Ο νεαρός κωμικός, ο οποίος υπήρξε μια από τις εκπλήξεις του πρόσφατου Athens Comedy Festival, αποκαλύπτει πού θα δούμε την παράστασή του την επόμενη θεατρική σεζόν. Από τον Άγγελο Κλάδη
Το να παρουσιάσεις την πρώτη σου σόλο stand up παράσταση στην κατάμεστη αίθουσα του μεγαλύτερου φεστιβάλ κωμωδίας στην Αθήνα, είναι ένα ριψοκίνδυνο στοίχημα. Ο Ζήσης Ρούμπος, όμως, όχι μόνο κατάφερε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του δύσκολου εγχειρήματος, αλλά επιπλέον να αναδειχτεί σε μια από τις εκπλήξεις της διοργάνωσης! Σίγουρα το Athens Comedy Festival -που έγινε με την χορηγία της Βίκος Cola- αποδείχτηκε γουρλίδικο για τον νεαρό κωμικό και τον πρώτο ατομικό, θεατρικό του μονόλογο «Πόζα μηδέν». Μάλιστα, μετά την ένθερμη αποδοχή του κοινού η παράσταση βρίσκει από την επόμενη θεατρική χρονιά στέγη, στο θέατρο Άβατον (Ευπατριδών 3, 2103412689). Διαβάστε παρακάτω τι μας λέει για το stand up, το θέατρο και την παράστασή του…
Πότε ξεκίνησε η πορεία σου στον χώρο της κωμωδίας και πιο συγκεκριμένα στο stand up;
Εμένα το βασικό μου επάγγελμα ήταν και είναι ηθοποιός. Με το stand up ξεκίνησα να ασχολούμαι το 2006 γράφοντας δικά μου κείμενα, όταν έπαιζα στο μουσικό πρόγραμμα του Σταυρού του Νότου. Έπειτα απορροφήθηκα ξανά από το θέατρο, αλλά μετά από την γνωριμία μου με τον Λάμπρο Φισφή στο «Κάψε το σενάριο» -και με δική του παρακίνηση- ξαναμπήκα στο standup και ξεκίνησα να παίζω σε διάφορα μαγαζιά. Χρόνο με τον χρόνο εξελισσόμουν, μέχρι που έφτασα στην φετινή σόλο μου παράσταση.
Μέσα σε αυτήν την δεκαετία έχεις παίξει σε κωμωδίες, αυτοσχεδιασμούς και φυσικά stand up… Ποιο είναι το είδος που σε γοητεύει περισσότερο;
Το καθένα νομίζω είναι και ξεχωριστό. Έχοντας περάσει από αυτοσχεδιασμό, από θέατρο και από stand up, θεωρώ ότι το τελευταίο είναι το πιο δύσκολο είδος. Στο standup δεν κρύβεσαι καθόλου πίσω από ρόλους, πίσω από άλλους ηθοποιούς ή πίσω από κάποια σκηνοθεσία. Είσαι μόνο εσύ, το χιούμορ σου και το κοινό. Είναι λοιπόν και το πιο γοητευτικό, γιατί όταν πηγαίνει καλά και ο κόσμος γελάει λαμβάνεις αμέτρητη ικανοποίηση.
Ποιοι κωμικοί σε επηρέασαν σε αυτό το είδος;
Ο πρώτος κωμικός σε stand up που είδα ποτέ στην ζωή μου ήταν ο Έντι Μέρφι σε μια βιντεοκασέτα του «Raw», όσο ήμουν ακόμα μικρός. Θυμάμαι μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση γιατί ήταν ακατάλληλο για ανηλίκους και σοκαριστήκαμε όλοι στην οικογένεια, μόλις καταλάβαμε ότι δεν ήταν μία απλή «κωμωδία». Φυσικά δεν ξέραμε τότε τι σημαίνει stand up… Ήταν μία συγκλονιστική εμπειρία. Ακόμα θεωρώ ότι είναι μία από τις καλύτερες παραστάσεις που έχει βγει ποτέ στο stand up. Φυσικά, ο δικός μου αγαπημένος είναι ο Μπιλ Χικς, που κατά την γνώμη μου είναι πολύ μεγάλος κωμικός.
Με την μέχρι τώρα πορεία σου στον χώρο, θεωρείς ότι είναι δύσκολο για κάποιον κωμικό να ξεχωρίσει;
Αυτό είναι πολύ σχετικό. Υπάρχουν άπειρα ταλαντούχα παιδιά που μπορεί να δυσκολευτούν πολύ για να βρουν μία ευκαιρία και να αναδειχθούν, ενώ σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί αυτή η ευκαιρία από το πουθενά -όπως με μία διαφήμιση για παράδειγμα- και να γίνεις γνωστός μέσα σε μία νύχτα. Είναι νομίζω περισσότερο συνδυασμός πραγμάτων: λίγη τύχη και σίγουρα πολύ περισσότερη σκληρή δουλειά. Πάντως, είμαι σίγουρος ότι αν θες κάτι πραγματικά και επιμείνεις, κάποια στιγμή θα το πετύχεις. Κάποια στιγμή θα βρεθεί μία ευκαιρία, αυτό είναι σίγουρο.
Μεταξύ άλλων, το Athens Comedy Festival υπήρξε μία τέτοια ευκαιρία που μπορούσες να απευθυνθείς σε περισσότερο κόσμο από ότι συνήθως… Εσύ πώς είδες το φεστιβάλ;
Καταρχήν, είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή που συμμετείχα και στο φετινό Athens Comedy Festival. Ήταν ίσως η πολλαπλά καλύτερη εμπειρία που είχα στην καριέρα μου… Και το λέω αυτό όχι μόνο για την σόλο παράστασή μου «Πόζα μηδέν», αλλά και για το θεατρικό «Jeronimo Space», το διπλό «Κωμικό Μπουμ» και για την πρώτη live εμφάνιση του Big Talk… Η αποδοχή του κόσμου, η αγάπη που έδειξαν, η απρόσμενη προσέλευσή τους, έκαναν το φεστιβάλ μία μοναδική εμπειρία.
Πάντως, η ατομική σου παράσταση ήταν σίγουρα μία από τις εκπλήξεις του φεστιβάλ. Τι εστί «Πόζα μηδέν», για τον Ζήση;
Πράγματι, η σόλο παράσταση πήγε πολύ καλά και ο κόσμος με αγκάλιασε πολύ γρήγορα με την ενέργειά του. Το «Πόζα μηδέν» είναι μία δική μου απόπειρα να προσεγγίσω την θεματολογία της «μούρης». Αυτό το στάτους δηλαδή του πετυχημένου, που το συναντάμε σε όλη μας την ζωή. Ήδη από το σχολείο υπάρχουν άτομα που υπερπροβάλλουν τον εαυτό τους με το πώς συμπεριφέρονται, με την επαγγελματική τους καριέρα, με την εικόνα τους. Αυτό είναι που δεν είχα ποτέ στην ζωή μου και αυτό καυτηριάζω.
Θα την δούμε και κάπου αλλού την παράσταση μετά το Athens Comedy Festival;
Ναι. Από τη νέα θεατρική σεζόν, θα ξαναπαρουσιάσω το «Πόζα μηδέν» στο Άβατον. Ακόμα είναι πολύ νωρίς για περισσότερες πληροφορίες αλλά επειδή θεωρώ ότι είναι καλό να δίνεις ευκαιρία και σε νέους κωμικούς, πιθανόν θα συνεργαστώ και με κάποιους άλλους για το warmup της σκηνής.
Υπάρχει για σένα διαφορά ανάμεσα σε μικρό και σε μεγάλο κοινό, σε μία stand up παράσταση;
Πρόσφατα έπαιξα στο «Stand up for u» που διοργάνωνε για τρίτη χρονιά ο Γιώργος Χατζηπαύλου. Ήταν μία μοναδική εμπειρία για εμένα αφού ήταν το μεγαλύτερο κοινό που είχα παίξει ποτέ, με πάνω από 600 άτομα. Είναι μια τελείως διαφορετική αίσθηση… το γέλιο του κοινού είναι σαν κύμα που σε πλακώνει! Είναι τελείως διαφορετικό το συναίσθημα και κατ’ επέκταση πιο δυνατό. Θυμάμαι είχα δει μία παράσταση στην Αγγλία του Έντι Ίζαρντ με 15.000 θεατές! Ήταν κάτι το ασύλληπτο.
Τέλος, τι θα έλεγες σε έναν νέο κωμικό που θέλει να αρχίσει το stand up;
Να βλέπει πάρα πολύ κωμωδία οποιουδήποτε είδους, από βιντεάκια στο ίντερνετ μέχρι ταινίες. Γιατί το να έχεις επιρροές και να γεμίζεις την κωμική σου φαρέτρα με διάφορα βέλη είναι πάντα θετικό. Νομίζω ότι ένας καλός κωμικός είναι ένας καλός παρατηρητής τόσο του εαυτού του όσο και της πραγματικότητας. Όσες πιο πολλές αναφορές έχει κάποιος τόσο πιο ολοκληρωμένο θα είναι το χιούμορ του. Παρατήρηση λοιπόν και να μην σταματάει με τίποτα!
