ιπποκράτους στη Δραματική του Τέχνης ανάμεσα στα κινούμενα σώματα των παιδιών. Από την πρόβα στα Πετράλωνα, στην πρόβα στο Κεραμικό, από εκεί στην Φρυνίχου και στο ΕΛΕΡ και τα απογεύματα να κυνηγώ μια μπάλα και τον γιο μου στην πλατεία Νέας Σμύρνης, στο πάρκο του Νιάρχου, στο Φλοίσβο.

Πες μου κάτι για το θέατρο

Είναι μια φράση του Antonin Artaud που αγαπώ βαθιά. Τον μελέτησα στη διατριβή μου, κι ακόμη τον μελετάω και τον ψηλαφώ: " H πραγματική θεατρική εμπειρία κλονίζει την ηρεμία των αισθήσεων, απελευθερώνει το συμπιεσμένο ασυνείδητο και ανοίγει τη δυνατότητα της εξέγερσης".

Η παράσταση που σε έχει συγκινήσει περισσότερο

Το "Blush" του Wim Vandekeybus. Ήμουν πιτσιρίκι, Β΄ Λυκείου, στο μηνά χορού, που γινόταν τότε στο Γκάζι. Μου είχε κοπεί η ανάσα. Σκεφτόμουν, θέλω να ζήσω για να το κάνω και εγώ, αυτό.

Το μικρόβιο του θεάτρου μπήκε… 

Μέσα από τη λογοτεχνία. Κάπου ανάμεσα στον Ντοστογιέφσκι και τον Λουντέμη, στον Κέρουακ και τον Καμύ.

Ελεάνα Γεωργούλη

Πες μου την κυρίαρχη σκέψη σου για την παράσταση "Περιοδεύων Θίασος" 

Η αγωνία μου είναι να μην καταφέρει η παράσταση να παιχτεί ή να ταξιδέψει όσο της αξίζει εξαιτίας μιας ακόμη πανδημίας. Η πρεμιέρας μας είναι στις 22 Οκτωβρίου στο θέατρο Ελέρ, πρωταγωνιστεί ο Γεράσιμος Γεννατάς μαζί με τους Γιάννη Ασκάρογλου,  Μάρια Φλωράτου, έχει στοιχεία από το βαριετέ και διανθίζεται από πρωτότυπες μουσικές του Θάνου Κοσμίδη των Burger Project.

Αποκάλυψε μου την αγαπημένη σου σκηνή στην παράσταση

Στα μάτια μου είναι όλο ένα σώμα και μου είναι δύσκολο να διαλέξω. Θα σταθώ στο προοίμιο του έργου. Πριν ξεκινήσει το βαριετέ, τα νούμερα, όλο αυτό, ο Γεράσιμος (Γελωτοποιός) κάθεται σαν παράξενο πουλί πάνω στο βράχο του και έχει ένα κείμενο μπλοκ-εικόνων της Σμύρνης, της ομορφιάς της και όλων των γοητευτικών της δίπολων, σ’ ένα χρόνο ά-χρονο, ενώ παράλληλα η Μάρια και ο Γιάννης έχουν μια σιωπηλή ερωτική συνάντηση δυο σωμάτων, ενός άντρα και μιας γυναίκας, που καταλήγει το ένα να καταπίνει το άλλο. Τον αγαπώ αυτό τον χώρο. Αγαπώ να βλέπω τους τρεις τους σε αυτό τον κοινό χώρο. 

Πότε αισθάνθηκες αγωνία;

Από τη μέρα που γέννησα το γιο μου. Πριν δεν αγωνιούσα τόσο. Αισθανόμουν πολύ δυνατή, σχεδόν άτρωτη. Τώρα ως νέα μαμά, αισθάνομαι ευάλωτη. Έχω πια τρομερή αγωνία για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Έχω αγωνία μεγάλη για εκείνον, σε τι κόσμο θα πορευτεί -και όχι τόσο για τις ομορφιές, αυτές με γλυκαίνουν- αλλά για τις δυσκολίες και πως θα μπορώ να τον υποστηρίξω στο ταξίδι του σε αυτό τον κόσμο τον όμορφο μα και τον συχνά αφιλόξενο και δύσκολο.

 Ποια είναι η φιλοσοφία σου;

Επειδή η ιστορική περίοδος που διανύουμε έχει απομυθοποιήσει –αδίκως- τη συλλογικότητα και μας έχει ρίξει σε ένα μεγάλο, άγνωρο ωκεανό που συχνά κολυμπούμε μόνοι, σκέφτομαι μέσα μου να μην δημιουργούμε διαχωριστικές γραμμές εκεί που δεν υπάρχουν. Όχι μόνοι, μα όπου μπορούμε να συναντηθούμε ηθικά, ιδεολογικά και αισθητικά, μαζί, μαζί, μαζί. 

Συνειδητοποίησες ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδοξο…

Από την ψαλίδα που ολοένα και γιγαντώνεται ανάμεσα στην αφθονία των λίγων και την ένδεια των πολλών. 

Η Ελλάδα σε απογοητεύει;

Δεν με απογοητεύει η Ελλάδα. Τι φταίει, ο τόπος, η γη. Με απογοητεύει η αδιέξοδη επανάληψη οδυνηρών κεφαλαίων της ιστορίας. Με απογοητεύει η απουσία ντροπής και  αιδούς τόσο στο δημόσιο λόγο, όσο και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Η ξιπασιά και η διαφθορά. Που αντί να κρύβονται, διατρανώνονται προς τα έξω σαν μαγκιά. 

Ποια είναι η μοναδική ελπίδα επιβίωσης;

Την αγάπη και τη ζεστασιά της συνάντησης. Την αγκαλιά και τη φροντίδα του διαφορετικού. 

Μοιράσου μαζί μας τα επόμενα θεατρικά σχέδια

Θα βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη μέχρι και την Άνοιξη του 2023, μετά από την πολύ τιμητική, πρόσκληση του ΚΘΒΕ, με την Αλεξάνδρα Καζάζου οπού παίζουμε και συν-σκηνοθετούμε τη νέα μας παράσταση, τον "Αλγό-Ρυθμο". Το καλοκαίρι θα βρίσκομαι σαν δραματουργός και περφόρμερ στην επερχόμενη δουλειά της Transatlantic Group στα πλαίσια του Eleusis και ταυτόχρονα ξεκινώ πρόβες πάνω στο νέο μου έργο "ΕΜ-ΦΥΛΙΟΣ" που θα παρουσιαστεί από το φθινόπωρο του 2023 στην Αθήνα. 

Μίλησε μου off the record

Με αφορμή το θάνατο του Κώστα Καζάκου και της Ειρήνης Παπά, και πιο πριν της Αννέζας Παπαδοπούλου, της Ντίνας Κώνστα και του Τσιμάρα Τζανάτου, σκεφτόμουν πόσο πιο όμορφο θα ήταν όλα αυτά τα σπουδαία αφιερώματα να έβγαιναν όταν τα πλάσματα αυτά ζούσαν ακόμη. Γιατί να μυθεύεται κανείς από απόσταση και όχι όταν είναι ακόμη ζωντανός, μόνος, άρρωστος, γέρος πια και αδύναμος στη δύση του, πόσο πιο χρήσιμο θα ήταν τότε, πόσο πιο ανθρώπινο και φροντιστικό. 

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

"Η θάλασσα και ο γέρος": Ο Τάσος Νούσιας στον συγκλονιστικό ρόλο του Σαντιάγο, στην Ηλιούπολη

Ο βραβευμένος Τάσος Νούσιας πρωταγωνιστεί, για 2η χρονιά, στην παράσταση "Η Θάλασσα και ο Γέρος" – μια θεατρική μεταφορά του αριστουργήματος του Έρνεστ Χέμινγουεϊ "Ο Γέρος και η Θάλασσα", σε σκηνοθεσία Μαρλέν Καμίνκσι.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
08/07/2025

"Στο τσακ!" της Δήμητρας Παπαδοπούλου – Η ξεκαρδιστική κωμωδία επιστρέφει

Η ανατρεπτική κωμωδία της Δήμητρας Παπαδοπούλου "Στο τσακ!" επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης και υπόσχεται γέλιο μέχρι δακρύων, μέσα από παρεξηγήσεις, σύγχρονες σχέσεις και... εκπλήξεις στο τσακ.

Η "Ορέστεια" του Θεόδωρου Τερζόπουλου συνεχίζει την καλοκαιρινή της περιοδεία

Έχοντας ήδη επισκεφτεί κάποια θέατρα της Ελλάδας και του εξωτερικού, η κατά Τερζόπουλο "Ορέστεια" συνεχίζει να περιοδεύει με τελευταίο σταθμό το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.

Αποκλειστικό: Ένα θερινό σινεμά γεννιέται στο Επί Κολωνώ

Το Επί Κολωνώ είναι μια κυψέλη πολιτισμού που δεν σταματά να ονειρεύεται και να μοιράζεται ιδέες και εμπειρίες. Φέτος, μετατρέπει την αυλή του σε θερινό σινεμά, προσκαλώντας μας σε βραδιές ποιοτικού ανεξάρτητου κινηματογράφου, κάτω απ’ τον πλάτανο.

"Ιφιγένεια / Βορά": Από τον βωμό της Αυλίδας, στη σκηνή της Πειραιώς

"Ήρθα εδώ, να δω τη θάλασσα, να διαλογιστώ, ν’ αλλάξω. Πάντα μπορείς να ξαναρχίζεις…". Με αυτή τη φράση ξεκινά το ταξίδι της Ιφιγένειας, όχι στην Αυλίδα αυτή τη φορά, αλλά στην Πειραιώς 260, μέσα από τον θεατρικό μονόλογο "Ιφιγένεια / Βορά", σε κείμενο της Βίβιαν Στεργίου και σκηνοθεσία της Αικατερίνης Παπαγεωργίου.

"ζ-η-θ, ο Ξένος": Η Κλέλια Ανδριολάτου διασχίζει την Οδύσσεια του Μαρμαρινού

Στην παράσταση "ζ-η-θ, ο Ξένος" του Μιχαήλ Μαρμαρινού, η Κλέλια Ανδριολάτου συμμετέχει σε έναν πολυμελή θίασο και μιλά για τη δύναμη της ομάδας, την έννοια του "ξένου" και τη βιωματική αφήγηση της Οδύσσειας, λίγο πριν δούμε την παράσταση στην Επίδαυρο (11 & 12/7).

Για την Kat Valastur, ο χορός είναι μια πράξη ελευθερίας και επαναπροσδιορισμού

Η διεθνώς αναγνωρισμένη Kat Valastur μιλά για το έργο της "Dive into You", τη συμμετοχή της στο 31ο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, την πορεία της στο εξωτερικό, τη σχέση σώματος-χώρου και τους καλλιτέχνες που την εμπνέουν.