Frankie

Η έκφραση «μαγαζί γωνία» τού ταιριάζει απολύτως, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά: βρίσκεται στο πεζοδρομημένο κομμάτι της Ομήρου, στη συμβολή της με τη Σκουφά, σε ένα θερμό σημείο του Κολωνακίου, δίπλα στο αδελφό «Nice ’n’ Easy». Και όντως, τόσο στη βεράντα του όταν ο καιρός είναι καλός όσο και μέσα, συναντάς ένα παλλαϊκό κοινό που κινείται από εργαζόμενους της περιοχής, business και ordinary people αλλά και καλλιτέχνες, που συρρέουν –ανάλογα με την ώρα– για breakfast, lunch ή βραδινή έξοδο. Το «Frankie» είναι άλλωστε ένα πολύ ζεστό και όμορφο μαγαζί και με την ιταλική κουζίνα που σερβίρει δημιουργεί ένα δημοφιλές πακέτο.

Σε αυτό το αθηναϊκό κτίριο του 1930, όπου πιο παλιά βρισκόταν το «Rosebud», ο ντιζάινερ Σπύρος Κοντάκης και η αρχιτεκτόνισσα Δήμητρα Κορομπίλη έστησαν ένα σκηνικό που παίζει ανάμεσα σε ένα μπλουτζίν με σκισίματα κι ένα μοντέρνο πρωινό ή απογευματινό ντύσιμο. Εξηγούμαι... Τα ταβάνια και κάποιες κολόνες του ισογείου έχουν αφεθεί επιμελώς ατημέλητα, βγάζοντας στον αέρα τις σάρκες και τις επιδερμίδες του κτιρίου, ήτοι τα τούβλα και τους σοβάδες. Στον υπόλοιπο χώρο το ξύλο στο πάτωμα και κάποια παλιομοδίτικα τραπέζια και καρέκλες δημιουργούν μια old fashioned αγκαλιά, ενώ την ίδια στιγμή μια σωστά ταιριασμένη νότα ντιζάιν με κίτρινους δερμάτινους καναπέδες, όμορφα τραπέζια από πράσινο μάρμαρο Τήνου, φωτιστικά στο χρώμα του χαλκού, πράσινο πλακάκι στους τοίχους και μπόλικα φυλλόδεντρα μαζί με κρεμαστές ανεστραμμένες γλάστρες δίνουν στο χώρο φρεσκάδα.

Υπάρχει μια επιτυχημένη ισορροπία στο μαγαζί, η κίνηση του δρόμου μπαίνει από πόρτα και παράθυρα και στο ισόγειο τον τόνο δίνουν ο ξυλόφουρνος που ψήνει τις πίτσες και το όμορφο μπαρ. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες, με πρωταγωνιστή τον (Φράνκι) Σινάτρα, εκπέμπουν έναν κοσμοπολίτικο αμερικανισμό με ιταλικές αποχρώσεις και χολιγουντιανή προφορά. Στον όροφο η σάλα είναι σπιτική κι εκεί δεσπόζει η ανοιχτή κουζίνα-εργαστήριο, όπου παρασκευάζονται τα φρέσκα ζυμαρικά.

Έχω δύο εντυπώσεις από την κουζίνα του «Frankie»: στην πρώτη μου επίσκεψη τον Ιανουάριο, λίγο μετά το άνοιγμά του, γεύτηκα εγκάρδιες, προσεγμένες γεύσεις ιταλικής τρατορίας· η δεύτερη πιο πρόσφατη δοκιμή με απογοήτευσε, καθώς δεν εισέπραξα την ακρίβεια και το ιταλικό γευστικό συναίσθημα που περίμενα. Ας πάρουμε για παράδειγμα την πίτσα: η ζύμη της έχει καλή, τραγανή κόρα, αλλά όχι και την άπαιχτη δύναμη που θυμόμουν το χειμώνα. Η capricciosa, με ελιές, αγκινάρα, καπνιστή πανσέτα Δράμας και πιπεριές, μου άφησε μια κλασική, ευχάριστη επίγευση στο στόμα. Η πιο σπάνια pizza bianca όμως δεν με έπεισε καθόλου: τα πικρούτσικα χόρτα friarielli, που τα λατρεύουν στη Νάπολη, δεν ακούγονταν καθόλου, ούτε τα αβγά με το προβολόνε ξέφυγαν από την αίσθηση μιας τυχαίας ομελέτας. Ίσως η επιλογή της κλασικής ναπολιτάνικης συνταγής για τα friarielli με λουκάνικο salsiccia ήταν καλύτερη.

Ούτε οι κλασικές μακαρονάδες με ενθουσίασαν. Τα homemade μαύρα λινγκουίνι άφηναν στο στόμα μια μέτρια αίσθηση ζυμαρίλας, η κόκκινη σάλτσα δεν είχε θαλασσινή νοστιμάδα, ενώ μύδια, γαρίδες και καλαμάρι ήρθαν παραμαγειρεμένα. Η καρμπονάρα, επίσης, δεν είναι από αυτές που σου μένουν αξέχαστες και η καπνιστή πανσέτα στα μακαρόνια ήταν ξερή. Το κριθαράκι με τρυφερή, σιγομαγειρεμένη ουρά ήταν σαφώς καλύτερο και ο ξερός ανθότυρος πάνω του ταιριαστός. Η καλύτερη pasta που δοκίμασα ήταν τα νιόκι: η σάλτσα από γκοργκοντζόλα ήταν καλοφτιαγμένη και η βαθιά νοστιμιά της έντυνε ωραία το ζυμαρικό. Αν μάλιστα η γλυκιά κολοκύθα είχε πιο γραμμένη γεύση, το πιάτο θα περνούσε σε άλλη κατηγορία.

Όση ώρα τρώγαμε ένιωσα ότι το σέρβις ήταν απρόσεχτο, καθώς δεν ανταποκρινόταν με γρηγοράδα σε απλά αιτήματα. Λένε, και μάλλον έχουν δίκιο, ότι για έναν τυχαίο πελάτη το επιδόρπιο καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την αίσθησή του για το εστιατόριο. Εδώ, λοιπόν, το «Frankie» έχει αδυναμίες. Τα σαβαγιάρ του τιραμισού φαίνονταν διά γυμνού οφθαλμού ξερά. Δοκιμάζοντάς τα, διαπίστωσα επιπλέον ότι ήταν άχαρα και αδικούσαν την ωραία κρέμα. Το τσιζκέικ φούρνου, τέλος, ήταν πολύ μέτριο και η συνταγή χρειάζεται άμεσα αναθεώρηση.

H επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 7/11.

FRANKIE Σκουφά 42, Κολωνάκι, 2103647052. Ωράριο λειτουργίας: All day. Τιμή: € 25-35 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.