Η σχέση των συναισθημάτων με το χρώμα στην έκθεση "Purple Hearts, Black Smiles"

Το TAF / Τhe Art Foundation εγκαινιάζει την ομαδική έκθεση με τίτλο "Purple Hearts, Black Smiles" σε επιμέλεια της ομάδας ammophila, η οποία θα παρουσιαστεί στον χώρο τέχνης από την Τετάρτη 22 Μαρτίου.

Μερικές φορές οι καρδιές μας νιώθουν μωβ, λειτουργούν αδιάκοπα σαν κατοικίες της αγάπης, γεμίζουν, φουσκώνουν, στέλνουν μηνύματα έλξης, αρνούνται την ντροπή, τρέχουν προς το χάος.  Πως νιώθει μια μωβ καρδιά; Το μωβ χρώμα συνδέεται παραδοσιακά με την υπεροχή, τη δύναμη και την κυριαρχία αλλά ταυτόχρονα με την παρακμή και την αποσύνθεση. Τα χαμόγελα μας εναλλάσσονται στον τόπο και τον χρόνο. Σε καθημερινές στιγμές δηλώνουν συγκατάβαση, οικειότητα, αντοχή στην πίεση και αισιοδοξία. Εκφράζουν ανασφάλεια, όταν αναζητάμε ανταπόδοση,  έλεγχο εαυτού σε περίπτωση  που υπάρχει ένταση, αυτοπειθαρχία σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, κυριαρχία και ψυχραιμία απέναντι στον συνομιλητή μας όταν δεχόμαστε φραστική επίθεση.

Η πίεση της συλλογικής συνείδησης,  παράγει το στερεότυπο της καθημερινής μας συμπεριφοράς και  διαμορφώνει ταυτόχρονα  το αισθητικό πρότυπο της εξωτερικής μας εμφάνισης, συνδέοντας το χαμόγελο με την "ομορφιά" και την "καλοσύνη". Η έλλειψη χαμόγελου, συνιστά ένα είδος μορφολογικής και κοινωνικής  παρέκκλισης. Η κυρίαρχη αντίληψη, αντιστρέφεται μέσω μιας καθιερωμένης δεισιδαιμονίας που είναι η ερμηνεία του γέλιου στο όνειρο. Εκεί, το γέλιο θεωρείται κακός οιωνός για όποι@ γελάει και πρέπει να προσέχει καθώς έρχονται δυσάρεστες καταστάσεις, πίεση και στενοχώριες. Σε ορθολογικά πλαίσια, το "καθαρό" χαμόγελο συνεπάγεται "καλή καρδιά" και καθορίζει σε πρώτο στάδιο την πρόσληψη του εαυτού μας από τις κοινωνικές ομάδες με τις οποίες εμπλεκόμαστε. Μια μωβ καρδιά ίσως μας μιλήσει για την ηθική, την ηρεμία, την κυριαρχία και τη θλίψη. Το μαύρο χρώμα, αντιφατικό για ένα χαμόγελο, σκοτεινό και κομψό, συνδέεται ταυτόχρονα με το μυστήριο, τον θάνατο τον φόβο και τη δύναμη.

Στην έκθεση, η Μαίρη Ζυγούρη, η Μαργαρίτα Μποφιλίου, η Εύη Ρουμάνη και η Νάνα Σαχίνη διαπραγματεύονται την αμφισημία των γενικευμένων αντιλήψεων που κατηγοριοποιούν χώρους, συμπεριφορές, αντικείμενα και καταστάσεις. Συναισθήματα έντασης και αποπροσανατολισμού τοποθετούνται σε οριακές καταστάσεις. Η καλοκαιρινή επίσκεψη σε έναν αρχαιολογικό χώρο  μετατρέπεται σε  τόπο αναπαράστασης ενός εφιάλτη ενώ δύο πατάτες σε μια κουζίνα γίνονται μάρτυρες της  επικείμενης θυσίας τους. Η αρτιότητα ενός στόματος υπονομεύεται από την παρέμβαση μαύρης χρωματικής ύλης και θρυμματισμένα ροζ σαπούνια συνθέτουν το απρόσμενο άνοιγμα για έναν άλλο κόσμο. 

Συμμετέχουν: Μαίρη Ζυγούρη, Μαργαρίτα Μποφιλίου, Εύη Ρουμάνη, Νάνα Σαχίνη

Εγκαίνια: 22/3 (7 μ.μ.)

Info: TAF / The Art Foundation | 22/3-9/4 | Ώρες λειτουργίας: 12-8 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη