Το πρωί της Κυριακής, μια ομάδα ληστών φέρεται να έκλεψε εννέα κοσμήματα αμύθητης αξίας από τη συλλογή του Ναπολέοντα στο Λούβρο, χρησιμοποιώντας ανελκυστήρα φορτίων (!) για να φτάσει στο μουσείο και να φέρει εις πέρας το heist.
Η τολμηρή ληστεία στο μάλλον πιο δημοφιλές μουσείο στον κόσμο έλαβε χώρα ενώ οι τουρίστες βρίσκονταν μέσα στην Πινακοθήκη Απόλλων, όπου εκτίθενται μέρος των κοσμημάτων του γαλλικού στέμματος, περίπου μισή ώρα μετά το άνοιγμα. Ακολούθησε ένα δικαιολογημένο πανδαιμόνιο στον Τύπο και στα social media, το οποίο ισχυροποιήθηκε ακόμα περισσότερο όταν βγήκαν στην δημοσιότητα τα παράπονα των εργαζομένων, οι οποίοι προειδοποιούσαν εδώ και χρόνια ότι ο συνωστισμός και το περιορισμένο προσωπικό συνεχίζουν να επιβαρύνουν την ασφάλεια του κορυφαίου μουσείου της Γαλλίας.
Παρόλα αυτά, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο: Το Λούβρο έχει μακρά ιστορία κλοπών, με μία από τις πιο διάσημες ληστείες μουσείων στην ιστορία να λαμβάνει χώρα εκεί το 1911, όταν η θρυλική πλέον Μόνα Λίζα εξαφανίστηκε από το πλαίσιο της. Ας δούμε άλλες 6 φορές που θρυλικά μουσεία έπεσαν θύματα κλοπής:
H κλοπή στο μουσείο Isabella Stewart Gardner
Γνωστή ευρέως ως η μεγαλύτερη ληστεία έργων τέχνης στη σύγχρονη ιστορία, η ληστεία του μουσείου Isabella Street Gardner τον Μάρτιο του 1990 συγκλόνισε τον κόσμο της τέχνης και συνεχίζει να είναι ένα γεγονός γεμάτο με αναπάντητα ερωτήματα, ακόμα και τρεις δεκαετίες αργότερα.
Σύμφωνα με αναφορά του FBI, οι ληστές έφτασαν στο μουσείο στις 18 Μαρτίου 1990, μεταμφιεσμένοι ως αστυνομικοί και προσποιούμενοι ότι ανταποκρίνονται σε κλήση διατάραξης στο χώρο. Αφού ακινητοποίησαν και έδεσαν τους φύλακες security, οι άνδρες πέρασαν πάνω από μία ώρα και 20 λεπτά ψάχνοντας το μουσείο, τελικά δραπετεύοντας με 13 έργα τέχνης αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων αριστουργημάτων του Ρέμπραντ, του Βερμέερ, του Ντεγκά και του Μαλέ.
Από αυτά, το πιο πολύτιμο ήταν το Η Συναυλία του Βερμέερ, αξίας πιθανώς μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων. Μερικά από τα έργα, όπως το Θύελλα στη Θάλασσα της Γαλιλαίας του Ρέμπραντ, κόπηκαν από τα πλαίσιά τους, με τα κενά πλαίσια να παραμένουν στο μουσείο έως και σήμερα. Το Μουσείο Isabella Stewart Gardner αποκαλεί την κλοπή μια ‘ενεργή και συνεχιζόμενη έρευνα’. Πρόκειται για ίσως την πιο συναρπαστική ληστεία μουσείου, η οποία μάλιστα ενέπνευσε το 2021 μίνι σειρά ντοκιμαντέρ – This Is a Robbery: The World’s Biggest Art Heist-, που προβλήθηκε από το NETFLIX.
Η (τετραπλή) κλοπή του Ιακώβου Ντε Γκέιν III του Ρέμπραντ
Σε μια από τις περιπτώσεις κλοπής έργων τέχνης που περισσότερο θυμίζει πλοκή του Ροζ Πάνθηρα, ο πίνακας Ιάκωβος ντε Γκέιν Γ του Ρέμπραντ έχει γίνει ένας από τους πιο κλεμμένους πίνακες στη σύγχρονη ιστορία, σύμφωνα με το Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες, με το παρατσούκλι ‘ο takeaway Ρεμπραντ’.
Κλάπηκε για πρώτη φορά από την Dulwich Picture Gallery στο Λονδίνο το 1966 μαζί με δύο άλλα έργα, και στη συνέχεια ξανά το 1973, το 1981 και το 1983. Το πορτρέτο ανακτήθηκε μετά από κάθε κλοπή και παραμένει σε έκθεση στο μουσείο μέχρι και σήμερα. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί πως το πιο συχνά κλεμμένο έργο τέχνης όλων των εποχών , είναι το Αγία Τράπεζα της Γάνδης, γνωστό και ως "Το Προσκύνημα του Μυστικού Αρνιού" του Γιαν βαν Άικ. Αναφέρθηκε ότι κλάπηκε επτά φορές, λεηλατήθηκε από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα το 1794, καθώς και από τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η ληστεία στο μουσείο Van Gogh το 2002
Τον Δεκέμβριο του 2002, δύο ‘ικανοί’ ληστές εισήλθαν στο Μουσείο Βίνσεντ Βαν Γκογκ του Άμστερνταμ σκαρφαλώνοντας μια σκάλα ως την οροφή του κτιρίου και εισβάλλοντας στον χώρο. Στόχευσαν σε δύο έργα του μεγάλου ζωγράφου και τελικά έφυγαν με αυτά.
Οι ληστές καταδικάστηκαν για το έγκλημα από τις ολλανδικές αρχές το 2003, αλλά οι αρχές βρέθηκαν με άδεια χέρια προσπαθώντας να ανακτήσουν τα κλεμμένα έργα. Πάνω από μια δεκαετία αργότερα, το 2016, οι πίνακες επανεμφανίστηκαν όταν η Guardia di Finanza, μια ειδική ιταλική αστυνομική υπηρεσία, τους εντόπισε στη Νάπολη κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης έρευνας για το οργανωμένο έγκλημα.
Η κλοπή στο Μουσείο "Πράσινος Θόλος" στη Δρέσδη
Ήταν 25 Νοεμβρίου 2019 όταν διαρρήκτες εισέβαλαν στο ιστορικό μουσείο Πράσινος Θόλος (Grünes Gewölbe) στο κάστρο της Δρέσδης, αφαιρώντας βασιλικά κοσμήματα ανεκτίμητης πολιτιστικής αξίας. Πλάνα που έδωσε στη δημοσιότητα η αστυνομία της Σαξονίας έδειχναν δύο άτομα με σκούρα ρούχα να κινούνται γρήγορα μέσα στον χώρο χρησιμοποιώντας φακούς. Στη συνέχεια, ο ένας εξ αυτών χρησιμοποίησε ένα τσεκούρι για να σπάσει το τζάμι. Στο βίντεο φαίνεται ο δράστης να χτυπά εννέα φορές για να καταφέρει τελικά να σπάσει το συγκεκριμένο τζάμι.
Αξίζει να αναφερθεί πως κατά την ώρα της ληστείας, τα φώτα του δρόμου στην εν λόγω περιοχή έσβησαν εξαιτίας μιας φωτιάς που ξέσπασε σε κοντινό σημείο. Ανάμεσα στα κλοπιμαία βρισκόταν το Διαμάντι της Δρέσδης των 62 καρατίων, ο αστέρας του Τάγματος του Λευκού Αετού της Πολωνίας, μια επολέτα (επωμίδα) και μία καρφίτσα με διαμάντι 16 καρατίων. Πέντε άνδρες καταδικάστηκαν για τη συμμετοχή τους στην υπόθεση. Έπειτα από διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις αρχές και τους δικηγόρους των κατηγορουμένων, ανακτήθηκαν 31 από τα κλοπιμαία, τα οποία επεστράφησαν στο μουσείο.
Η κλοπή της Κραυγής (2004)
Ήταν μέρα μεσημέρι της 22ης Αυγούστου, όταν ένοπλοι άνδρες με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά εισέβαλαν στο Μουσείο Μουνκ, στο Όσλο της Νορβηγίας και άρπαξαν τον διάσημο πίνακα, καθώς και τη "Μαντόνα" του Έντβαρντ Μουνκ.
Οι δράστες, όμως, ήταν άτυχοι καθώς ένας περαστικός τούς φωτογράφισε, ενώ έμπαιναν στο αυτοκίνητό τους. Στις 8 Απριλίου 2005, η νορβηγική αστυνομία συνέλαβε έναν ύποπτο σε σχέση με την κλοπή, αλλά οι πίνακες δεν βρέθηκαν και φημολογήθηκε ότι είχαν καεί από τους κλέφτες για να μην υπάρχουν αποδείξεις εναντίον τους. Την 1η Ιουνίου 2005, με τέσσερις υπόπτους ήδη υπό κράτηση, η δημοτική αρχή του Όσλο ανακοίνωσε ότι προσφέρει αμοιβή 2 εκατομμυρίων νορβηγικών κορωνών (231.200 ευρώ) για πληροφορίες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό των έργων. Τελικά, στις 31 Αυγούστου 2006, η αστυνομία ανακοίνωσε την ανάκτησή τους, με την Κραυγή να παρουσιάζει ελαφρά φθορά στην κάτω αριστερή γωνία, ενώ η Μαντόνα σκισίματα και τρύπες. Τα δύο έργα εκτέθηκαν ξανά στο κοινό πριν ξεκινήσει η αποκατάσταση και το 2008 παρουσιάστηκαν πλήρως συντηρημένα στην έκθεση Scream and Madonna – Revisited.
Η κλοπή της Μόνα Λίζα (1911) και η αρχή του θρύλου της
Η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο διάσημα έργα τέχνης στον κόσμο και το πιο δημοφιλές αξιοθέατο στο Λούβρο. Πριν όμως από την κλοπή της το 1911, δεν ήταν ευρέως γνωστή εκτός του κόσμου της τέχνης και σίγουρα δεν είχε αποκτήσει τους δισεκατομμύρια θαυμαστές που έχει σήμερα. Παρόλα αυτά είχε κερδίσει την προσοχή του Βιντσέντζο Περούτζια, πρώην υπαλλήλου του Λούβρου ο οποίος κατασκεύαζε πλαίσια και ειδικές προθήκες για τα έργα. Φορώντας την παλιά του στολή εργασίας, εισήλθε στο Σαλόν Καρέ (Salon Carré) και αφαίρεσε τη Μόνα Λίζα από το προστατευτικό της πλαίσιο, το οποίο είχε κατασκευάσει ο ίδιος. Την έκρυψε κάτω από την καμπαρντίνα του και έφυγε απαρατήρητος.
Αφού το Λούβρο ανακοίνωσε την κλοπή, οι εφημερίδες σε όλο τον κόσμο δημοσίευσαν πρωτοσέλιδα για το χαμένο αριστούργημα, αυξάνοντας την αξία και την φήμη του. Ανακτήθηκε δύο χρόνια αργότερα στη Φλωρεντία, αφού ο Περούτζια προσπάθησε να πουλήσει τον πίνακα και τελικά πιάστηκε από τις αρχές.
