Άλλες με πολύχρωμες πλισέ φούστες και φαντεζί μαλλιά, άλλες με λαχανικά ή φρούτα για χέρια κι άλλες σαν καρικατούρες, μάσκες και ξόανα ή σιέλ αρχαίες κόρες και τραγέλαφοι σάτυροι, οι σαράντα περίπου μορφές που προσγειώθηκαν στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στήνουν έναν ειρωνικό, αστείο κι αυτοστοχαστικό-για-τον-δυτικό-πολιτισμό χορό με την εικαστική εγκατάσταση του Διονύση Καβαλλιεράτου. Το «Αποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτης» προέκυψε χάρη στη σύμπραξη Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και οργανισμού ΝΕΟΝ, στο πλαίσιο του προγράμματος Έργο στην Πόλη 2020, και σημαίνει την έναρξη του καλοκαιρινού φεστιβάλ της πόλης, με εγκαίνια στις 5 Ιουνίου.
O χορός του Διονύση Καβαλλιεράτου συνδέεται άμεσα με τους τύπους, τις τελετουργίες και την κινησιολογία του αρχαίου δράματος. Οι μορφές της in situ εγκατάστασης είναι τοποθετημένες πάνω στην κεντρική σκηνή, σε διαφορετικά ύψη κι επίπεδα, αλλά όλες κοιτούν προς το κέντρο του εμβληματικού αρχαίου θεάτρου, προτάσσοντας τα χέρια εν είδη κυκλικού χορού. Ετερόκλιτα στοιχεία αναδύονται στο αλλόκοτο χορευτικό σύνολο, τόσο ως προς το στιλ και τα υλικά των μορφών (από χαλκό και πηλό έως καθρέφτη) όσο κι ως προς τις αναφορές που υπαινίσσονται: σαν περίεργα τέκνα του δυτικού πολιτισμού, τα γλυπτά επικοινωνούν με την προϊστορία και την αρχαιότητα, την μοντέρνα τέχνη και την μαζική κουλτούρα, τη λαϊκή τέχνη και το σουρεαλισμό που ενέχει η πανσπερμία της παγκοσμιοποίησης.
«Χορεύουμε για να υπενθυμίσουμε την ευφυή βλακεία, τη βλακώδη ευφυΐα», λέει ο καλλιτέχνης, καθώς κεντρικές ιδέες του έργου –μαζί με τη χρήση του (μαύρου) χιούμορ ως απάντηση στη φορτισμένη περίοδο που διανύουμε– είναι η σημασία της κοινότητας, της συντροφικότητας, της φιλίας, του γέλιου, της χειρονομίας και τις σωματικής έκφρασης.
«Αποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτης» | Ωδείο Ηρώδου Αττικού | 5/6-3/7 | Είσοδος ελεύθερη
Δείτε εδώ τις πρώτες φωτογραφίες
© φωτογραφιών: Natalia Tsoukala
