Άγιος Μερκούριος

Ψηφίστηκε δικαίως ως μια τις top 10 ταβέρνες για παϊδάκια στην Αττική. Αν προσθέσεις σε αυτήν τη διάκριση το ρομαντικό σκηνικό με τα πεύκα να σε περιβάλλουν και τη θέα που φτάνει από την Πάρνηθα στην Αίγινα, έχεις ένα μέρος για φίλημα.

Βόλτα στο βουνό: Ευτυχώς, έχουμε κάποιες ωραίες ταβέρνες που είναι αφορμή για εκδρομή στην Αττική. Ο «Άγιος Μερκούριος», πάντως, είναι από αυτές τις cult περιπτώσεις που έχουν γράψει ιστορία. Τώρα τον συναντάμε απέναντι από το Α΄ Φυλάκιο Πυροσβεστικής στη Βαρυμπόμπη να ατενίζει τους Θρακομακεδόνες και τις νότιες πλαγιές της Πάρνηθας. Μέχρι το 2009 όμως που μετακινήθηκε στο συγκεκριμένο πόστο βρισκόταν πιο ψηλά, μερικά χιλιόμετρα βορειότερα, στο μικρό ξωκλήσι του Αγίου Μερκουρίου.

Λένε πως το έχτισαν κάποιοι φαντάροι που γύριζαν το 1922 από τη Μικρά Ασία και το είχαν κάνει τάμα. Εκεί δίπλα υπήρχε κι ένα παλιό κυνηγετικό περίπτερο με χοντρούς πέτρινους τοίχους και τζάκι, που λειτουργούσε ως χάνι. Το 1977 ο 80χρονος σήμερα παππούς Τάκης Καλομηνίδης το μετέτρεψε στην ομώνυμη του αγίου ταβέρνα, που μας καταγοήτευε με το σκηνικό αλλά και με τις καταπληκτικές τηγανητές πατάτες και τη μισόκιλη μοσχαρίσια μπριζόλα της.

Ο κ. Τάκης, παρότι δεν ψήνει πλέον τα κρέατα, συνεχίζει να καθαρίζει καθημερινά με το μαχαίρι ένα τσουβάλι πατάτες για το μαγαζί. Αν έρθεις σαββατοκύριακο μεσημέρι, θα ζήσεις τη φασαριόζικη αλεγρία των μεγάλων οικογενειακών συναθροίσεων, με μπόλικα παιδάκια φυσικά. Στο σημερινό πόστο η ατμόσφαιρα είναι χωριάτικη, με μεγάλο τζάκι, πέτρα και τούβλινες καμάρες, γεωργικά εργαλεία, υφαντές μπάντες, καντάρια, μουσικά όργανα και φωτογραφίες της Γιάννας (η εμπροσθοφυλακή της ταβέρνας) με διάφορους VIPs.

Η ατμόσφαιρα είναι πολύ ζεστή με τόσες φωτιές που καίνε. Όσο όμως ο καιρός ανοίγει, θα καθόμαστε έξω στη βεράντα με την άπλετη θέα, περικυκλωμένοι από τα πεύκα και θα ρεμβάζουμε, καθώς όταν ο ουρανός είναι καθαρός, το βλέμμα φτάνει μέχρι την Αίγινα. Η ταμπέλα γράφει όπως παλιά «εξοχικό κέντρο»…

Κρεατοφαγία και πασχαλινά: Προτού περάσουμε στις λεπτομέρειες, διευκρινίζουμε ότι ο «Άγιος Μερκούριος» θα είναι κλειστός το βράδυ της Ανάστασης, αλλά την Κυριακή του Πάσχα θα βάλει στη φωτιά τις σούβλες με τα αρνιά και τα κοκορέτσια, οπότε φαντάζει ιδανική λύση για όσους δεν στήσουν οικογενειακό γλέντι στο σπίτι. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ψηφίστηκε από τους αναγνώστες του «α» ως μία από τις 10 ταβέρνες που σερβίρουν το καλύτερο παϊδάκι στην Αττική, φτάνοντας στο Νο 9 των προτιμήσεων.

Επί του προκειμένου, τα αρνιά έρχονται από τη Μυτιλήνη και τα παϊδάκια ψήνονται με μαστοριά. έχουν τραγανιστό λιπάκι, μυρωδάτο, ζουμερό κρέας και νοστιμιά που περισσεύει. Στην αρχή βεβαίως μπαίνουν άλλα πράγματα στο τραπέζι. Το μπουγιουρντί με φέτα, ντομάτα και μπούκοβο ψήνεται σε πήλινο στο φούρνο και είναι αρκούντως ορεκτικό. Ζημιά όμως είναι το extra large τυροπιτάρι. φτιάχνεται από ζυμάρι ψωμιού, έχει άφθονη φέτα μέσα του, έρχεται άψογα τηγανισμένο και είναι από τις λιχουδιές που μαγνητίζουν.

Εκ των ορεκτικών που ξεχωρίζουν και η δική τους πικάντικη τυροκαυτερή. Στα ατού του μαγαζιού και η πλούσια χωριάτικη σαλάτα με πολύ γευστικές ντομάτες. Προβληματιστήκαμε, αλλά τελικά αφήσαμε το μοσχαρίσιο συκώτι γάλακτος για χάρη της αρνίσιας συκωταριάς. Νεφράκια, γλυκάδια και πνευμόνια ήταν εντάξει, ζουμερά και προκλητικά, το συκώτι όμως είχε αρπάξει και στεγνώσει. Προφανώς ξέφυγε της προσοχής τους και το επισημαίνουμε διότι δεν μας έχει ξανατύχει εδώ.

Πολύ ωραία είναι η βοδινή σπαλομπριζόλα, που ήρθε σενιάν όπως τη ζητήσαμε με το κρέας της βαθυκόκκινο. Μπορεί να μην ήταν ιδανικά σιτεμένη και να κρατούσε μια σταλιά στο δόντι, αλλά και το κρέας και το λιπάκι της έχαν βαθιά νοστιμιά. Φυσικά, μαζί τους δεν υπάρχει περίπτωση να μην παραγγείλετε τις ονομαστές τηγανητές πατάτες, που επιβεβαιώνουν τη φήμη τους κάθε φορά που τις δοκιμάζουμε.

Πήραμε όμως και πολύ όμορφα μελωμένες πατάτες γάστρας, που σιγοψήνονται με αρνίσιο ή χοιρινό κότσι για 8 ώρες. Δυστυχώς, το κρέας τους είχε τελειώσει και καλό είναι αν το θέλεις πολύ, να προσπαθήσεις να το καπαρώσεις τηλεφωνικά.

Η πανακότα της Γιάννας έρχεται σε πολύ ελαφριά εκδοχή, αλλά προσωπικά προτιμώ το γιαούρτι μικρής παραγωγής ή λίγο από το περίφημο τυροπιτάρι σερβιρισμένο με μέλι. Στα προσόντα της ταβέρνας το σπιντάτο σέρβις από νέα χαρούμενα παιδιά.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 29/3.