Μπορεί να μην γνωρίζετε που ακριβώς βρίσκεται το νησί Ρω, σίγουρα όμως έχετε ακούσει για την κυρά της. Την Δέσποινα Αχλαδιώτη, επονομαζόμενη «Κυρά της Ρω», μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της κατοχής, που επί 40 χρόνια (από το 1943 ως το θάνατό της 1983) ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα κοντά στο Καστελόριζο. Ο Γιάννης Σκαραγκάς εμπνεύστηκε από την ιστορία της Αχλαδιώτη και έγραψε το βιβλίο η «Κυρά της Ρω» που ανεβαίνει υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Κατερίνας Μπερδέκα με πρωταγωνίστρια την Φωτεινή Μπαξεβάνη.
Η Δέσποινα Αχλαδιώτη γεννήθηκε το 1890 στο Καστελλόριζο και στα 37 της χρόνια αποφάσισε να μετακομίσει με τον άνδρα της μόνιμα στην ακριτική νησίδα Ρω, όπου παρέμεινε και μετά το θάνατο του, τυφλή και ολομόναχη.
Έχοντας, ήδη κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή (6/10), η Φωτεινή Μπαξεβάνη καλείται να εξιστορήσει την ιστορία της γυναίκας που ύψωσε πρώτη φορά την ελληνική σημαία το 1929 και στην περίοδο της Κατοχής συνέχιζε να την υψώνει κάθε πρωί και να την κατεβάζει με τη δύση του ήλιου μέχρι τα βαθιά της γεράματα.
Κάποιοι τη χαρακτήρισαν και ως «Κυρά της Ρωμιοσύνης» για τον πατριωτισμό που επέδειξε καθ’ όλη τη διάρκεια που έμενε ολομόναχη στη βραχονησίδα. Η Δέσποινα εγκαταστάθηκε στη βραχονησίδα Ρω, που βρίσκεται τρία μίλια βόρεια του Καστελόριζου και δύο μίλια περίπου δυτικά της Μικράς Ασίας,το 1927 μαζί με τον σύζυγό της τον Κώστα και κάθε μέρα ύψωναν την ελληνική σημαία με στόχο να γίνεται ορατή από τα διερχόμενα πλοία και να υπενθυμίζει στους Τούρκους την ελληνικότητα του νησιού. Εκείνη την περίοδο στην βραχονησίδα, ζούσαν κάποιες οικογένειες. Γρήγορα όμως την εγκατέλειψαν και έτσι η Δέσποινα και ο Κώστας έγιναν οι μοναδικοί κάτοικοι.
Δύο χρόνια αργότερα οι Τούρκοι ενοχλημένοι από την κατάσταση, ανέβηκαν στη Ρω και ύψωσαν τουρκική σημαία. Το ζευγάρι μόλις το αντιλήφθηκε την κατέβασε αμέσως και στη θέση της έβαλαν την ελληνική. Έκτοτε θα ακολουθήσουν πολλές περιπέτειες που ζωντανεύουν στη σκηνή του Θεάτρου Σφενδόνη.
Στο βιβλίο του ο Γιάννης Σκαραγκάς εστιάζει στον απομονωμένο άνθρωπο και την ανεξάρτητη γυναίκα που δεν φοβάται από τις κακουχίες της ζωής και υψώνει το ανάστημά της κόντρα σε καθετί. Ουσιαστικά, όπως δηλώνει και ο ίδιος ο συγγραφέας το έργο του: «είναι ένας απολογισμός χαράς, διάψευσης και πίστης, για την προσπάθεια του ''ασήμαντου" ανθρώπου να δώσει νόημα στη σχέση του με τον κόσμο»