Το cross section archive μάς καλεί στα εγκαίνια της έκθεσης "Disengagement Rehearsals" (o όρος rehearsal έχει την ρίζα του στην λέξη rehercier: να σβαρνίσω ξανά, να σκάψω το χώμα) της ρευστής κολεκτίβας (Πεγκυ Ζάλη, Παναγιώτης Λιανός, Χρήστος-Γ. Κρητικός), την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου (7-10.30 μ.μ.). Η έκθεση αποτελείται από μία in-situ εγκατάσταση σχεδιασμένη συγκεκριμένα ως το σκέλος "On Politics" (Περί Πολιτικής) της συλλογικής έκθεσης "on Reconstructing Memories" -το πρώτο μέρος της ετήσιας θεματικής του cross section archive για το 2024-25, "Post-Human Archaeology", σε επιμέλεια των Μαρία Λάλου και Skafte Aymo-Boot.
Μέσα από το φακό μιας πολιτικοποιημένης κάλυψης των μέσων ενημέρωσης, το έργο δημιουργεί ένα λεξιλόγιο ρητορικής που περιβάλλει το κενό που αφήνει ένα αφαιρεμένο αστικό αντικείμενο. Αναλύοντας δύο στιγμές, την μία της έναρξης και την άλλη της ολοκλήρωσης, η έκθεση καταγράφει δύο διαφορετικές πολιτικές πραγματικότητες και τις συνθήκες τους ως προς την κοινωνική αλληλεπίδραση, τον προσωπικό ακτιβισμό και τον αστικό χώρο.
Στις 8 Απριλίου 2017 τοποθετείται στην Πλατεία Εξαρχείων ένα κοντέινερ στο πλαίσιο των δράσεων της Συνέλευσης για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων, με σκοπό να λειτουργεί ως "πολιτικό περίπτερο". Λίγους μήνες μετά την διαδοχή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ από αυτή της Νέας Δημοκρατίας, στις 20 Σεπτεμβρίου 2019, πραγματοποιείται η επιχείρηση απομάκρυνσής του, η οποία και αποτελεί την πρώτη από μία σειρά επεμβάσεων της νέας κυβέρνησης στην πλατεία Εξαρχείων. Σε απευθείας μετάδοση, τα μέσα ενημέρωσης καλύπτουν την απομάκρυνση του κοντέινερ ή όπως το αποκαλούν "ΚΕΠ αναρχικών". Κατά παραδοχή των ιδίων, αυτή θα είναι η πρώτη φορά μετά από χρόνια που τα μέσα ενημέρωσης αποκτούν πρόσβαση στην πλατεία, καθώς μέχρι τότε επικρατούσε το λεγόμενο "άβατο των Εξαρχείων".
Το έργο επιχειρεί την πολλαπλή μεταγραφή του προσωπικού αρχείου των δημιουργών, το οποίο συλλέχθηκε λόγω της συμμετοχής τους στη τοποθέτηση και μετασκευή του κοντέινερ, και του ειδησεογραφικού υλικού της απομάκρυνσής του. Το έργο δεν έχει ως βασική επιδίωξη να αναδείξει, να αποκαταστήσει ή να ανακτήσει αφηγήσεις του παρελθόντος, αλλά να συμβάλει σε μια ενεργή διαδικασία της εν δυνάμει αναστρεψιμότητας των γεγονότων, απομακρυσμένη από την εξιδανίκευση του παρελθόντος και την εργασία μας για το "καλύτερο" μέλλον. Μια μελέτη πάνω στις αντιαισθητικές και μιαρές μορφές συμβάντων, ψηλαφώντας τη δυνατότητα του Άλλου που βρίσκεται πέρα από κάθε συμφωνημένη ή συμμορφωμένη αφήγηση. Πρόκειται για την αναγνώριση του βρώμικα ποιητικού στο απογοητευτικά πραγματικό πολιτιστικό δυναμικό. Η εγκατάσταση "Disengagement Rehearsals" θα ολοκληρωθεί την ίδια την ημέρα των εγκαινίων με τη ζωντανή περφόρμανς της κολλεκτίβας και την ηχογράφησή της.
Το πρόγραμμα "Reconstructing Memories" (Ανασκευάζοντας Αναμνήσεις) εξελίσσεται με την διαδοχή πέντε ατομικών εγκαταστάσεων, που μαζί συνθέτουν την έκθεση "Ανασκευάζοντας Αναμνήσεις". Με μια αρχαιολογία που είναι μη κανονιστική και ανοιχτού τύπου ως μέθοδος, παίζοντας με την αντιληπτή εξουσία του ειδικού, επιτρέπει την ανατομία ενός θέματος με μια διαισθητική και προσωπική προσέγγιση. Το "Ανασκευάζοντας Αναμνήσεις" καλεί τον θεατή να αμφισβητήσει όχι μόνο το ίδιο το έργο και το σκηνοθετημένο περιεχόμενό του, αλλά και τη δική του αντίληψη για την πραγματικότητα. Τη συγκυρία του "Reconstructing Memories" υπογράφουν: On History, Βαγγέλης Βλάχος(GR), On Media, Rabih Mroue (LB), On Politics, η συλλογικότητα καλλιτεχνών/αρχιτεκτόνων [Πέγκυ Ζάλη, Παναγιώτης Λιανός, Χρήστος-Γ. Κρητικός] (GR), On Nature, Νίκος Αρβανίτης (GR) και On Language, Nicoline van Harskamp (NL).
Το "Post-Human Archeology" (Υστερα-Ανθρώπινη Αρχαιολογία) αποτελεί την ετήσια θεματική του cross section archive για το 2024-25. Είναι μια προσπάθεια παραγωγής εναλλακτικών αντιλήψεων της σχέσης μας με την ιστορία και την πόλη, εφαρμόζοντας μια ματιά έξω από τον εαυτό μας, μια μη- ή και μετα-ανθρώπινη ματιά θα λέγαμε. Ένα βλέμμα που δεν κοιτάζει απευθείας το αντικείμενο ενδιαφέροντος αλλά μάλλον μια εκδοχή της πραγματικότητας που καθρεφτίζεται, εκτός κλίμακας, αρνητική. Σε αυτήν την επεξεργασμένη πραγματικότητα μπορούμε να περιμένουμε να δούμε πράγματα που χρειαζόμαστε ως άγνωστα εργαλεία για να ερμηνεύσουμε.
Γνωρίστε τους καλλιτέχνες
Η Παγώνα (Πέγκυ) Ζάλη είναι αρχιτεκτόνισσα και εικαστικός καλλιτέχνης με έδρα την Αθήνα. Η δουλειά της είναι μια μελέτη για τις έκκεντρες και "αντικανονικές" συλλογικές επιτελέσεις. Η πρακτική της αναπτύσσεται μέσω συνεργασιών με καλλιτέχνες, επιμελήτριες, ερευνήτριες αλλά κυρίως με "ανειδίκευτ@" φίλ@. Είναι διδάκτωρ αρχιτεκτονικής, απόφοιτη της Αρχιτεκτονικής Σχολής, Ε.Μ.Π, του μεταπτυχιακού Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός από την ίδια σχολή και του MA Επιμέλειας Σύγχρονης Τέχνης από το London Metropolitan University σε συνέργεια με τη Whitechapel Gallery. Έχει παρουσιάσει τη συλλογική της δουλειά σε ατομικές εκθέσεις όπως: SPACE (Λονδίνο), Union Pacific (Λονδίνο), Polansky Gallery (Πράγα), and P.E.T Projects (Αθήνα); όπως και σε ομαδικές εκθέσεις μεταξύ άλλων στο Eleusis European Capital of Culture, Ελευσίνα 2022; Biennale of Urbanism/Architecture, Χονγκ Κονγκ 2022; The 4th New Museum Triennial, New Museum, Νέα Υόρκη 2018; Eίναι συνιδρύτρια της ομάδας Εργαστήριο για τα Αστικά Κοινά και της μεθόδου δημιουργίας ρευστών συνεργασιών στις ρωγμές της σύγχρονης καλλιτεχνικής πρακτικής, με τίτλο [] (Αγκύλες)*. Είναι συνιδρύτρια της καλλιτεχνικού ντουέτου 1992. Υπήρξε μέρος της καλλιτεχνικής ομάδας KERNEL και της αρχιτεκτονικής συλλογικότητας Νομαδική Αρχιτεκτονική. Είναι fellow του προγράμματος ARTWORKS 2018 και υπότροφη του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών για την εκπόνηση της διδακτορικής της έρευνας.
O Παναγιώτης Λιανός είναι εικαστικός, αρχιτέκτονας και δερματοστίκτης με έδρα την Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, του Μεταπτυχιακού Εικαστικών Τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και υποψήφιος διδάκτορας της Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ. Η καλλιτεχνική του έρευνα επικεντρώνεται στις μεθόδους συλλογικής δημιουργικής εργασίας οι οποίες δυνητικά μπορούν να δημιουργήσουν ρωγμές σε ιεραρχικά δομημένα πλαίσια. Στην πρακτική του συμπαραθέτει ένα εύρος μέσων, από εγκαταστάσεις και επιτελέσεις μέχρι ψηφιακά διεπιστημονικά φετίχ, τα οποία συμβάλλουν στη σύνταξη ενός λεξιλογίου μεταξύ bits και χειρονομιών, αίματος και data. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του μεταξύ άλλων: Biennale of Urbanism\Architecture, Χονγκ Κονγκ· Κτίριο "Νόμπελ”, Χαλάνδρι· Saigon, Αθήνα· State of Concept, Αθήνα· Το Οχτώ, Αθήνα·Neo Cosmos, Αθήνα· P.E.T. Projects, Αθήνα· Ammophila, Ελαφόνησος και Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Αθήνα, μεταξύ άλλων. Είναι μέλος του Εργαστηρίου για τα Αστικά Κοινά, της συνθήκης ρευστών συνεργασιών αγκύλες[], ενώ έχει υπάρξει ιδρυτικό μέλος της πρακτικής Ofrah Fergal Kasei. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS το 2022, ενώ η διδακτορική του διατριβή υποστηρίζεται από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.).
Ο Χρήστος!Γ. Κρητικός είναι διδάκτωρ της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (ΙΤΕ) και διδάσκει Ιστορία και Θεωρία Αρχιτεκτονικής ως εξωτερικός διδάσκων στα Τμήματα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών των Πανεπιστημίων Θεσσαλίας και Ιωαννίνων. Έχει συμμετάσχει και συμμετέχει σε εγχώρια και διεθνή συνέδρια και επιστημονικές εκδόσεις, όπου κατά κύριο λόγο διερευνά τη θέση και την αναπαράσταση της νεώτερης πολιτιστικής κληρονομιάς σε εξελισσόμενα αστικά συγκείμενα, με την ευρεία κοινωνική και χωρική έννοια. Έχει επιμεληθεί κινητικά και άλλα performances και δραστηριοποιείται ως μουσικός από το 2005 σε ένα εμφατικά ερασιτεχνικό επίπεδο.
Info: cross section archive | έως 25/1 | Ώρες λειτουργίας: Η έκθεση θα είναι προσβάσιμη καθημερινά 6 μ.μ. – 12 π.μ. από τον δημόσιο χώρο του cross section archive στην διασταύρωση Μαυρομιχάλη και Ισαύρων | Είσοδος ελεύθερη
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
